Karolina Jekiełek

Samouczek języka angielskiego w zdaniach do tłumaczenia. Poziom średnio zaawansowany


Скачать книгу

musimy użyć czasownika ‘to be’, w j. angielskim polskie słowo pytające ‘czy’ zostaje zastąpione operatorem odpowiednim dla danego czasu – tutaj czasownika ‘to be’. Mówimy zawsze ‘at home’, a nie in home, czy in the home

      I don’t like cooking.

      Po czasownikach like/love/hate drugi czasownik ma końcówkę –ing.

      Do you read books?

      W j. angielskim zawsze musi pojawić się osoba, to dzięki niej zdanie ma sens, jak wspomniałam we wstępie, bez osoby nie jesteśmy wstanie rozszyfrować wiadomości, gdyż nie ma końcówek fleksyjnych w j. angielskim. Osoba to jedna rzecz, drugą rzeczą jest operator ‘do’, który musi się pojawić. To dzięki jego obecności na pierwszym miejscu wiemy, że chodzi o pytanie. Nie możemy powiedzieć you read? Ani read?

      Present continuous – czas teraźniejszy ciągły

      Istnieje jeszcze jeden czas, jest to czas ciągły służący do wyrażania czynności, które są w trakcie, i o których zakończeniu bądź ich efekcie nie wiemy.

      Przeanalizujmy polskie zdania:

      Chodzę do szkoły. – I go to school.

      Jest to czynność, która się powtarza, idę do szkoły, jestem tam, uczę się, wracam do domu, odrabiam zadania i natępnego dnia znowu idę do szkoły i tak przez kilka lub kilkanaście lat. Jest to nasz zwyczaj oraz rutyna, którą określamy poprzez użycie czasu present simple.

      Idę do szkoły. – I am going to school.

      Idę do szkoły teraz, za chwilę, nie wiem czy tam dojdę, wiem tylko, że dana osoba będzie w  drodze do szkoły. Czynność trwającą w danym momencie, której efektu/rezultatu nie znamy, wyrażamy czasem present continuous.

      Porównajmy:

      Jadę do szkoły. – jestem w trakcie

      Wychodzę z domu – Jadę – Dojechałem

      Teraz/Dzisiaj

      Jeżdżę do szkoły. – zawsze to robię, dojeżdżam/przyjeżdżam tam.

      Zeszły tydzień – Ten tydzień – Przyszły tydzień

      Co tydzień

      Innymi czasownikami są:

      Lecę do Nowego Jorku. – teraz, wieczorem, jutro

      Latam do Nowego Jorku na wakacje. – zawsze na wakacje, co roku.

      Płynę do ciebie, zaczekaj. – właśnie to robię, zaraz będę i tobie pomogę.

      Pływam szybko. – ogólnie pływam szybko, nie pływam w tym momencie, mogę siedzieć w domu, ale wiem, że potrafię pływać. Czasem pływam, a jak już to robię, to pływam szybko.

      Czas present continuous bazuje na informacjach, które już posiadamy, czyli końcówce ‘-ing’, którą znamy z rozdziału ‘like’/‘love’/‘hate’ oraz odmienionego czasownika ‘to be’ w czasie teraźniejszym.

      Zobaczmy jak czas teraźniejszy ciągły jest zbudowany:

      Twierdzenie:

      I am ….+-ing

      You are ….+-ing

      He is ….+-ing

      She is ….+-ing

      It is ….+-ing

      We are ….+-ing

      You are ….+-ing

      They are ….+-ing

      Uwaga 1.

      Formy skrócone są takie same jak dla czasownika ‘to be’.

      Uwaga 2.

      Operatorem jest czasownik ‘to be’, co oznacza, że przeczenie tworzymy przez dodanie ‘not’, a pytanie przez inwersję czasownika ‘to be’ z podmiotem, a także, że krótkich odpowiedzi udzielamy przy pomocy czasownika ‘to be’.

      Przeczenie:

      I am not….+-ing

      You are not ….+-ing

      He is not ….+-ing

      She is not….+-ing

      It is not….+-ing

      We are not….+-ing

      You are not….+-ing

      They are not….+-ing

      Pytanie:

      Am I…… +-ing?

      Are you…… +-ing?

      Is he…… +-ing?

      Is she…… +-ing?

      Is it…… +-ing?

      Are we…… +-ing?

      Are you…… +-ing?

      Are they…… +-ing?

      Krótka odpowiedź

      Twierdząca:

      Yes, I am.

      Yes, you are.

      Yes, he is.

      Yes, she is.

      Yes, it is.

      Yes, we are.

      Yes, you are.

      Yes, they are.

      Przecząca:

      No, I am not.

      No, you are not.

      No he is not.

      No, she is not.

      No, it is not.

      No, we are not.

      No, you are not.

      No, they are not.

      Uwaga 3.

      Kiedy czasownik kończy się na ‘e’, to ‘e’ usuwamy i dodajemy ‘ing.’

      Popatrzmy na kilka przykładów zdań:

      ‘to write’

      I am writing a letter. – Piszę list.

      I am not writing a letter. – Nie piszę listu.

      Am I writing a letter?

      ‘to ride’

      I am riding a horse.

      ‘to type’

      I am not typing a letter.

      Uwaga 4.

      Bardzo często mamy tendencję do dodawania w zdaniach z czasem teraźniejszym prostym, takich słówek jak:

      Nnow – Teraz.

      Right now. – Teraz.

      At the moment. – W tym momencie.

      Nie jest to jednak potrzebne, gdyż o tym, że to się dzieje teraz, w tym momencie, wiemy z samego czasu i jego budowy.

      Uwaga 5.

      Niekóre czasowniki nigdy nie wystąpią w czasie continuous, są to:

      ‘be’ – określamy coś, co jest stałe, np. jestem kobietą.

      Have got (ale ‘have’ jak jeść, brać prysznic występuje w czasie continuous, natomiast mieć nie); mówię ‘I have got two brothers.’ – zawsze ich mam, nie tylko w danym momencie

      think – myśleć, uważać

      believe – wierzyć

      understand – rozumieć

      need – potrzebować

      want – chcieć

      like – lubić

      love