Рыгор Барадулін

Вушацкі словазбор Рыгора Барадуліна


Скачать книгу

мясціна.

      Барлћцца – вадзіць лыжкай ў варыве, квэцацца, вэдзгацца. Пабарляўся ў місі, а есці ня стаў. Не барляйся, а еш, што далі.

      Барычнѓе – насенне буракоў, морквы, капусты.

      Пагодай паспелі барычное пасеіць.

      Басоля – басэтля. Цяпер бабі не да солі, як зайгралі ў басолі.

      Басцí – упарта казаць глупства. Што ты бадзеш адно й тое як бык?

      Баўдљр, байдур – дурань, ёлуп. З баўдурам гаварыць – толькі язык студзіць. Урадзіўся такі байдур, што сорам бярэць.

      Бáхар – каханак, хахаль. У яе бахары невыводныя.

      Бахмачы – гронкі, кутасы. Хмель абвіўся каля алешыны, а з бахмачамі вецер дурэў.

      Бацькоўшчына – родны кут, родныя мясціны, сядзіба. Гэта бацькоўшчына, я тут вырасла.

      Бацяны́ – дзеці, сыны. Прыхаджу дамоў, а маіх бацяноў німа.

      Бачына – бок, бакавіна. За бачыну дзеўку пашчыпаіш.

      Бачэнак – маленькая бочка. Сёлета ажно пяць бачэнкаў грыбоў насаліла.

      Беганіна – бегатня, марныя клопаты. Беганіны на цэлы дзень, а заробку на цень. Ад беганіны ногі адбіў, а толку ніякага.

      Безздароўе – немач, хвароба. Маладому ні стому, ні злому не было, а старога безздароўя спасцігла.

      Белата – белізна. Такой белатой аддаець лайно.

      Бјліна – бель (гатунак яблыкаў). А яна беліна была, ад яблыкаў аж сукі трашчэлі.

      Белле – святочная апратка.

      Надзявайся, бабка, у белае белля,

      Павязу я цябе з сабой на вяселля.

      Белюгá – белая гарэлка. Дай якой белюгі пацягнљць, а то ад віна галава баліць.

      Бјркавец – дзесяць пудоў. Спраўнай карові на зіму беркаўцаў пад дваццаць сена трэба, ня мені.

      Біць – ісці напралом, уцэла. Куды мы б’ём у хмызы, дарога ж збоку.

      Благаваты – слабы, кепскаваты. Конь благаваты, а трэба дзёран уздзіраць.

      Благатá – дрэнны, дрэнь. Пашлі мы ў клуб, а там сабралася адна благата.

      Блáжыць – робіцца блага. Блажыць яму нешта пасля пачастунку.

      Блот – марнаванне. Піцаваў, працаваў, а ўсё ў блот пашло, як чорт зблоціў.

      Блоціць – марнаваць, псаваць. Нечага козамі сена блоціць, яны й лыка з’ядуць. Толькі сукно зблоціў, а паліта не пашыў.

      Блыт – блуд. Рана дзеўка ў блыт пашла, зблыталася з шантрапой.

      Блытаўка – баламутлівая, падкая на мужыкоў.

      Зблытнуўся, сыйшоўся з нейкай блытаўкай.

      Блэнда – валацуга, гулёна. І гэна блэнда ўжо цягнецца.

      Блэндзіць – псаваць, блоціць. Ня блэндзі мурог такой касьбой.

      Блядзець – бляднець.

      Зялёненькі вінаград Урадзіўся напагляд.

      Як Рыгорка паглядзеў – Вінаградзік паблядзеў.

      Блядэра – прасталытка. Надта ж заядлая блядэра, нічога ня скажаш.

      Богамалельня – малельня, малітоўны дом. Там была жыдоўская богамалельня.

      Бой – бойка. Ён пабіўся, дык за бой і адседзіў.

      Боссю – басанож. Нікіпаравы малыя й зімой боссю з хаты вылятаюць. Боссю пойдзем па расе.

      Бось – басата, галадранцы. Сабралася бось з усяго свету.

      Боўтка – боўдзіла, бязмозглік. І гэта