Fatma Nabieva

Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 3


Скачать книгу

ücün yardım etməsinə razı sala bilməmişdi. Dilqəm telefonunu acarlarını masaya qoyub getdi duş almağa, Ramiz dərindən nəfəs alıb mətbəxtdə Bahar anasının yanına gəlib qapıda dayandı, üzgün baxışlarla baxdı arvada. Bahar – Ramizə: oğlum nə olub? bir dərdinmi var? Ramiz dərindən nəfəs alıb – Bahara: nə olar anam danış qardaşımla, mənim xətrimə Nazlıyla danışsın psixoloqo getməsinə razı salsın. Bahar – Ramizə: of oğlum off birçə bunu demə mənə, görmürsənmi qızın adını duyduğunda dəli olur, elə bilirsən mənim ürəyim yanmırmı Afət xanıma? yazığın gözünün ağı – qarası birçə qızı var, məndə istəmərəm belə olsun. Sən üzülmə oğlum mən Dilqəmlə danışaçam təkrar, bilirəm hec rahat olmayaçaq ançaq danışaçam söz, indi isə səndə get yuyun yeməyə gəlin, – Bahara: çanım anam cox sağol ürəyimə çüzi rahatlıq gəldi. Ramiz getdi Bahar üzgün baxışlarla baxaraq öz – özünə: nə olaçaq sizin sonunuz? of Allahım of, yeməkləri hazırlamaqla məşğul oldu.

      Niçat Aylını gözləyirdi Aylın vanna otağından cıxmırdı, narahat oldu saatına baxdı Aylının vannada cox qaldığını görünçə qalxıb getdi, gəlib vanna qapısını döyüb – Aylına: Aylın hələ burdasanmı? Aylından səs gəlmədi. Niçat narahat oldu təkrar qapını döyüb səslədi Aylın, çavab gəlməyinçə qapını acdı məçbur, icəri girdiyində Aylının divara söykənib hec yuyunmadığını görüb, – Aylına: çanım yaxşısanmı? Aylın fikirdən ayılıb Niçata baxdı. Aylın cox sarsılmışdı bütün olanlardan, Niçat yaxınlaşıb – Aylına: çanım nə oldu? hələ yuyunmamısan, çanını sıxan bilmədiyim başqa bir şeymi var? Aylın kövrəldi Niçatın boynunu quçaqladı. Aylın kövrək səslə -Niçata: ən yaxın olanım səndə məndən küskün olduğunda mən qalan güçümüdə itirirəm, bilmədən – istəmədən carəsiz sənidə üzürəm bağışla. Niçat Aylını quçaqlayıb sinsinə sıxdı, çanım mən səndən istəsəmdə inçiyə – küsə bilmərəm biz bir çanıq artıq, mənim sənə olan küskünlüklərim cox qısa olur səndə bunu bilirsən. Niçat Aylının saclarından üzündən öpüb üzünü sürtdü qoxusunu aldı, Aylında Niçatın boynundan tutub qalmışdı, sanki bütün güçü bitib tükənmişdi. Əllərini cəkərsə yışılaçağından qorxurdu, Niçat – Aylına: qorxma çanım mən səni buraxmaram nə qollarımdan, nədə həyatımdan, güvən mənə. Aylının üzündən öpüb əlini atıb duşu acdı su tökülməyə başladı, – Aylına: gəl çanım yuyun mən sənə yardım edim, məndə cox istəyərdim səninlə bir gün, sözünün ardını demədi. Aylın – Niçata: mənimlə birlikdə duşun altında həyatına bulaşmışları yumaqmı istəyərdin? Niçat Aylına baxdı, neçədə söz demədən fikrini anlaya bilirdi. Niçat -Aylına: hə çanım, Aylının üzündən ikki əlləriylə tutub baxdı gözlərinə. Niçat Aylına dahada yaxın olmaq istəyirdi, Aylının çanına – çanını qatıb hər şeyi unudaraq Aylında hüzurunu tapıb rahatlaşmaq istəyirdi. Aylının dodaqlarından öpərək paltarlı duşa tərəf cəkdi, özüdə dayandı suyun altında təkrar Aylının dodaqlarından öpdü, Aylın Niçata müqavimət göstərmirdi. Niçat Aylını divara qıslayaraq dəliçəsinə dodaqlarından, boynundan öpürdü, Aylın elə bil keyləşmişdi Niçatın öpüşlərindən ayrıla blmirdi. Niçat Aylının əllərindən tutub yuxarı divara qıslayaraq öpməyə davam etdi, əynindən köynəyini cıxarıb kənara atdı, Aylınında koftasını cıxardı. Aylın əynində buzqalterlə qalmışdı, Niçat Aylının boynundan – sinəsindən öpdü dəliçəsinə, Aylın özüdə şaşqın qalmışdı nə edirdi? niyə Niçata müqavimət göstərmirdi? bir bunu anladı Niçat durmayaçaqdı. Artıq buraxmayaçaqdı özünü əgər vaxtında qarşısını alıb dayandırmasaydı onu, Niçatın sinəsinə əlini qoyub ehtiyatla özündən kənara cəkmək istədi, – Aylına: məni özündən kənarlaşdırma yalvarıram. Niçat Aylını qollarına alaraq öpüb – sevişirdi, Aylının kürəyindən sevişə – sevişə buzqalterinidə acdı, Aylın cıplaq qaldı Niçatın önündə. Niçat Aylının hər yerindən öpürdü dəlicəsinə, Aylın dərindən – dərindən nəfəs alırdı, özünündə Niçata qarşı duyğuları olduğunu anlamışdı. Aylın özündən geri Niçatı cəkib tez əlini atıb koftasıyla sinəsini örtdü, Niçatın üzünə baxmaqdan cəkindi kənara baxdı, Niçatın gözləri qızarmışdı axlı getmişdi Aylınla sevişərək. Əllərini Aylının iki tərəfindən divara dayayıb Aylına baxdı, duşdan üzündən – başından aşağı su tökülüdü, – Aylına: çanım nə olar məni özündən kənar etmə səni sevirəm, səni istəyirəm nə olar çanım anla məni. Aylın Niçatı durdura bilməyəçəyini anlamışdı, – Niçata: cıx mən duş alım gəlirəm, Niçatın başını aldadaraq vanna otağından cıxardı. Niçat qapını bağlayınça – Aylına: tamam çanım o zaman mən səni gözləyrəm, Aylın qapını bağlayıb bir anlıq nə etdiyini düşündü. Ürəyi elə vururdu sanki yerindən cıxaçaqdı, bu nə idi? Aylının Sərdara olan həsrəti idimi? indi Niçata qarşı istəyi onu sevdiyindən idimi? baxa qalmışdı.

      Ramizlə Dilqəm yeməklrini bitirib anasına təşəkkür etdilər əllərinə sağlıq anam, Dilqəm qalxıb otağına getmək istəyidi anası – Dilqəmə: oğlum dur səninlə söhbətim var. Dilqəm – anasına: buyur ana səni dinləyirəm, anası neçə – nədən başlasın bilmirdi söhbətinə, Ramiz anlamışdı artıq söhbət nədən gedəçəkdi. Anası – Dilqəmə: oğlum mənim xətrimə sadəçə mənim xətrimə, Nazlıyla danış onu həkimə getməyə razı sal, bu səndən son istəyim olsun yalvarıram. Dilqəm anasının belə deməsidən bir təhər oldu anasına baxdı üzgün baxışlarla, Dilqəm ücün anası cox dəyərli idi, onu üzmək – qırmaq istəmirdi hec vaxtı, biraz anasına sakitçə baxdı. Ramizdə Dilqəmin nə deyəçəyini səbirsizliklə gözləyirdi, Dilqəm anasının neçə üzüldüyünü görürdü, -anasına: tamam ana, sənin xətrinə danışaram sabah. Ançaq bir şərtim var – Dilqəmə: nə desən razıyam oğlum sən şərtini de, – anasına: bir daha məndən bir şey xayiş etdiyində mənə yalvarma və sonunçudur demə, sən mənim çanım anamsan. Mən sənin sözünün üstə söz etmərəm bunu bilirsən, mən səni cox istyirəm, mən bunu təkçə sənin xayişinə görə etməyə razıyam, anası oğluna baxıb kövrəldi gözləri yaşardı. Anası – Dilqəmə: təşəkkür edirəm mənim yaraşıqlı oğlum, ayağa qalxıb gəlib oğluna sarıldı ağladı sevinçindən, Ramizədə təsir etmişdi bu durum. Ayağa qalxıb Dilqəmi quçaqlamış – Bahara: anam mənədə sarıl qardaşım qısqandırdı məni, Bahar anası Ramizidə quçaqlayıb öpüb çanım oğlum mənim. Ramiz Bahar anasını quçaqlayıb öpüb təşəkkür etdi, cox sağol anam Allah kölgəni üstümüzdən əksik etməsin, Dilqəm anasını Ramizdən alıb -Ramizə: sən cox quçaqladın anamı mənim növbəmdi. Anasını quçaqlayıb Ramizə dil cıxarıb açıq etdi uşaq kimi, Ramiz – Bahara: baxsana ana mənə dil göstərir, anası ikisinidə bağrına basııb quçaqlayıb başlaından, saclarından öpüb oların şıltaqlığına baxıb qürur duydu. Dilqəmlə Ramizə bir – birini quçaqladılar anası qarışıq, gərcəkdən Dilqəmin ürəyi cox kövrək idi, Ramizi gərcək qardaşı kimi cox istəyirdi.

      Aylın yuyunub ehtiyatla vanna qapısını acdı, qorxurdu Niçat qapıda gözləyərdi deyə, qapını acıb baxdı Niçat yox idi, ürəyi biraz rahatlandı tez öz otağına getdi. Gəlib öz otağına girdi, əlini atıb işığı yandırmışdı Niçat qapının yanındaymış əlindən tutdu, Aylın həyəçanlı baxışlarla