зилол, тупроғи зар, баҳаво,
Таърифи йўқ бир гулистон – Жиззахим.
Бахмалсойнинг олмалари қирмизи,
Элда машҳур асалию қимизи,
Кимга манзур бўлмас Фориш майизи,
Номи улуғ, тилда достон – Жиззахим.
Тоғларидек юксак ҳосил хирмони,
«Пахтакор»и асл «оқ олтин» кони,
Ғалла орол азал ризқ-рўз уммони,
Истиқлолим берган имкон – Жиззахим.
Зафар обод этти Арнасойини,
Келиб кўринг энди чўл чиройини,
Кўзга суртай ҳар бир қадам жойини,
Саҳрода юз очган бўстон – Жиззахим.
Дўстлик, тинчлик эрур эзгу шиори,
Бу ўзбек, рус, қозоқ, қирғиз диёри,
Қўли ишда, Оллоҳдадир хаёли,
Саодатга сирли қўрғон – Жиззахим.
Кундан-кунга яшнар Мирза чўллари,
Далалари, кўчалари, йўллари,
Ҳар жабҳада Зарбдор, баланд қўллари,
Меҳнат ила топмоқда шон – Жиззахим.
Барчинойдек барно, сулув қизлари,
Сутдек тиниқ, ширмой кулча юзлари,
Юракни маҳв айлар ширин сўзлари,
Зулфиялар унган чаман – Жиззахим.
Йигитлари қувноқ, бироз чапани,
Бошда дўппи, ўнгирида чопони,
Тоғни талқон айлар юрак тўфони,
Баҳодир эр, жасур ўғлон – Жиззахим.
Дастурхони очиқ, бисёр меҳмони,
Минг қўйли бой бугун оддий чўпони,
Тўпланишиб келса дўсту ёрони,
Фахр айлар бўлса мезбон – Жиззахим.
Ҳар қаричи бирдай суюк, ҳур диёр,
Кўнгилларга оқиб кирган нур диёр,
Омин: «Дунё тургунича тур, диёр!»,
Умум номи Ўзбекистон – Жиззахим.
ЮРТГА КЕЛДИ ЯНА КЎКЛАМОЙ
Юракларга солиб ҳаяжон,
Эшик қоқар биз кутган меҳмон.
Елкасида байрам либоси,
Қўлларида очил дастурхон.
Дала даштга бағишлаб чирой,
Юртга келди яна кўкламой.
Тоғдан эсар майин шабода,
Зарра ғубор йўқдир ҳавода.
Куртакларнинг қочиб уйқуси,
Ўйноқлайди майин сабода.
То тонггача бедор кўкда ой,
Юртга келди яна кўкламой.
Қалдирғочлар куйлаб қўшиғин,
Айвонига чорлар маъшуғин.
Келинчакдек яшнаб чаманлар,
Илҳақ кутар булбул – ошиғин.
Ёр-ёр айтиб, бошлаб катта тўй,
Юртга келди яна кўкламой.
Шивирлайди зилол булоқлар,
Ерни ёриб чиқар қулоқлар.
Қувалашиб ёқут томчилар,
Юракларга берар мароқлар.
Қирғоғидан тошар жўшқин сой,
Юртга келди яна кўкламой.
Бошланади турналар рақси,
Юзин очар оламнинг нақши.
Ёр кафтини ўпган лоладан,
Қайси марднинг келмайди рашки?
Севги фасли, фасли асалой,
Юртга келди яна кўкламой.
Элу юртга тилаб омонлик,
Йўқолсин деб буткул ёмонлик,
«Саодатга, бахтга йўғрилсин»,
Дея, ҳар бир Ўзбекистонлик!
Эзгуликка