Skarbiec nauczyciela-terapeuty (na bazie własnych doświadczeń z pracy terapeutycznej). Отсутствует

narzędzia wymaga korekty. Rysunek samodzielny dziecka na etapie bazgroty chaotycznej. Dziecko chętnie się bawi, malując całą dłonią farbami, kreśli dowolne wzory palcami, wykorzystując przygotowane masy klejowe i z kisielu, bawi się masami papierowymi, glinkami – uklepuje je, gniecie, podejmuje próby toczenia.

      Wykonuje proste czynności samoobsługowe – samodzielnie zjada posiłek, z pomocą korzysta z łazienki podczas mycia rąk i zębów. W dalszym ciągu wymaga pomocy w korzystaniu z toalety. Zachęcany, podejmuje próby zdejmowania i wkładania spodni.

      Opis przypadku – praca na poziomie poznawczym

      1 września 2002 r. chłopiec w wieku pięciu lat został przyjęty do przedszkola z grupami integracyjnymi na podstawie orzeczenia kwalifikacyjnego do kształcenia specjalnego.

      Dane o dziecku wynikające z orzeczenia (diagnoza psychologiczno-pedagogiczna):

      ● wada wymowy (dziecko uczęszcza na zajęcia logopedyczne),

      ● dobre rozumienie bardzo prostych poleceń i sytuacji z życia codziennego,

      ● bardzo słaba koncentracja na zadaniach umysłowych,

      ● rysunek w fazie bazgroty,

      ● bardzo słaba sprawność manualna,

      ● słaba zaradność samoobsługowa.

      Wskazania i zalecenia wynikające z orzeczenia:

      ● terapia mowy,

      ● terapia psychopedagogiczna ukierunkowana na rozwijanie procesów poznawczych, sprawności manualnej i koordynacji wzrokowo-ruchowej,

      ● stymulacja rozwoju emocjonalno-społecznego.

      Sytuacja rodzinna dziecka

      Chłopiec jest jedynym dzieckiem w rodzinie, otoczony troskliwą opieką rodzicielską. Z uwagi na częste choroby i ogólny słaby stan zdrowia dziecko często przebywa w szpitalach.

      Etapy rozwoju dziecka po przyjęciu go do przedszkola integracyjnego – wstępne obserwacje pedagogiczne (diagnoza) w okresie wrzesień–listopad 2002 r.

      Dziecko dobrze się zaaklimatyzowało w grupie przedszkolnej, jednak bawi się zwykle samo. Podczas zabaw organizowanych przez terapeutę, uczestniczy w prostych zabawach i ćwiczeniach, często ma trudności ze zrozumieniem polecenia, lepiej wykonuje zadania na zasadzie naśladownictwa („Tak zrobiłam ja, teraz zrób ty”).

      Nie rozróżnia i nie nazywa kolorów. Nie dostrzega zmian w prostych obrazach. Słabo rozróżnia typowe proste dźwięki dochodzące z otoczenia. Lubi tworzyć budowle z klocków, układać wieże, domy, pociągi. Chętnie opowiada o czynnościach wykonywanych w danym momencie, np. „Biorę klocki, buduję dom. Zobacz mój dom”. Przelicza mechanicznie od 1 do 3 bez określenia pojęcia liczby. Jego sprawność manualna jest bardzo słaba, chwyt wymaga stosowania nakładki. Samodzielny rysunek dziecka jest na etapie bazgroty. Potrafi ciekawie opowiedzieć o tym, co rysunek przedstawia. Wypowiedź w stosunku do przedstawionego rysunku jest bogata w szczegóły. Dziecko potrafi precyzyjnie określić, co gdzie się znajduje i co przedstawia dany rysunek.

      Sygnalizuje potrzeby fizjologiczne, wymaga pomocy podczas korzystania z toalety.

      Na podstawie diagnozy oraz zebranych informacji o dziecku oraz diagnozy ustalono, że program terapeutyczny będzie prowadzony na poziomie poznawczym.

      Ogólny program terapii pedagogicznej

      1. Budzenie wiary we własne możliwości i umiejętności:

      a) wzmocnienia pozytywne,

      b) zabawy i ćwiczenia wynikające z zainteresowań dziecka („co lubię”, „co potrafię”).

      2. Rozwijanie sfery społeczno-emocjonalnej poprzez: