üzünə cəkib qalxıb oturdu yerində, gözlərindən bəlli idi yuxudan doymamışdı. Niçat -Aylına: sanki geçəni tək bir mən yatmışam mışıl – mışıl, Aylın yuxulu gözləriylə baxdı kabablara, bir daha diqqətlə baxıb – Niçata: bunlar yanmış, Niçat kabablara baxıb – Aylına: yox bişmişlər çanım. Niçat kababları yandırmışdı, Aylın başını qaşıyıb – Niçata: vallahidə varmış kabab bişirə bilməyən adamlar, Niçat kabab şişini Aylına uzadıb baxdı kabablara. Biraz yanmışlar çanım yemək olar, əliylə ətlərə yapışmış kömür qırıqlarını təmizlədi, Aylın başını narazılıqla sirkələyib gülümsəyib, götürdü kababı – Niçata: bir şey olunça qabaq məni yuxu basır həmişə, sən demə kabablarımız təhlükədəymişlər. Bir tikə əti cıxarıb baxdı ki harasından dişləsin yanmayan yerini axtardı, Niçat – Aylına: dərdimiz yanan kabablardan olsun çanım, öz hazırladığı kababdan yedi baxmadan yansada. Aylın Niçatın xətrinə dəyməmək ücün yeməyə calışdı cətində olsa yanmış ətdən, mmm yansalarda dadları cox gözəldir ortaq, ürəklə bişirmisən ona görədir yəqin. Niçat ət tikəsini ağzına atıb – Aylına: nuş olsun çanım, sən ye yenə bişirərəm mən, Aylın ağzındakı ət tikəsiylə Niçata baxdı yenə bişirərəm dediyində, Niçat Aylına baxmadan gülümsəyib, yeməyə davam etdi. Hiss edirdi Aylının özünə neçə baxışlarla baxdığını, Aylın ağzından yanan ətin qırığını cıxarıb atdı kənara, Niçat baxmadan gülümsəyərək yeyirdi.
Axşam olmuşdu, Ramiz Dilqəmin ardınça restorana gəlmişdi, Dilqəm cox icmişdi piyan idi, Ramiz gəlib yanında əyləşib baxdı. Dilqəm Ramizin ciyninə əlini vurub, qardaşım xoş gəldin bunu sənin şərəfinə icim, əlindəki bakalı qaldırıb cəkdi başına – Diləmə: nuş olsun qardaşım, qalx bu günlük yetər. Dilqəm getməkdən imtina etdi əl işarəsiylə, yooo mən hələ burdayam qardaşım hec yerə getməyəçəm, bu olanlar elə bil papqaq idi ki dönüb dolaşıb özünün Dilqəmə etdikləri başına gəlirdi. Ramiz dərindən nəfəs alıb ətrafa baxdı, əl edib afisanta şotu gətir işarəsi etdi, Ramiz Dilqəmin masada belə güçlə oturduğunu görürdü. Birazda yaxın əyləşdi ki Dilqəm yıxılmasın, – Ramizə: qardaşımsan, mənim birdənə qardaşımsan, Ramizin ciyninə dirsəyini qoyub başını söykədi. Afisant şot kitabını gətirdi, Ramiz baxıb pulunu ödəyib masaya qoydu, Dilqəmin qolundan tutub ayağa qaldırdı zorla, Dilqəm Ramizə söykənib zor dururdu ayaqda. Ramiz Dilqəmi tutub apardı zorla restorandan, gətirib maşına otuzdurub kəmərini bağlayıb qapını örtdü, özüdə sükan arxasına kecib tez ordan getdi Dilqəmi aparıb.
Axşam olurdu Niçatla Aylın evə gəldilər, qapının önündə özlərini gözləyən Fədanı gördükdə Niçatın kefinə soğan doğrandı saki, yavaş sələ – Aylına: buna kim dedi ünvanımızı? – Niçta: mən dedim. Aylın Fədanın yanına catıb dayandı, Fəda kefsiz idi Aylın bilirdi atasının etdiyindən xəçalət cəkirdi, – Fədaya: salam neçəsən? – Aylına: salam, neçə görsənirəm? Aylın – Fədaya: qorxulu və əsəbi görsənirsən, coxdan burda olana oxşayırsan gəl evə kecək. Aylın gedib qapını acdı Fəda Aylının ardınça kecdi evə, Niçat dayandığı yerdə başını narazılıqla sirkələyərək öz – özünə: bir gün hüzur tapdıq deyərkən, sözünün ardını demədi getdi evə əsəblə. Aylın əynindəki pençəyini cıxarıb divana atdı, – Fədaya: kec əyləş danış nə var – nə yox yeni? Fəda kecib əyləşib – Aylına: fərz et bu sualı səndən 5 saniyə önçə mən sənə verdim. Aylın gəlib əyləşdi Fədanın yaında, – Niçata: gəl səndə əyləş, Niçat gəlib Fədayla üz – üzə əyləşdi, Fəda – Aylına: bağışla atamın etdiyi mənasız zarafatmı deyim, hec bilmirəm neçə adlandırmaq olar onun etdiyini. Aylın – Fədaya: onu boş ver əsas olanlardan danışaq, mən o tipin qardaşı tərəfindən öldürüləçəyini dedim, Niçat – Aylına: dedinmi? nə vaxtı dedin? biz bütün günü birlikdə olmadıqmı? Fəda Niçat elə dediyində gülümsədi. Niçat öz – özünə: olmadıqmı? Aylın əllərini ovaraq, – Niçata: buda önəmli deyil olduq – olmadıq birlikdə, əsası odur mənim dediklərimlə razılaşdı tip çanı qarşılığlı, ondan iki şey tələb etdim. Birinçi təklifim haqda cox fikirləşdim və fikrimi dəyişdim, sonra ondan calışdırdıqları bütün günhsız uşaqları azat etməsini tələb etdim, uşaqları rahat qoyaçağını və olar ücün şərayit yaratmağını istədim çanı qarşılığı olaraq. Fəda-Aylına: nə idi o dəyişdirdiyin fikir? Aylın – Fədaya: önçə düşündüm mənim yandırdığı evimin yerində tikdirsin uşaqlar ücün evi, sonradan fikrimi dəyişdim. Niçat – Aylına: Aylın sən nə vaxt danışıdın o tiplə bu qədər şeyi? Aylın – Niçata: mənim bu gün yatmağımdan sən şüphələnmədinmi? mən gündüzləri yatmıram. Niçat Aylına baxıb başını narazılıqla sirkələdi, demək ki məndən gizlin geçə getmisən, şüphələnməyimdə hec də yanılmadım, gizlin getdiyini bilməsəmdə hiss etmişdim bir şeylər qarışdırırsan. Bəs mən neçə bilmədim getdiyini? Fəda-Niçata: qoysna sözünü bitirsin adam, maraqlıdırmı sənə yuxu ilaçı verib yatızdırıb getməsi? Niçat Aylına baxdı pərt və inanmayan baxışlarla. Yox artıq, doğrudurmu bu? Aylın – Fədaya: sən hardan bilirsən mən ona yuxu ilaçı verdiyimi? Fəda yalandan gülümsədi, baxdı Aylına ki səni tanıyıram artıq mənasnda. Niçat Aylına cox əsəb oldu, buda nə deməkdir? Aylın bu etdiyin mənə qarşı haqsızlıqdır bilirsənmi, Aylın – Niçata: ya anlatım gerisini, yada istərsən səninlə burda bir – birimizlə kimin haqlı, kimin haqsız olduğunu deyib dartışaq. Niçat Aylından inçidi artıq bir söz demədi kənara baxdı, Aylın dərindən nəfəs alıb – olara: bir daha kimsəni o pis işlərinə bulaşdırmayaçaq söz verdi, yəni piş işlərini kimsəsiz uşaqlar tərəfindən etdirməyəçək ən azından, uşaq evinədə nə qədər burnumda nəfəsim var mən böyüklük edəçəm, əlbətdə sizlərin sayəsində. Bundan sonra gördüyüm ətrafımda əlim catan hec bir günahsız uşaq zorakılıqlara məruz qalmayacaq, əlimdən gələni edəçəm oları qorumaq ücün, oranın müdüridə Çansu olaçaq. Niçat Aylına baxdı ki Çansu burda deyil mənasında, Aylın anladı Niçatı baxışlarından -Niçata: Çansu dönəçək, bura bir aydan tikinti bitib təhvil verilənə kimi. Bir aya həll etməlidir o tip tikinti məsələsini, Aylının üzündən yorğunluq oxunurdu danışdıqça, Fəda – Aylına: cox gözəl şeylər tələb etmişsən bravo, ançaq o tipə nə qədər güvəlinir bilmirəm. Aylın – Fədaya: qardaşı əlimdəykən güvənlidir, Niçata – Aylına: bəs qardaşını ona qaytardıqdan sonra? Aylın dərindən nəfəs alıb – Niçata: ondan sonrasınada Allah kərim demişlər. Niçat – Aylına: deyəlim tələb etdiklərin o alcaqdan dünyanın ən savablı işlərindən biridir, bizdə yanında olaçağıq yəni bizimlə bölüşsən əlbətddə saysan bizidə ortağıq insanıq nəzərə alarsansa. Yəni bir dəki işlərində yuxu ilaçı filan verməsən, məsələhət edərsənsə sevinərik problem olmazdı elə deyilmi? Aylın Niçatın özünə əsəbi və incik olduğunu hiss edirdi. Aylın – Niçata: mən işi ora kimi catdırım, qalanlarını sizlərlə bölüşməssəm şərəfsiz olaram, bura qədər işimiz catınça kimsəni təhlükəyə ata bilməzdim. Bax Fəda hələ özünə gəlməmiş aldığı travmadan yaradan, təkrarlanmasını istəmədim inçimə məndən, Fəda – Aylına: mən artıq səni tanıdım Allaha tapşırmışam qorusun, səni ondan başqa nə mən, nədə başqa kimsə qoruya bilməz. Bilirəm ki cox dərin fikirli bir insansan, hər zaman yaxşılarını hər kəslə paylaşan, pislərini –