Fatma Nabieva

Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 2


Скачать книгу

gəlib kişini vurdu atdı kənara, kişi aldığı zərbədən düşdüyü yerdə yıxıldı qanı axdı, vuran maşın sürəətlə hadisə yerini tərk etdi nömrəsidə yox idi. Tahir tez düşüb baxdı ardınça anlamadı kimin olduğunu, Ramiz silahı belinə qoyub baxdı, Tahir getdi kişiyə baxmağa, gəlib baxdı cox yerindən qan gəlirdi ölmüşdü. Tahir maşına tərəf gəlib polislərə bildirdi adamın vurulduğunu, Ramiz yaxına getmək istəyirdi Tahir qoymadı – Ramizə: ölmüş artıq rahat ol. Ramiz – Tahirə: kim vurdu bu şərəfsizi? Ramiz onu özü vura bilmədiyinə cox əsəbi idi, – Ramizə: bilmirəm kim vurduğunu, elələrinin sonu belə olur bunu dəqiq bilirəm. Ramiz – Tahirə: qoy sıxıb silahımdakılar şərəfsizə çanım rahatlansın, Tahir içazə vermədi silahı Ramizdən alıb belinə qoydu, az vaxtda polislər gəldilər. Tahir gedib gələnləri qarşıladı – olara: vuranı görmədim, qara rəngdə maşın idi nömrəsizdi, cox sürəətlə getdi hadisə yerindən getdilər baxmağa. Tahir – Ramizə: gözlə maşında, Ramiz kecib əyləşdi, Tahir danışdı poliş yoldaşları ilə, cox kecmədi gəldi əyləşdi sükün arxasına. Tahir – Ramizə: görünür bu alçaqda başqa kiminsədə heyifi varmış, Ramiz söydü… alçaq murdar, Tahir maşının qazına basdı, Ramizi ordan uzaqlaşdırdı ki özünü şüphələndirməsin silahıda var idı üstündə. Tahir -Ramizə: sənin silahın qanunidirmi? Ramiz çavab vermədi, Tahir anlayırdı onun halını daha üstünə getmədi, maşını sürəətlə idarə edərək getdilər.

      Axşam olmuşdu rəyis, Tahir, Ramiz gəlmişdilər Aylına, Aylın cay qoymuşdu qarşılrına Ramizin kefsiz olduğunu anlamışdı, fürsət tapmırdı soruşmağa nə olub, rəyis – Tahirə: bu gün eşitdim hadisənin şahidi olmusan. Tahir dərindən əfəs alıb – rəyisə: hə oldu bir anda gözümüzün önündə, – Tahirə: anladım, Ramiz nə edirdi səninlə? mən biləni aranız yaxşı deyildi. Tahir – rəyisə: baçısı Nərgiz haqda çiddi olub olmadığımı soruşmaq ücün söhbət etməyə dəvət etmişdi məni, rəyisində xəbəri vardı əlbət Nərgizdən, – olara: lap yaxşı son qoyun artıq bu davaya. Ramiz fikirli idi Aylın – Ramizə: birdənəm, Ramiz baxdı – Aylına: buyur çanım, – Ramizə: nəyin var sənin? Aylın Tahirdən şüphələndi. Anası haqda olanları Ramizə demiş deyə düşündü, Ramiz – Aylına: Kamili düşünürəm, hec cürə barışa bilmir buların sevgisi ilə Tahirə baxdı, Thirdə Ramizin sözünə düzəliş verməyə calışdı, – Ramizə: əsası sən anladın mənə yetər. Birisinə çavab vermək rahatdı, ikiniz olanda biraz cətinlik cəkirdim kecən dəfə, zarafata saldı gülümsədi. Aylın daha soruşmadı başqa söz, – olara: mən bir Sərdara baxım ayağa qalxıb getdi, Ramiz Tahirə baxdı, Tahir cayını icərək işarə etdi ki ehtiyatlı olsun Aylın bilməsin. Rəyisdə cayını icib qalxdı getdi oğlunun yanına, Ramiz – Tahirə: kimmiş bilindimi? varmı xəbər? Tahir cay finçanını masaya qoyub – Ramizə: yox hec yerdə izidə tapılmamış. Kimdirsə cox profesyanal biriymiş, hətta harda kameralar var bilib ordanda kecməmiş, Ramiz dərindən nəfəs alıb-Tahirə: əllərinə sağlıq kimdirsə. Tahir – Ramizə: hə həmdə cox sağlıq olsun o tip Aylına zərər verəçəkdi, Ramiz yenədə söydü onu… … Tahir – Ramizə: silahın qanunidirmi? Ramiz yavaş səslə -Tahirə: hə dokumenti var. Tahir təçüblə – Ramizə: sən qanuni silahınla hərifi vurub icəri girəçəkdin yəni? – Tahirə: başqa variantın vardımı sənin? öz silahınımı verəçəkdin mənə? Tahir başını narazılıqla sirkələdi.

      Aylın rəyisin gəldiyini görüb qalxdı ayağa, rəyis – Aylına: əyləş qızım qalxma, Sərdar yatırdı rəyis gəlib oğluna baxdı – Aylına: atəşi varmı hələ? Aylın yavaş səslə – rəyisə: olaçaq hələ bilirsiniz xəstəliyini. Rəyis öz – özünə: harda belə soyuq tutdu oğlum səni? -rəyisə: icəridə tutmuş ola bilər, rəyis başıyla hə deyə işarə etdi – Aylına: hə orda soyuqlamış düz deyirsən qızım. Rəyis bir anlıq Aylının ölmüş olduğunu və oğlununda icəridə olduğu günlərini xatırladı ürəyi sıxıldı, tez otaqdan cıxıb getdi. Aylın anlayırdı atasının üzüldüyünü, gəlib əyləşdi Sərdarın yanında baxdı, Aylında rəyisin düşündüyünü axlına gətirdi, bir anlıq gözlərini yumub dayandı. Öz – özünə: pıcıltılı səslə – Sərdara: mənim üzüləçək atam yoxdur sənə bir şey olsa atan məhv olardı, dərindən nəfəsini alıb Sərdarın üstünü yaxşı örtdü ehtiyatla, saata baxdı ki ilaçının vaxdı catdığında oyatsın.

      Ramiz Aylınla qalmışdın, sərhər oyanıb gəldi Sərdarın yatdığı otağa, Aylın Sərdara yemək yedirdirdi – Ramizə: sabahın xeyir birdənəm gəl, Ramiz gəlib əyləşdi. Sərdarı Aylın zorla məcbur yedirdirdi, Sərdar – Aylına: dayın oğluna yemək ver, Aylın – Sərdara: verəçəm sən narahat olma, yeməyin bitmədən məndən qurtuluş yoxdur bilirsən. Sərdar istəmiyə – istəmiyə zorla yeyirdi iştahı yox idi, Aylın yemıyini verib bitirdi ağzınıda sildi uşaq kimi, Ramiz baxırdı Aylına, Sərdara. Aylın ayağa qalxıb sinini götürdü bax belə, Ramizin yanına gəlib üzündən pödü, – Ramizə: sənə 5 dəqiqə vaxt birdənəm yeməyə gözləyirəm otaqdan cıxdı. Ramiz – Sərdara: dünən olanlardan sən xəbərdarsanmı? – Ramizə: anlamdım nə olub dünən? Ramiz dərindən nəfəs alıb – Sərdara: polis düşünçələrini bir dəqiqəlik unudub sadə insan kimi danışa bilərsənmi. Sərdar öskürdü – Ramizə: bilərəm buyur eşidirəm, Ramiz qapı tərəfə baxıb – Sərdara: dostunun səndən ömründə bir dəfə də olsun gizlədə bildiyi sirri oldumu? – Ramizə: onun olmayıb. Ançaq mənim ondan gizlətdiklərim oldub onu qorumaq ücün, Ramiz şüphəli baxdı – Sərdara: sənin işin idimi dünənki? – Ramizə: sənçə? Ramiz anladı Sərdarın əli olduğunu. Ramiz – Sərdara: anladım xəstə belə olsan gözündən quş ucmaz, Sərdar dərindən nəfəs alıb – Ramizə: bəs sən mənim yerimdə olsan etməzdinmi məni etdiyimi? Ramiz əsəbləşdi. Anlamırsan o tipi mən vurmalıydım mən, bu vaxtdı Aylının səsi gəldi – Ramizə: 5 dəqiqən bitmək üzrədir, Ramiz ayağa qalxdı – Sərdara: söz vermişdi dostun mənə ikimiz həll edəçəkdik, siz verən sözün ortasına… …olsun, getdi otaqdan. Sərdar tez telefonu götürüb zəng etdi Tahirə, alo Tahir mənə dünən olanları anlat.

      Aylın Ramizə yemək hazırlamışdı Ramizin iştahı yox idi, Aylın anlayırdı Ramizin nə isə dərdi var ançaq demirdi özünə, – Ramizə: nəyin var sənin? Ramiz qəhvəsini götürüb icdi çavab vermədi. Aylın artıq anlamışdı ki anasının gəldiyini bilmişdi, Ramiz öz – özünə: axx Tahir axx, Nərgizin xasiyyəti gərcəkdən kecdi sənə bu qısa zamanda. Ramiz – Aylına: Tahir sözünü tutan deyil çanım təçüb edəçək bir şey yoxdur baxma mənə elə, özü deyir ki siz qan bir – çan bir dostsunuzmuş, – Ramizə: şüphəm yoxdur dostluğumuza, sənində olmasın. Tahir elə bir insandır ki çanından kecər dostu ücün, nə inçiyər nədə küsər, həmişə yanında olar buna sənində şüphən olmasın deyərdim, ançaq deyə bilmirəm artıq şüphə ilə danışdığına görə. Ramiz finçanı masaya qoyub – Aylına: sevindim çanım əvəzinə, ançaq mənim ücün ola bilmədi cox təssüflər olsun, Aylın başını narazılıqla sirkələyib baxdı. Ramiz ayağa qalxdı – Aylına: işə gec qalıram görüşərik, Aylında qalxdı ayağa -Ramizə: üzmə özünü, yaxşı tərəfindən düşün həmişə calış. Ramiz o qədər kefsiz idi ki, – Aylına: calışaram çanım, yaxınlaşıb uzündən öpüb getdi, Aylın yerində dayanıb baxdı Ramzin dalınça, öz – özünə: nə vaxt başımız dərtdən qurtaraçaq