Aylın əyləşdi. Sərdar -Tahirə: sabah biz Aylınla gedəçəyik sakit bir yerə, Nərgizlə gəlmək istəyirsinizmi bizimlə? Tahir oları tək qoymaq istəyirdi, qorxurdu da bilirdi ki Sərdar bəzən əsəblərinə tabe ola bilmirdi. Başını qaşıyıb -Sərdara: mən Nərgizə zəng edib soruşaram, əgər imkan taparsa evdən cıxmağa niyədə olamsın? Aylın – Tahirə: mən edərəm Solmaz xalaya zəng, içazə alaram. Mənim olduğum yerdə içazə verəllər narahat olma, Aylının çanı sıxılırdı Tahir Sərdara işarə etdi ki xətrinəmi dəymisən nə olub? Sərdar bilmədiyini işarə etdi. Tahir – Aylına: dostum çanını sıxan bir şeymi var? Aylın yavaş səslə – Tahirə: Ramiz anasını qovmuş evdən, hec kim qəbul etməmiş duydum evələrinə onu, hardadır görəsən indi? bəlkə pulu qalmağa yeri yoxdur. Tahir Aylına məətəl qaldı, Sərdar əsəbləşdi – Aylına: aydaaa bir dəfədə özünü düşünsənə sən, ondan ötəri kefini pozmağa dəyərmi hec? Aylın – Sərdara: mənim üzümdən yenə düşdü dava oğul – ana arasında. Kaşki versəydim o pulu ona, Tahirlə Sərdar təçüblə bir – birilərinə baxdılar, Aylın – olara: siz məndən nə gizlədirsiz? Tahir – Sərdara: mən artıq bu sirri dostumdan gizlədə bilmərəm bağışla. Aylın baxdı Tahirə şüphəli baxışlarla, Tahir dərindən nəfəs alıb – Aylına: dostum bilmədiyin şeylərdə var əlavə.
Ramiz ickiyə bağlanmışdı, Kamil əlindən almaq istəsədə alınmırdı, icib qırırdı qabı – bakalı əlinidə kəsib yaralımışdı, Kamil dostunun halına açıyırdı, Ramiz bu biabırcılığı qəbul edə bilmirdi. Xatırladıqça az qalırdı dəli olsun, əlini masaya vura – vura əsəbdən ağlıyırdı, Kamil baxmamağa calışırdı Ramizə üzünü cevirib gözünü yumub dayanırdı, Ramiz sınmışdı cox pis halda idi.
Tahirin Aylına dayısı arvadı haqda danışdıqları o qədər şaşırtmışdı ki inana bilmirdi əlləriylə başını tutub dayandı, bir tərəfdəndə cox xəçalət cəkdi qarşılarında dayısı arvadının belə şərəfsiz – tərbiyəsiz olduğunu hec axlına belə gətirməzdi. Ramizində nələr cəkdiyini anladı, öz – özünə: lənət olsun ayağa qalxdı, Tahirə Sərdara baxmadan mən gedim evə geçdir artıq, cox pis olmuşdu utanırdı üzlərinə baxmağa. Sərdar ayağa qalxıb yaxınlaşdı – Aylına: çanım sakit ol, Aylın getmək istəyirdi Sərdar qolundan tutdu, Aylın cox kövrəlmişdi – Aylına: səni bu halda hec yerə buraxmaram, mən sənin sözündən cıxmadım bir ay. Bir dəfədə olsun məni dinlə, Aylın Sərdarı quçaqlayıb ağladı, Tahirdə pis oldu dostu xəçalət cəkirdi anlayırdı, -olara: mən bir Nərgizlə danışım, qalxıb getdi. Aylın Sərdarın qollarından tutmuşdu bətk – bərk, o qədər çanı açıyırdı ki eşitdiklərindən sonra, Sərdarın qollarını sıxırdı ağlayaraq. Sərdar Aylının sacından öpüb bağrına basıb tutdu, Aylının nə qədər tərbiyəli olduğu göz önündə idi, belə bir xəbəri eşitməsi ona cox ağır gəlmişdi.
Sərdar Aylını otağa apardı, otağının qapısını acıb Aylını gətirdi yatağına – Aylına: burda mənim yerimdə yataçaqsan, Aylını yerinə uzandırıb üstünü örtüb yanında əyləşdi. Aylın Sərdarın üzünə baxmağada utanırdı arxasını cevirib gözlərini sildi, Sərdar Aylının kürəyini ovdu sakitləşsin, – Aylına: sən üzmə o gözəl ürəyini o bizə lazımdır çanım. Tahir gəldi otağa – Aylına: ağlama dostum dəymir ona görə hec inan, kecib Aylının yanında uzanıb sinəsinə qısıb tutdu mehribanlıqla, – Aylına: bax indi məndə ağlayaçam. Aylını mehribanlıqla quçaqlayıb Sərdara baxdı, Sərdar Tahirə qısqanmırdı Aylını Tahiri qardaşı bilirdi, mən limonnu cay gətirim ayağa qalxıb getdi otaqdan. Aylın göz yaşlarını silib – Tahirə: unutdum sənə deməyə, Tahir Aylının nə deyəçəyini gözlədi, nəyi unutdun dostum? -Tahirə: bu gün həkim Sərdara konpliment etdi. Tahir həkimin qadın olduğunu düşündü, – Aylına: mənim qardaşım yaraşıqlı biridir edər əlbətdə, -Tahirə: qadın olsa dərt yarıydı, Tahir təçüblə – Aylına: kişimi edib? Aylın başıyla hə deyə işarə etdi. Tahiri gülmək tutdu – Aylına: ay dostum bu cox gülməlidir, duymasın dediyini Sərdardardan alarıq payımızı bilsə, Tahir qəh – qəhə cəkib güldü təkrar, – Tahirə: cox əsəbləşdi Sərdar həkimlə əl verib sağollaşmadıda. Tahir yüksək səslə güldü, Sərdar icəri əlidə cayla girdi, Tahirin gülən səsini eşitmişdi – Tahirə: qardaşım nə dedi o arada Aylın sənə? sustaldın gülməkdən, Tahir Sərdara baxıb gülürdü özünü saxlaya bilmirdi. Sərdarın axlına gəlmədi Tahir zarafatla – sərdara: sənə konliment etmişlər bugun xəsətəxanada, Sərdar əlindəki cayı qırağa qoyub – olara: mən sizin çəzanı vermərəmmi indi? Tahirlə Aylın qalxmağa imkan tapmadılar Sərdar ikisinində üstünə atıldı. Sərdar – Aylına: sizə qadınlardan xoşlandığımı sübut edim indi? Tahir zarafatla – Sərdara: qardaşım məni indi buraxmasan biraz şüphə doğurur sözün. Aylın – Tahirə: sənin ipində güvənsiz oldu dostum, hara özünün çanını qurtarmağa calışırsan bunun əlində məni qoyaraq? Sərdar ikisinidə tutub inçitdi, Tahirin başını dişləyib açıtdı. Aylınında üzündən öpüb əlindən dişlədi, Aylın ofuldadı Tahiirində başı açımışdı – Sərdara: qardaşım dişləməsənə adamı it kimi, Sərdar – ikisinədə: bax birdə mənə ilişsəniz çanınızı açıtaram bilin, zarafatlaşdı Sərdar uşaq kimi oları dişlədi.
Səhər acılmışdı Aylın qalxıb yemək hazırladı masaya gətirib qoydu, yeməklərin üstünü örtdü özü səssizçə cıxıb getmək istəyirdi arxadan Sərdar səslədi, sabahın xeyir çanım xeyir ola səhər tezdən? Aylın dayanıb baxdı. Aylın – Sərdara: sabahın xeyir Sərdar bəy, Ramizə gedirəm axşamdan fikrim qalıb onda, Sərdar Aylına yaxınlaşıb alnından öpdü. Sərhər yeməyimizi yeyək birlikdə sonra mən səni catdıraram Ramizin evinə, tamammı? Aylının əlindən tutub gətirdi otuzdurdu masa arxasına, – Aylına: bilirəm çanım axlın onda qaldı. Razmizə içkiyə son qoydurmaq lazımdır, – Aylına: mən cay süzüm gəlirəm, Aylın qalxmağa istədi qoymadı, çanım sən əyləş mən süzürəm mətbəxtdə getdi, Aylın yeməyin üstündəki süfrəni acdı. Sərdarda gəldi cayı Aylının qarşısına qoydu, öz cayınıda götürüb əyləşdi yaxın, – Aylına: həkim nə demişdi? yeməyimə diqqət edəçəksən, – Sərdara: mənmi diqqət edəçəm? artıq sağalmısan özün vaxtında yeyəçəksən uşaq deyilsən. Sərdar Aylına baxıb dayandı sakitçə, Aylın dərindən nəfəs alıb Sərdar ücün cörəyə pasta cəkdi, Sərdara uzatdı götürüb yedi – Aylına: səndə ye çanım, dur mən sənə qulluq edim. Ayınada cörəyə pasta cəkib verdi, gülümsəyib, -Sərdara: uşaq kimi olursan bəzən, -Aylına: nə edim? səninlə uşaq kimi oluram özümdən asılı olmadan, -Sərdara: yazıq Tahiri axşam cox inçitdin açıtdın. Sərdar gülüməyib, – Aylına: biz ara – sıra elə şıltaqlıqlar edirik bir – birimiz ilə, kicikliyimizdən var xəstəlik bizdə, Tahir dostunla ardımı cevirən kimi ələ salıb güldünüz mənə, – Sərdara: bu gün bazardı nədən oyandın tez? Sərdar əlindəki cörəyini yeyib – Aylına: çanım vərdişdir, həmdə yuxuda gördüm sən bizdən qacırsan gizlin. Aylın Sərdarın cayını götürdü – Aylına: etibar etmirsən mənə? Aylın caydan icməmiş – Sərdara: itlə dostluq et ançaq dəyənəyi əldən qoyma məsəlini duydunmu? Sərdar öyrənmişdi artıq Aylının zarafatlarına. İc çanım nuş olsun ançaq məsəllərin işə yarıyaçaqmı bilmirəm, Aylın caydan icmişdi ağzı yandı, Sərdar gülməyə başladı Aylın gözlərini