Kırgız Çocuk Edebiyatından Seçmeler. Cıldız İsmailova

güzeli atı sana vereyim. Ama sen bunun karşılığında diğer krallıktan bana beli ince, yüzü ay gibi, kuş sesli, gün yüzlü, dünyanın en güzel kızı var. Onu getir, demiş.

      Çocuk ne yapacağını bilemeyince kurdu bulmuş. Beraber yollar aşmışlar.

      Bir süre yol aldıktan sonra kurt çocuğa:

      – Aç gözünü! Yere in de beni burada bekle kıza ben gideyim, demiş.

      Padişahın kızı kırk hizmetçisi ile gezmeye çıktığı sırada kurt da koca bir çınarın altına saklanmış. Çınar o kadar büyükmüş ki sekiz kişi ele ele tutuşsa yine çınarı sarmaya yetmezmiş. Çınarın tam altından fışkıran bir bulak varmış. Padişahın kızı her gün o çınarın altında dinlenir ve orada yıkanırmış. Kız çınara yakınlaştığı zaman kurt koşarak padişahın kızını kaçırmış.

      Kurt direkt çocuğun yanına giderek ikisini sırtına alıp arkasına bakmadan koşmaya başlamış.

      Yolda kız ile çocuk birbirlerine aşık olunca ikimizi birbirimizden ayırma diye kurda yalvarmışlar.

      Kurt çocuğun ona yaptığı iyiliği hatırlayarak ona kıyamamış. Şehre vardıklarında padişahın kızından daha güzel kız bulup padişahın yanına götürmüşler. Çocuk böylece altını da almış.

      Çocuk ve kız kartal gibi süzülen ata binerek yol almışlar.

      Padişah şehirde buldukları güzel kızın yanına yaklaştığı zaman kurt aniden padişahın boynuna atlayarak onu öldürünce oradan kaçıp çocukla kızın yanına gitmiş.

      Çocuk kurda yalvararak, şöyle söylemiş:

      – “Yiğitliğini sonuna kadar devam ettir. Ne yaparsan yap bu atı da bana ver.”

      Kurt çocuğun yaptığı iyiliği yine unutamayarak ona kıyamayınca şehirden yine güzeller güzeli bir at bulmuşlar. O atı padişahın önüne çıkarıp altın kuşu almışlar. Çocuk ve kız ata binerek kuşu ile beraber kendi memleketlerine dönmüşler.

      Padişah çocuktan aldığı at ile avcılarını yanına alarak ava gitmiş.

      Bereketli bir avdan sonra atlarını serbest bırakarak avladıkları geyik etinden şiş yaparak keyif çatmışlar.

      Hava kararmaya başlayınca yavaştan ayaklandıklarında padişahın atını hiçbir yerde bulamamışlar ve eve yürüyerek gitmek zorunda kalmışlar.