gəlirdi üzülmüş yazıq, bir tərəfdə atası yıxılmış, o bir tərəfdən sən yoxa cıxmısan bi carə qalmış ortalıqda. Aylın kövrəldi Kamilə yazıq baxışlarla baxaraq, of of mənim axlıma… olsun bu şəhərə gəlməyə razı olduğum anda, gör insanlara nə yaşatdım bir səhvimin uçbatından, az qala dayımı itirirdim gözləri yaşardı.
Ramizin səsi eşidildi arxadan, – Aylına: cox şükür bu günümüzədə dayını itirmədin hələlik, Aylın dönüb Ramizə baxdı, Ramiz gərcəkdən cox yorğun – üzgün görünürdü. Aylın qacaraq Ramizin boynuna sarıldı ağladı, Ramiz Aylını quçaqlayıb – Aylına: indi yaxşıdı üzülmə çanım kecdi ağlama. Kamil – Ramizə: bizə gəlmək istəmir bəlkə sən deyəsən səni dinləyər, Ramiz Aylının saclarını sığallaya – sığallaya mehribanlıqla – Aylına: bax çanım atam Kamail gildə olduğunu düşünür. Az qalsın qollarımda öləçəkdi cox qorxdum! onu itirdiyimi düşündüm, Aylın üzünə baxmadan göz yaşlarını axıdaraq – Ramizə: mən gedəcəm birinçı ucaqla, cox üzgünəm dayıma görə bağışla. Mən artıq ora qayıda bilmərəm başa düş məni, dayım məni bura gətirinçə qabaq hec yaşamaq belə istəmirdim, deyirdim özümə qəsd edim təklikdənsə ölmək yaxşıdır. Bax indi isə hər şey dəyişdi bilirsənmi niyə? Ramiz yavaş səslə -Aylına: yaşamaq gözəldir ona görə. Aylın Ramizin üzünə baxıb yaşlı gözlərini sildi, – Ramizə: mənə gözəl deyil əksinə idi bu günə kimi, bildiyimdə ailəmin borcu var indi qorxuram! ölərəm borçumuzu ödəmədən, olara halallıq almalıyam anandan. Mən söz verdim oların ruhu rahat olmaz o borc qaytarılmayınça, Aylın göz yaşlarını saxlaya bilmirdi tez – tez əliylə silirdi gözlərini. Ramizdə anasının dediyi sözlərə görə xəçalət cəkirdi üzülürdü, – Ramizə: eşitdinmi anan nə dedi? anam gilə halallıq verməyəçəkmiş o borcu qaytarmayınça, Kamildə baxıb üzülürdü. Aylın danışdıqça inana bilmirdi, neçə deyə bilmişdi dayısı arvadı yazıq qıza belə ağır sözləri? Ramiz açıqlandı anasının ardınça, – Aylına: qələt etdi dedi o sözləri. Sən ürəyinə salma hər şeyi, onun alqışıylamı yaranıb camaat? qarğışıyla kimsə rahatsız olmağa, unut sənin ailənin bizə borçu filan yoxdur, nə də sənin yoxdur tamammı? boş sözlərdi demiş düşünmədən. Sən unut bunları hec duymadın san, Aylın gözlərinin yaşını silib – Ramizə: sizə görə boş sözlər ola bilər, demək rahatdır. O söyülənlər mənim torpaqda yatan doğmalarımdır, anlayırsınızmı məni? mənə bunları eşitmək hec xoş deyil ölümə bərabərdir, Ramiz dərindən nəfəs alıb kənara baxdı xəçalətindən. Kamil anlayırdı dostunun durumunu, yaxınlaşdı Kamil – Aylına: mənə qulaq as, bir dəqiqə dinlə Aylın Kamilə baxdı, – Aylına: borçunu ödəmək istəyirsənsə mənimlə gedək. Ramiz Kamilə baxdı anlamadı nə demək istəyirdi, Kamil Ramizə işarə etdi ki hələki Aylını evə aparmaq ücün bir cıxış yolu axtarırdı başını qataraq, mən sənə iş tapmağa kömək edəçəm söz verirəm. Birlikdə düşünüb bir yoluna qoyarıq hər şeyi, belə əsəblə cıxıb getməyinlə borçunu ödəyə bilməssən tək başına elə deyilmi? mən atamla danışaram səni işə düzəltməyə yardım edər, məndə axtaraçam sənə iş yeri söz verirəm. Gedək bizə qırma məni xayiş edirəm hər kəs səni gözləyir, bu vaxtdı Ramizə zəng gəldi, tez telefonu çibindən cıxarıb baxdı – olara: atamdı. Alo catdım ata burdadır yanımdadır, indi telefonu verirəm özün danış, telefonu Aylına uzatdı. Aylın telefonu götürüb yavaş kövrək səslə – dayısına: dayı bağışla məni sənidə xəstələndirdim, tez sağal bir daha belə etmə möhkəm ol xiyiş edirəm. Biraz qulaq asıb gözlərinin yaşını silib çavab verdi, – dayısına: mən yaxşıyam narahar olma məndən. Bax sən xəstələnmişsən orda hələdə məni düşünürsən, bağışla məni sənə bunları yaşatdığımız ücün üzür istəyirəm, kövrəldiyindən rtıq söz deyə bilmədi telefonu Ramizə qaytarıb kənara gedib agladı. Ramiz – atasın: Aylın biraz kövrəldi dinçəlsin danışarsınız yenə, mən yanındayam duydun artıq səsini, indi səndə sözünü tut ki oda üzülməsin danışdıqmı? narahat olma ayrılmıram yanındayam söz verdim sənə. Sən sakit ol dinçəl yat danışarıq yenə, telefonu söndürüb Aylına baxaraq ağladığına üzüldülər ikisidə, Ramiz yaxınlaşıb Aylını quçaqlayıb tutdu sinəsinə sıxıb. Bağışla çanım sənə bütün bunları yaşatdığına görə üzür istəyirəm səndən vijdansız anam adından, mən sənin yanındayam tək deyilsən sən. Hər şey yaxşı olaçaq inan mənə, dediyin kimi hər bir başlanğıçın bir sonu olmalıdır, carəsinə baxaçağıq artıq. Aylın Ramizi bərk – bərk quçaqlayıb ağlayırdı danışa bilmirdi, Kamil artıq dözə bilməyib kənara getdi, öz – özünə: lənət olsun belə həyatında başlanğıçında… olsun, əlini saclarına cəkib üzgün – üzgün baxdı başqa tərəfə.
Cətində olsa Aylını razı salaraq Kamil gilə gətirə bilmişdilər, cox xəçalət cəkirdi hər kəsin qarşısında, bu neçənçi idi biabır olurdu? qalmışdı ortalıqlarda pərişan – üzgün, artıq kimsəyə yük olmaq istəmirdi. Kamilin iş tapaçam deməyi Aylına azda olsa ümit vermişdi, Kamilin anası, bacısı, atası, Aylını hörmətlə qarşıladılar. Aylını quçaqlayıb bağrına basaraq görüşdülər, Nərgiz gülər üzlə həmişə ki kimi – anasına: Aylın artıq mənim otağımda qalaçaq. Anası – qızına: çanım qızım sən adama rahatlıq verməssən ki, zarafatlaşdılar atası – Kamilə: götür Aylının cantasını otağına apar dinçəlsin, sonra qərar verərlər öz aralarında Nərgizlə. Anası -Kamilə: hə oğlum sən apar cantanı məndə səhər yeməyini hazırlayım, Kamil cantanı götürüb apardı Aylına ayrılmış otağına. Solmaz – Aylına: qızım səndə yorğunsan, indi masanı hazırlayım yeməyimizi yeyək biraz dinçəl tamammı? Aylın arvada baxdı, nə isə demək istəyirdi arvad anladı imkan vermədi. Bax qızım burası sənin evin sayılır artıq rahat ol cəkinmə, mən səni öz qızımdan ayırmadım duyduğum – gördüyüm gündən, şüphən olmasın sənə bir ana olaraq deyirəm bu sözləri. Artıq bilirəm hər kəsə qarşı etibarın itmiş bəzilərinin üzündən, ançaq bu həyatda yaxşılarıda var pisləridə təssüflər olsun. Həyatda hər insanın başına gələ bilər cox şeylər, sən üzülmə biz səninləyik tamammı qızım? Ramiz – Aylına: Solmaz xala mənim anama bənzəmir çanım cəkinmə sən. Gərcəkdən burda insanlar – insana qarşı mehriban davranıllar bizim evdən fərqli olaraq, Ramizdə xəçalət cəkirdi üzündən bəlli idi üzgünlüyü, – Aylına: yaxın günə mən başqa ev tutaçam biraz atam yaxşılaşsın söz verirəm. Solmaz – Ramizə: olurmu oğlum elə şey? xətrimə dəyirsən vllahi, – Solmaza: Solmaz xala, arvad Ramizində sözünü kəsdi qoymadı nə isə desin. Bax oğlum dedim rahat olun artıq mən içazə vermərəm qızım başqa yerdə qalsın, Kamilin atası Ramizin ciyninə əlini qoyub mehribanlıqla – Ramizə: Solmaz xalan düz deyir oğlum, səni biz evladımızdan secmədik tanıdığımız gündən. Artıq Aylında bizim qızımızdır, evladlarımızdan ayırmarıq narahat olma sən, Ramiz – kişiyə: cox sağolun Nadir dayı hec vaxtı şüphəm olamdı sizin hörmətinizə, insanlığınıza. Sizin varlığınız mənim ücün əvəz olunmazdır təşəkkür edirəm, Nadir gülümsəyərək, – olara: gəlin əyləşin indi Solmaz xalanız bizə isti cay gətirər çanımıza yaxşı gələr, elə deyilmi ürəyim? arvadı mehribanlıqla – ərinə: əlbətddə indi süzüb gətirirəm siz əyləşin buyurun. Arvad mətbəxtdə getdi,
Nərgiz Aylının