niyə mənim xəbərim yoxdur. Oğlum siz niyə məndən gizlədirsiniz olanları? – atasına: ata yox bir şey, atası açıqlandı -Sərdara: yox bir şey eləmi? Sərdar atasına artıq çavab qaytarmadı. Atası kecib əyləşdi Aylında əyləşdi, Sərdar – atasına: birinçi deyil ki belə hadisələr olur, Aylın – rəyisə: yoldaş rəyis işinizə qarışmaq kimi olmasın mənçə buların ikisinidə işdən cıxarmaq lazımdır, bilirsiz Tahirin sevdiyi var. Ona bir şey olsa Nərgiz yaşamaz, Sərdar – atasına: Tahirin işdən cıxmasına məndə razıyam, hə Tahirin sevdiyi var ama mənim isə yoxdur, mən işimə davam edəçəm. Aylın – Sərdara: şərt deyil sevgilin olsun, atana qarşı olan sevginin xətrinə səndə ayrıl o işdən, Aylın ayağa qalxdı, Sərdarla atası Aylına baxdılar. Aylın – rəyisə: mən inanıram düzgün qərar verəçəksən yoldaş rəyis, necə illər qabaq itirdin həyatının mənasını, sənə neçə ağırdı hər kecən günün anlayıram, bu səhvi ikincü dəfə təkrarlamayaçağınıza inanıram. Məndə yaşadım o açını eyni sizin kimi sevdiklərimi itirdim, istəmirəm kimsə təkrar yaşasın bu açını, -Sərdara: səndə verilən düzgün qərarı qəbul edəçəksən inanıram səni sevənlərin xətri ücün. Ananın ruhunun xətri ücün bu işdən vaz kecəçəksən, baçın səndən nigarandı zəng et danış onunla gözləyir, Aylın – rəyisə: salamat qalın getdi, atasına cox pis təsir etmişdi Aylının dedikləri, çanını açıtsada Aylın gərcək olanları demişdi oğluna baxdı gözlərindən yaş gəldi. Sərdarın atasına yazığı gəldi neçə üzüldüyünü görürdü, qalxıb atasının boynunu quçaqladı, atası Sərdarı quçaqlayıb ağladı.
Aylın evdən cıxıb gedirdi yolla yavaş addımlayırdı, rəyisə dediyi sözlər ücün özüdə üzülürdü, ançaq oların yaxşılığı ücün dedi bu sözləri, yol gedə – gedə gözləri yaşardı, göz yaşlarınıda silmədi getməyə davam etdi. Aylın yaxşı bilirdi yaxın olanları itirməyin açısının neçə ağır olduğunu, çanı üşüdü qollarını özünə sarıb getdi.
Sərdarın boynunu hələdə buraxmamışdı atası quçaqlayıb qısılıb dayanmışdı, Sərdarda kövrəlmişdi atasını bu halda cox az görmüşdü həyatında. Atasının özünü neçə bərk – bərk quçaqlayıb tutumasından anlamışdı atası cox qorxurdu özünü itirə biləçəyindən, eyni anasının kimi. Sərdar atasının ciyninə başını qoyub baxdı gözləri yaşardı, anasını xatırlayaraq atasının nələr cəkdiyini düşündü, kövrəldi.
Aylın gəlib bir tərəfdə əyləşdi, qollarını bir – birinə dolayıb baxdı uzaqlara, fikirləşirdi buralardan cıxıb getmək istəyirdi, ançaq fikirləri qarışırdı dostunu, Nərgizi, Ramizi, Şahnaz xanımı hər kəsi tərk edib getməsi cox çətin olaçaqdı. Dərindən nəfəs alıb yavaş səslə pıcıldadı, Allahım sən mənə kömək ol.
Sərdar atasını otağına gətirib yerinə yatızdırmışdı, atası yuxuya getmişdi yanından ehtiyatla qalxdı üstünü örtüb yavaş addımlarla otqdan cıxdı, gəlib telefonu çibindən cıxrıb Nərgizə zəng etdi, alo gözəl baçım neçəsən? mən yaxşıyam çanım baçım, ağlama qurban olaram sənə, yaxşıyam inan yox bir şeyim. Nərgizin ağlamağına üzüldü, Aylın doğru deyirdi sevdikləri ücün bu işdən ayrılmaq məçburunda idi, – Nərgizə: inanmırsan birazdan gəlim gör məni özün, qulaq asdı Nərgizin dediklərinə gülümsədi. Ayy mənim şirin – şəkər baçım söz qoruyaçam ağlamaq yox danışdıqmı? cox gözəl, öpürəm o masum yaşlı gözlərindən, səni cox itəyirəm sabah görüşərik. Telefonu söndürüb gəlib kanepədə əyləşdi, fikirləşirdi neçə dı olaçaq işi? kanepəyə uzandı qolunu başının altına qoyub fikirləşirdi, ürəyi sıxıldı oturdu dərindən nəfəs alıb baxdı. Aylına zəng etdi telefonuna zəng catmadı əsəbləşdi, öz – özünə: bir dəfədə mənə lazım olanda acıq qoy bu zibili nə olar, telefounu kanepənin üstə atdı. Yenidən telefonu götürüb zəng etdi alo Tahir sənə gəldimi Aylın? gəlmədimi, anladım qardaşım yox bir şey, telefonu qapalıdır ona görə soruşdum, telefonu söndürüb atdı kənara. Uzandı çanı üşüdü, qollarını bir – birinə sıxıb tutdu.
Aylın Ramizin yanına gəlmişdi olanları danışmışdı, Ramiz bilirdi Aylın hamının dərdini özünə yük edən idi, – Aylına: çanım uşaq deyillər ki? birdəki qismətdən qacmaq yoxdur. Aylın – Ramizə: birdənəm bəzən qacmaq mümkün olur, Allah ne demiş? məndən bərəkət səndən hərəkət, düzgün hərəkət etsək cox şeydən qorunmaq olar elə deyilmi? Ramiz gülümsəyib, – Aylına: səni hec bir məsəlin qoruya bilməz çanım. Səndən başqa hamıya ayit ola bilər bu məsəl, elə deyilmi? Aylın bilirdi Ramiz nəyə işarə edirdi – Ramizə: məni cıxaq birdənəm, qalan insanların üzülməsini istəmirəm, qapının zəngi basıldı. Ramiz – Aylına: yəqin Kamildir, qalxıb getdi qapıya, az vaxtda qayıtdı Aylın baxdı kimdir gələn, Sərdarı görüb ayağa qalxdı. Ramiz – Sərdara: buyur əyləş Sərdar kecib əyləşdi, Aylın bilirdi atasına dediyi sözlərə görə Sərdar açılayaçaqdı özünü, baxdı Sərdara. Sərdar – Aylına: niyə sənə hər dəfə zəng etdiyimdə zəng catmır? Aylın çibindən telefonu cıxarıb baxdı, telefonu sönmüşdü. Yəqin bitib enerjisi, Ramiz Aylının telefonunu götürüb qoydu enerji yığmağa, Ramiz mətbəxtdə getdi, – Sərdar: bağışla sizi üzmək istəmirdim, bəzən deməyə məçbur qalırsan gərcəkləri. Sərdar – Aylına: gərcək olan nədir? sevgidir eləmi? mən cox düşündüm qərara gəldim Tahiri uzaqlaşdıraçam bu işdən, atam işini buraxmaz bilirəm o işdə qaldıqçda mən onu tək qoya bilmərəm, Ramiz gəldi balaça sinidə qəhvələri gətirib qoydu qarşılarına, Sərdar təşəkkür etdi. Ramiz öz qəhvəini götürüb əyləşdi, Sərdar – Aylına: səndən tək istəyim Tahirlə danışıb onu işdən cıxmağa razı sala bilməyindir. Səni dinləyər dostun, ançaq məni dinləməyəçəyini bilirəm, səndən tək istəyim budur anlayırsanmı? -Sərdara: mənim Tahir dostum olduğu kimi səninlədə çan bir dostundur, həmdə qardaşın sayılır. Bilirsən siz ya ikiniz birgə o işdən cıxıb başqa işə başlamalısınız, yada sonuna qədər o işinizdə calışmalısınız, gərçəyi bilmirəm bu dediyim sonunuz hara qədər olaçaq, bu gün az qalsın vurulursanmış. Sən deyirsən atan bu işindən əl cəkməz, inan sən ayrılsan işindən atan sənsiz cox qala bilməz orda, o da bir gün işindən ayrılıb gələçək sənin yanına, buna hec şüphən olmasın inan. Sərdar qəhvəni götürüb icdi – Ayına: yəni deyirsən Tahirlə bu haqda danışmağa belə denəməyəçəksən? Aylın başıyla yox deyə işarə etdi – Sərdara: bu gün səni ölümdən qurtarmış Tahir, sabah yanında olmasa sənə bir şey olarsa nə Tahir özünü bağışlayar, nədə mən özümü bağışlayaram. Tahiri işindən cıxmağa razı saldım ücün ömürlük xəçalətdə qalarıq anlayırsanmı? Sərdar cıxılmaz vəziyyətdə qalmışdı, qəhvə finçanını masaya qoyub Ramizə baxdı carəsiz baxışlrla. Ramiz – Sərdara: Aylın düz deyir, mənə sizin işinizin dəxli yoxdur istəsəniz işləyin yada cıxın işdən, ançaq həyatda həmişə şanslı ola bilməssiniz, onundan birində bir gün kürşünün yan kecməyəçəyini bilirsiniz. Aylın – Sərdara: qərar sənindir, hər şey sənə bağlıdır dediyim kimi, mənim qərarım isə başqadır cox düşündüm bu gün, Sərdar anladı Aylının sözünü kəsərək, – Aylına: burdan getməyə qərar verdin bilirəm. Aylın dərindən nəfəs alıb – Sərdara: hə düz tapdın, Ramiz finçanı masaya qoyub təçüblə, – Aylına: neçə yəni getməyə qərar verdin, məni