Angelika Kuźniak

Boznańska. Non finito


Скачать книгу

target="_blank" rel="nofollow" href="#litres_trial_promo">Studnia

      Smutno

      „Okoliczność, że jest Żydem, jest mi najzupełniej obojętna”

      Pyta, mogła pytać

      Lato 1930. Podróż tam

      Oczy

      „Odczuć mały dreszczyk przerażenia”

      Lato 1931. Podróż tu. Paryż

      „Przyjedź i obudź nas z uśpienia”

      Procesja gapiów

      System

      Dobre wychowanie

      „To Murzynka jakaś”

      Spadek

      Komitet

      Pastele

      Kontrola

      Boulevard Montparnasse 49. PARYŻ

      Pracownia. Noc

      Kalendarium

      Źródła cytatów

      Podziękowania

      Informacja o autorach i źródłach ilustracji

      Przypisy

      © Copyright by Angelika Kuźniak

      © Copyright for this edition by Wydawnictwo Literackie, 2019

      Opieka redakcyjna: KATARZYNA KRZYŻAN-PEREK

      Konsultacja: URSZULA KOZAKOWSKA-ZAUCHA

      Redakcja: ANNA MILEWSKA

      Korekta: WOJCIECH ADAMSKI, EWA KOCHANOWICZ, EWELINA KOROSTYŃSKA, ANNA RUDNICKA

      Opracowanie graficzne wersji papierowej: OLGIERD CHMIELEWSKI, MAREK PAWŁOWSKI

      Projekt okładki: OLGIERD CHMIELEWSKI

      Fotografia wykorzystana na okładce

      Olga Boznańska w krakowskiej pracowni z pieskiem Kwi-Kwi, w tle Portret kobiety (Portret doktorowej Boczarowej), fot. nieznany, 1930/1931, Narodowe Archiwum Cyfrowe

      Wydanie pierwsze

      ISBN 978-83-08-07111-3

      Wydawnictwo Literackie Sp. z o.o.

      ul. Długa 1, 31-147 Kraków

      tel. (+48 12) 619 27 70

      fax. (+48 12) 430 00 96

      bezpłatna linia telefoniczna: 800 42 10 40

      e-mail: [email protected] Księgarnia internetowa: www.wydawnictwoliterackie.pl

      Konwersja: eLitera s.c.

      Dobry malarz maluje dwie sprawy: człowieka i wnętrze duchowe.

      LEONARDO DA VINCI

      (tłum. Stanisław Sielski)

      Można powiedzieć, że każdy portret [Olgi Boznańskiej] to zwierzenie, a nawet spowiedź.

      (Anonimowy krytyk, 1913)

      Dokument chroniony elektronicznym znakiem wodnym

      This ebook was bought on LitRes

      WAŻNIEJSI ŚWIADKOWIE

      MAJA (w dokumentach Maria) BEREZOWSKA

      Malarka i graficzka. Artur Maria Swinarski nazywał ją – trafnie – seksrealistką. W rysowaniu aktów i scen miłosnych, w dowolnej konfiguracji, była niezrównana. Miała dwie patronki – Maję, Matkę Buddy, i Marię Egipcjankę, która po ucieczce z rodzinnego domu oddawała się rozpuście w Aleksandrii. Żeby odpokutować grzechy, latami żyła później samotnie na pustyni Jordan, okryta jedynie własnymi włosami. „Czy może być coś piękniejszego jak nagie ciało i włosy do pięt?” – pytała Berezowska. Bywała w pracowni Boznańskiej.

      Współzałożycielka Komitetu Pomocy dla Olgi Boznańskiej (druga wersja nazwy pojawiająca się w listach – Komitet Opieki nad Olgą Boznańską).

      HELENA BLUMÓWNA

      Historyk sztuki, monografistka twórczości Boznańskiej. Znała Olgę osobiście. Była w jej paryskiej pracowni.

      IZABELA BOZNAŃSKA

      Młodsza siostra Olgi. Utalentowana muzycznie, chwalił ją Ignacy Jan Paderewski. Z wykształcenia chemiczka. Studiowała w Genewie i na Sorbonie. Miała dyplom z mineralogii. Podobno – tak twierdzą świadkowie – Iza przez jakiś czas pracowała jako jedna z asystentek Marii Skłodowskiej-Curie. Najbardziej prawdopodobny jest 1908 rok, ponoć wtedy pisała pracę doktorską.

      Ze względu na brak emocjonalnego dystansu do Olgi Boznańskiej należy ją uznać – w wielu przypadkach – za świadka stronniczego.

      Popełniła samobójstwo.

      EDWARD CHMIELARCZYK

      Zarządca domu Boznańskich przy ulicy Wolskiej w Krakowie, radca rachunkowy z biura podatkowego. Boznańska za pracę płaciła mu niewiele, a czasami nic. Jeśli już – to obrazami.

      JÓZEF CZAJKOWSKI

      Malarz, architekt. Świadek ważny, ma z Olgą wiele wspólnego. Jeden z bohaterów dramatu miłosnego (szczegóły później). Może również oddać pewne usługi jako „reflektor”.

      JÓZEF CZAPSKI

      Artysta malarz, pisarz. Bywał w pracowni Boznańskiej na Boulevard Montparnasse. Boznańska uznawała go – jeśli Czapskiemu wierzyć – za niezwykle atrakcyjnego. „Przytuliła się do mnie i mówi: Jaki pan jest ładny, ma pan blond włosy i takie czerwone oczy”.

      Uwaga: zeznania Czapskiego – istnieją na to dowody – są w wielu wypadkach podkoloryzowane. W tekście autorka zachowała należytą ostrożność.

      GERTRUDA DZIEWICKA

      Przyjaciółka Olgi. Nie miały przed sobą tajemnic. Gertruda była pół-Angielką. Jej ojciec po powstaniu listopadowym schronił się w Wielkiej Brytanii, gdzie założył rodzinę. Często bywała w Krakowie. Nie mówiła po polsku. Zarabiała, ucząc angielskiego w domach arystokratycznych w Polsce i Rosji. Z Olgą korespondowała po angielsku.

      KONSTANCJA DYGATOWA

      Przyjaciółka od zwierzeń i duchowych „wynurzeń”, nieco egzaltowana, gorąca entuzjastka twórczości Boznańskiej.

      ADAM