da yürüyelim şiirle ağırlaşıp
Kalan hayatımda usul usul durarak,
Gözlerini balbal taşlar gibi açarak,
İlgi duyalım âleme dışarıdan bakıp,
Döndür beni molla efendi, beterinden.
NEYİM VAR Kİ?
Özgeçmişim kadar neyim var ki?
Var mı taşım benim dikili?
“Şu ne hayattır kağıttaki belgeli!”
Eldeki kafa kâğıdından başka
Neyim var ki?
Evet, yağmurlu bir kasım gecesinde
Evet, kara saçını serdiğinde göğsüme,
Evet, karagözü ile can kattığında sevgime,
Solup giden ana gibi yardan başka
Neyim var ki?
Hayatımda zor anları yaşayarak,
Düştüm hayalimin peşine koşarak,
Erken yaşlarımdan sek sek atlayarak,
Mutluluğu yaşadım sanarak,
Kabarır göğsüm büyülü hislerle dolarak,
“Gel, sen bir ömürsün dalga kıran”
Son nefesimden başka
Neyim var ki?
Bu hayat ki gördüğüm bir serap,
Bu günkü gibi hatırladığım geçmişim
Bir anlıkmış ya Rab
Bana bir gün daha ver desem
Yine de düştü düşecek son yaprak.
ŞİİR ŞİİR
Hece hece heceyim ben
Kelimelerden kelime beğenenim ben
Seninle avunan
Seninle kavrulan
Şiir
Şiir
Şiirim ben.
Yalan yalan yalanım ben
Dünya dünya dünyayım ben
Yaşadığını sanan
Yaşamadığıyla avunan
Ah
Yalan
Dünyayım ben.
Yürek yürek yüreğim ben
Aldatıp aldatıp aldatılanım ben
Aşk sanıp ağlayanım ben
Ah
Bir varmış
Bir de
Yokum ben.
En çok da
Şiir
Şiir
Şiirim ben.
İNSANLARA
Şefkatle baktı bana insanlar
Acıdılar.
Enginlerce kucak açtılar bana
Kapandılar.
Ölene dek dayana geldim onlara
Usandılar.
Şimdi musalla taşında
Başımdalar.
Çınar gibi yaprak oldular bana
Soldular.
Bir kuş sesi geldi kulağıma
Vurdular.
Şimdi musalla taşında
Başımdalar.
-Hakkınızı helal ediyor musunuz?-
Üç defa ediyoruz diye bağırdılar.
Kurtuldular.
SIRRIM YOKTUR
Sırrım yoktur,
Olsa da saklamam,
Gönülde kirim yoktur,
Olsa da atlamam.
Dostuma kucak açan
Kapı gibiyim aralanan.
Sırrım yoktur
Her şeyi aktardım
Dostlara söyledim bir bir
Sır olmaktan çıkardım.
Sakladığım yoktur benim
Olan varsa da anlarım.
Sırrım yoktur benim
Aynaları bile kırarım
Sır tutmasınlar
Yağmur suyuna bakarım
Biraz güler biraz ağlarım
Gülüşüm size
Ağlamalarımı yaradana yaparım.
Sırlarım kalmaz ilgisiz,
Boynuma kıldan incedir bir dilsiz
Kelimeler ip atar engel tanımaz
Densiz ve dizginsiz
Şiirlerim size
Gizlerim yaradanadır benim.
Sırrım yoktur dedim de
Aklıma geldi geçen gece
Hani eski bir yolda
Püskü bir dilenciye
Verdiğim ceket
Hayat yorganımdı
Deyiverdim işte size
Hayatıma dair
Bir canım var o da yaradanıma benim.
ÖVÜCÜLER
İyi adam demişsiniz beni, kardeşim,
Mahcup oldum duyar duymaz.
Daha yeni ben bunu idrak etmişim,
Ben dostsuz, kardeş bensiz olmaz.
Seslendiler tarafımı tutarak,
Bu iyi bir delikanlıdır diye abartarak
Kötüleselerdi, gülerdim kahkaha atarak.
Perişan etti güzel söz gönlümü kırarak.
Hasta oldu yüreğim çok ağır sızlayarak.
Eteğini kesip biçerek, herkesten kaçarak,
Çaresiz gibi oldum yaralı yüzle yalvararak.
Elli yaşıma geldiğimde,
Nasıl da iyi olmuşum hepinize.
Daha önce “iyisin” demediniz de,
Ne oldu öyle yer ile gökyüzüne?
Kimler iyidir, kimler kötü Allah bilir,
Taş terazi sonunda hiç hatasız bildirir.
Övenler değil, taraf tutanlar gelir,
Kim geçecek Sırat’ı Allah bilir.
Beni iyidir diyen övücüler,
Yalan uran, yapmacık sövücüler.
Yıllar akıp geçiyor toz duman,
Kimine iyi deriz, kimine yaman.
Hz. Azrail gelince boşa dileme aman.
Ne sana kalacak dünya ne de bana
Çok geç olmadan
Haktan