sığallayıb – Sərdara: çan xəstələnmiş mənim oğlum, Sərdar əlini öpüb üzünə tutudu çanına qurban olum anam. Sərdarı öskürək tutdu, yazıq qadının ürəyi parcalanırdı Sərdarı belə gördüyündə, Aylın tez su verdi Sərdarın öskürdükdə halı qurtarırdı, Aylın başını yastığa qoydu ehtiyatla. Sərdar qalxıb oturmağa calışdı Şahnaz xanım qoymadı, -Sərdara: oğlum qalxma rahat ol, Sərdarın alnına əlini qoyub sən yanırsan oğlum, gözləri yaşardı. Sərdar dərindən – dərindən nəfəs alırdı öskürməmək ücün, sakit dayandı danışada bilmirdi, əli ilə Şahnaz anasının göz yaşını silib başıyla işarə etdi ki ağlamasın. Şahnaz xanım dahada kövrəldi -Sərdara nə oldu oğlum sənə? başını Sərdarın sinəsinə qoyub ağladı, Sərdarda pis oldu. Aylın bilirdi Şahnaz xanım cox kövrək ürəkli idi, Sərdar Şahnaz anasını quçaqlayıb Aylına baxdı, Aylın carəsiz gülümsəyib, cıxdı otaqdan.
Beləçə daha bir həftədə kecdi, Sərdar cox zəyifləmişdi xəstəlik sıxmışdı çanını, Tahilə atası hər geçə yanında qalırdılar, Aylın Sərdarın üzünü tiraş edirdi maşınla, – Sərdara: bax oldun super. Sərdar baxırdı sakitçə, Aylın hər gün Sərdarın üzünü tiraş edirdi maşınla, Sərdarın yenədə atəşi var idi, Aylın ölcdü 40 – a catırdı. Tez ilaç verdi, atəşi olduğundan dodaqları quruyurdu, Aylın tez – tez pambığı suya batırıb dodaqlarını nəmləndirirdi, Sərdar gözlərini yumdu yavaş səslə anasını səslədi, ana. Aylının ürəyi parçalandı duyduğunda cox pis oldu Sərdarın rəhmətlik anasını səsləməsinə, gözləri yaşardı Sərdarın alnına nəmli dəsmal qoydu, Sərdar anasını təkrar – təkrar səsləyirdi, Aylın alnını Sərdarın sinəsinə qoyub ağladı.
Ramiz anasının evdən hər veşini yığdırmışdı anası gəldi, yığılan cantaları görüb – Ramizə: oğlum xeyir ola? Ramiz anasına nifrət dolu baxışlarla baxırdı, – Ramizə: oğlum niyə elə baxırsan? nə olub desənə. Ramiz – anasına: rədd olursan evimdəndə, həyatımda bir dəfəlik anladınmı? anası baxa qalmışdı, – Ramizə: oğıum nə oldu ki? nə etdim sənə? Ramiz bağırdı! suss tərbiyəssiz. Anası səksəndi bağırdığında, – anasına: sənin kimi anam olduğundan utanıram, bir daha qarşıma cıxma rədd ol get həyatımdan, sənin yerində olsam sevgilinin yanına gedərdim orda birgə yanardınız çəhənnəmdə. Anası anladı oğlunun bildiyini, dərindən nəfəs alıb baxdı -Ramizə: demək qovursan məni? silirsən həyatından? Ramiz bağırdı! – anasına: rədd ol gözümdən, çəhənnəm ol veşini gətirəçəklər maşına. Anası baxdı son dəfə, – Ramizə: vaxt gələr məni anlayarsan oğlum, birdə unutma bu dediyimi qulağında saxla, hər şeyin öz vaxtı var görəçəksən. Ramiz -anasına: mənə oğlum demə bağırdı! anası inlə gülümsəyib, evə son dəfə nəzər salıb getdi, Ramizin gözlərindən yaş axdı nifrət edirdi hər şeyə.
Məlik Aylına zəng etdi Aylın telefonunu götürüb baxdı, Məliyin olduğunu görüb tez çavab verdi alo Məlik dayı, biraz qulaq asıb qovubmu niyə? birazda qulaq asıb – Məliyə: tamam sən yanında ol gəlirəm mən birazdan. Telefonu söndürüb – Tahirə: sən Sərdarın yanında ol, mənim Ramizin yanına getməyim lazımdır, – Aylına: dostum problemmi var? Aylın dərindən nəfəs alıb -Tahirə: nə vaxt bitdi ki problemimiz? Tahir naladı. Tahir – Aylına: get sən narahat olama mən varam burda, birazdan Murad dayıda gələçək -Tahirə: mən bildirim Sərdara az vaxtlıq gedəçəyimi, otağa getdi. Tahir bildi Ramiz anasını ya qovmuşdu, yada ki çiddi dalaşmışdı artıq saxlaya bilməzdi bu sirri ürəyində cox. Aylın Sərdarın yanına gəlib əyləşdi, Sərdar Aylının kefsiz olduğunu anladı, – Aylına: çanım bir şeymi oldu yaxşısanmı? Aylın gülümsədi, – Sərdara: yaxşıyam narahat olma, mən az vaxtlığa Ramizi görüb gələçəm. Məlik dayı zəng etdi ki anasını veşi qarışıq atıb evdən, Sərdarda analadı olanlardan xəbərdar idi, Aylın Sənubərin özünə gəldiyinə görə Ramizin xəbərdar olub, onun evdən qovulduğunu düşünürdü. Ançaq xəbəri yox idi sevgilisi qatıllə elaqəsi vardı dayısı arvadının, Aylın alnına əlini qoyub – Sərdara: şükür atəşin azdır, Tahir gəldi otağa. Sərdar Aylının əlini öpüb ürəyinin üstünə qoydu, – Aylına: sən mənim ürəyimsən çanım, tez dön nə olar cox qalma, Tahir zarafatla – Sərdara: dostumun əlini buraxsana toxunma dostuma. Aylın ayağa qalxdı Tahir gəlib əyləşdi Sərdarın yanında, Sərdar Tahirin əlini tutub sıxdı zarafata, Tahir ofuldayıb -Sərdara: bax sən artıq sağalırsan güçə gəlmisən, əlini cəkib qırağa tutub -Sərdara: qardaşım gərcəkdən açıtdın əlimi. Sərdar zarafatla – Tahirə: birdə dostunu qısqansan mənə çanını daha cox açıtaram xəbərin olsun, Aylın oların zarafatına baxıb gülümsədi, – olara: uşaqlar axıllı olun mən gəlinçə, tez dönəçəm. Sərdar- Aylına: səni Tahir catdırsın, – Sərdara: mən taxsi cağırdım artıq, problem dolu şəhərinizi tanıyıram narahat olmayın azmaram. Mən tez dönəçəm, – Aylına: mən qalxdığımda sənə öyrədəçəm maşın idarə etməyi, Aylın zarafata – Sərdara: amandı qalsın Sərdar bəy istəmirəm, sənin öyrədəçəyin nəyi isə. Tahir güldü, Sərdara dediyi sözünə – Aylına: mən öyrədərəm dostuma maşın idarə etməyi, -Tahirə: bax buna yox demərəm. Hadi salamat qalın axıllı olun gəlirəm, – Sərdara: səndə yerindən qalxmırsan tamammı? Sərdarla – Tahir Aylına cest verdilər, baş üstə yoldaş rəyis. Aylın başını narazılıqla sirkələyərək cıxdi otaqdan, zarafatlaşıb Aylına güldülər ikisidə, Sərdar Tahiri inçitdi tutub yanına yıxıb saclarını qarışdırdı. Tahir Sərdarın artıq yaxşılığa doğru getməsinə cox sevinirdi, dostunu quçaqlayıb sıxdı, Sərdar ziyaranıb – Tahirə: ayy qırdın sümüklərimi, Tahir yanında uzandı – Sərdara: qıraramda qorxuzdun məni xəsətələnib, artıq sağalırsan şükür. Sərdar – Tahirə: Aylının sayəsində sağalıram qardaşım, Tahir qollarını bir – birinə dolayıb nə idə düşündü ağzı yuxarı yatıb, – Sərdara: dostuma hədiyyə almaq istəyirəm yadiğar, ançaq bilmirəm nə alım. Tapmıram ona layiq olanı, nə versəmdə yenədə onun etdiyinin qarşısında hecnədir, -Tahirə: məndə fikirləşirəm hər zaman gözüm axtarır, ançaq gərcəkdən Aylına hədiyyə secməkdə cətinlik cəkirəm. Tahir – Sərdara: səndə var Aylına ayit hədiyyə sən nəyə fikirləşirsən ki? Sərdar anlamdı başqa şey düşündü, – Tahirə: məndəki hədiyyədirmi qardaşım? Tahiri gülmək tutdu Sərdarın başqa şey düşünməsinə. Tahır – Sərdara: qardaşım səndə deyilmi Aylının atasının saatı? Sərdar anladı indi, Tahirə yavaş səslə Allah çəzanı verməsin sənin, Tahir Sərdarı quçaqlayıb güldü, – Sərdara: ondan hədiyyəmi olur dostum. Tahirin gülməkdən gözləri yaşardı, – Sərdara: Aylını elə şeylərlə aldada biləçəyinimi düşündün bir anda? ürəkdən qəh – qəhə cəkib güldü. Sərdar Tahirə zarafata vurdu dirsəyi ilə, sonrada bərk – bərk quçaqlayıb sıxıb başını dişlədi, Tahir başını tutub vallah yazıq dostumun halına, Sərdarla zarafatlaşdılar güldülər.
Aylın Ramizin yanına gəldi Ramiz ickili idi yanında Kamildə vardı, Ramiz Aylını görüb gəl çanım gəl, Aylın gəlib Ramizi quçaqlayıb öpdü, – Ramizə: bu nə haldı birdənəm, nə oldu? Kamil oturmuşdu Aylına əsəbi idi yenədə. Nərgizi Tahirlə evində görüşdürür deyə bilmişdi, Ramiz Aylını quçaqlayıb ağladı, – Aylına: sən deyirdin mənim yerimə bir dəqiqəlik özünü qoysana, qoydum çanım ançaq cox utandım. Sənin ailən mərdçə şərəflə bu dünyadan