sahib
Çıxmaq
Ömrün yarpaq
Tökümü…
Eləcə115 xatirədi
Vərəqlənir,
Oxunur…
Sahib
Çıxdığın
Ansa116 -
İlıq
Göz yaşlarındı
Yanağına
Toxunur…
Təsəlli üçün…
Əslində
Sən özün
Mənim üçün
Allah qələmi ilə
Yazılmış
Şersən117…
Bunu sənə
Demişəm -
Özün də bilirsən
Gülüm, məndən
Hər gün şer
İstəyirsən…
Bəlkə
Müqayisə edirsən?
Mən səni
Düşündükcə
Ağrım-acım
Bal olur
Elə bil120 qorxusundan -
Dərd də susub
Lal121 olur.
Tək122 xəyalın
At çapır123
Ömrümün ormanında,
Mən hər an yanındayam,
Bəs sən hardasan124,
Harda? -
Bu dünyaya
Sevgimdə
Yoxsa ki, üsyanımda
Sarılırsan boynuma -
Sevgimə inananda…
Çök sinəmə duman tək125
Özümü dağ sanım mən.
Dönüm sonsuz ümidə -
Hər an səni anım mən…
Qəm sanki iynə-sapdı126
Hər yerdə məni tapdı127.
Şimşəkdən çınqı128 qopdu -
Alışdırdı129, yanım mən.
Dünya cənnət – mən qərib
Könlüm sən tək gül dərib130.
Tanrım səni göndərib -
Sevgi nədi – qanım131 mən.
Mən hara132 gedirəm bu yolla belə133,
Gözündən yorulmuş dərvişlər kimi.
Mən hara gedirəm son ümidini,
Mən hara gedirəm yolu bilmədən,
Dərd almış həm sağı, solu bilmədən.
Ürəyim doludur, dolu, bilmədən -
Qalmışam, gün altda137 sərmişlər kimi.
Mən hara gedirəm, çaşmışam138 bəlkə139,
Getdiyim ünvanı aşmışam bəlkə?
Torpaq mı, ağac mı, daşmışam140, bəlkə,
Susum əsəbini gərmişlər kimi.
Mən bir az dərd dəlisi
Bir az söz adamıyam
İncitmirəm kədəri -
Onun öz adamıyam
Xəyalım qərar tutan141,
Ocaq, köz146 adamıyam.
Heç nəyə147 baş əyməyən
Ruhu göydə əylənən148
İçin-için göynəyən149 -
Bar az, döz150, adamıyam!
Bük sən məni qəzetə151
Bələyim qəzet olsun
Ağrıdığım bu yerdə -
Fələyim qəzet olsun.
Teli qırılsın sazın,
Mən sənə məktub yazım -
Kələyim qəzet olsun.
Dərd bəsləsin, böyütsün.
Gendən154 baxıb öyünsün…
Qələm məni üyütsün -
Ələyim qəzet olsun!
Ağrılar
Onsuz da
Nəfəsimi kəsib,
Təbiyyətin
Şıltaqlığı155