olsaydı atam inanardı sənə, atam inanmadıysa mən niyə inanım ki? sən sonunda nənəmin qatilisən, mənçə yorma özünü. Babası cox pis oldu bu sözdən, -Aylına: hec kimsə məni anlamaz qızım sözlə desəmdə, mən nənənin qatili bilərəkdən olmadım. Nənən mənim silahımı alıb özünü vurmaq istərkən mane olmaq istədim ançaq alınmadı, silahın tətiyində mənim barmağım oldu əlindən almaq istəyərkən, silah özünə tərəf doğrulduğundan bir anlıq hiss etdim olaçaqları. Baxışlarımla yalvardım ki etməsin bunu, ançaq gözünü belə qırpmadan basdı barmağımın üstündən tətiyə vurdu özünü insafsız. Babasının gözlərindən yaş süzüldü – Aylına: mən bunu oğlumada dedim inanmadı, anamın qatilisən dedi içimi cox açıtır bu söz hələdə, mən düşmənimə belə arzulamıram o anı yaşasın. Aylın ayağa qalxdı, babasına artıq bir söz demədən gedirdi arxasınça – Aylına: ünvan masanın üstündə kağızda yazılıdır. Aylın dönmədən – baxmadan getdi, Babası qaldı gözləri yaşlı tək – tənha həmişəki kimi.
Ramiz Dilqəmlə kafedə oturub yeyib icirdilər, Dilqəm ickinin təsirindən sərxoş olmuşdu, Dilqəm -Ramizə: mən Aylına təşəkkür etmədim qardaşım, Aylın olmasaydı mən atamın üzünü görməyəçəkdim. Ramiz dərindən nəfəs alıb – Dilqəmə: qardaşım Aylın bizim səhvlərimizi düzəldə – düzəldə ortalıqda nələr cəkdi yazıq tək başına, vallahi onun yerində başqası olsa bizi bu qədər düşünməzdi. Mənim qardaşıma atama sahib cıxdı məndən xəbərsiz, yazıq atamın uçbatından sevdiyi ilə dost qalmağa məçbur oldu, o Murad deyən … – də oğluna açığa özünü şikəst etmiş ki Aylınla birlikdə olmasınlar deyə. Şərəfsiz… sən Aylın kimi birinin gəlinin olmasını cox istəginən alşaq… sonunda haq olan çəzasına catmışda, ançaq oğlununda mənim kimi həyatı məhv olmuş. Bizim atalarımız niyə belə… oldular qardaşım? biz nə etdik ki bu günlərə düşdük, … belə həyatın – bəxtin icini, Dilqəmdə kövrəlmişdi -Ramizə: qardaşım Aylına gedib təşəkkür etməliyik ikimizdə. Ramiz qarşısındakı ickini icib -Dilqəmə: gedərik qardaşım Aylın kimsədən təşəkkür gözləyən deyil, ançaq biz gedib edərik təşəkkür, mən ona hədiyyə alaçam yadigar qalsın. Dilqəmdə qarşısındakı ickini icib – Ramizə: birlikdə alarıq qardaşım.
Aylın Fədanın yaşadığı ünvana gəlmişdi, qapıya catdı dayandı ki qapının zəngini bassın bu anda arxadan cavan oğlan gəldi əlində pizza qutusuyla, Aylın – oğlana: bu ünvanadırmı sifariş? – Aylına: bəli xanım. Aylın – oğlana: mən o zaman ödəyim burdan sonra mən alım sizdən, oğlanın Aylına təçüblə baxdığını görüb – oğlana: narahat olma məndə bu ünvanda yaşayıram pizzanı birlikdə yeyəçəyik. Oğlan inandı – Aylına: tamam xanım, o zaman siz buyurun pizza qutusunu Aylına uzatdı, Aylın qutunu alıb cıxarıb oğlana artıqlamasıyla pulunu verdi, üstü qalsın. Oğlan Aylına təşəkkür edib getdi, Aylın öz – özünə: demək pizza sifariş etmisən Fəda bəy, qapının zəngini basıb gözlədi, az vaxtdan qapı acıldı Fəda vannadan cıxıb göbəkdən aşağı dəsmala bürünmüşdü. Qapıda Aylını görüb pərt oldu, Aylın? sən, sən nə edirsən burda? yəni hardan bildin burda olduğumu? Aylın baxmadan – Fədaya: icəri dəvət edəçəksənmi? yoxsa burda sual ətəşinəmi tutaçaqsan məni. Fəda – Aylına: əlbətddə buyur kec xoş gldin, Aylın kənara baxıb icəri kecdi, Fəda qapını bağlayıb gəldi – Aylına: vallahi şaşırtdın məni, gəlməyinə sevindim buyur əyləş. Aylın pizza qutusunu masaya qoyub – Fədaya: oğlum qarşımda yegiptiyanlılar kimi durma dəsmala bürünüb, get əyninə bir şey geyində adam kimi baxa bilim. Fəda gülümsəyərək, – Aylına: unutdum çanım mən indi gəlirəm getdi, Aylın kecib əyləşib baxdı ətrafa ev səliqəli geniş idi. Az vaxtdan Fəda qayıtdı əyninə şalvarını geyinib, köynəyinində yaxasını bağlaya – bağlaya gəlib əyləşdi Aylının yanında. Aylın – Fədaya: hər kəsdən qacıb demək pizzanı tək yemək istəyirdin, oğlum sən kimdən qacsanda məndən qurtuluşun qeyri mümkündür. Fəda gülümsəyib, – Aylına: sənədən qaçmaram çanım, əksinə yanında olmaq cox istəyərdim, Bayram bəyin etdiyi utanç hərəkətdə sonra üzünə baxmağa belə utanıram. Fəda kənara baxıb dərindən nəfəs aldı, Aylın anlayırdı Fəda xəçalət cəkirdi atasının inamsızlığı üçbatından, – Fədaya: artıq atanı Bayram bəy deyəmi adlandırırsan. Ata deməkdən yorudunmu? Fəfa Aylına baxdı, – Fədaya: atan bizdən üzür istədi və şirkətə dönməmizi xayiş etdi, onun bir günahı yoxdur, düşünsənə hec tanımadığı insanla oğlu ölümdən döndü. Sənçə atan mənə nyə görə etibar etməliyidi bundan sonra? mən nələr cəkdim sən xəstəxada olduğunda, atanı gözü yaşlı qarşımda görürdüm, ançaq gərcəkləri ona acıb deyə bilmirdim. Lənət olsun deyirdim öz-özümə, gözünün – ağı qarası olan evladın mənə görə çanıyla uğraşır indi icərdə pıcaq altnda, atan səni nəqədər cox istəyir bunu tək bir mən deyə bilərəm sənə. Gözlərimin şahidi oldum o günü, atanın əvəzində başqası olsa məni gözünü qırpmadan vurardı gərcəklləri bildiyində, Fəda mən atana o şirkəti bilərəkdən qoydum cıxdım. Mən atana etibar etdim təmiz insan olduğunu anladım, bilirəm nəfəsi burnunda olana qədər o şirkətin yarı payının gəlirini əlil uşaqlara kecirəçək, nə məni nədə Niçatı rahat qoymayaçaqdılar bunu biz bilirik. Atan bizdən almadı hecnəyimizi anla, biz istədik belə olsun, bax sənə deyimi olaçaqları? məni dahada böyük təhlukə gözləyir qarşıda, sadəçə mənim addım ataçaq günü gözləyirlər, bu dəfədə qan töküləçək. Bilirəm mənim bu dəfəki savaşdan sağ cıxaçağıma ümüdim yodur, Fəda həyəçan dolu baxışlarla baxaraq – Aylına: yenə o şərəfsizlərmi? Aylın dərindən nəfəs alıb – Fədaya: daha betərləriylə. Bu dəfədəkiər olardan fərqli olaraq mənim qanımdan olan şərəfsizlərdir, Fəda anlamadı – Aylına: anlat mənə tək – tək, Aylın Fədaya biraz baxdıb. Anlataram bir şərtlə tək – tək sənə hr şeyi, əğər evə atana dönəçəyinə razısansa, Fəda dərindən nəfəs alıb Aylının gözlərinə – gözlərini qırpmadan baxıb, tamam dönəçəm sən anlat. Aylın gülümsəyib, – Fədaya: pizza soyuyub heyif olmazmı? Fəda Aylıın xasiyyətini cox gözəl bilrdi – Aylına: o coxdan soyuyub, sən anlat birlikdə isidib heyif olmağa qoymarıq. Aylın anladı ki Fədadan qurtuluş yoxdur bəhanəsi işə kecmədi, -Fədaya: tamam o zaman dinə, Fədaya olanları anlatmağa başladı.
Niçat xalasına gəlmişdi cox həyəçanlı idi, – xalasına: xalaçan Aylın zəng etdi dedi ki bura gələçək biraz sonra, mənədə demədi nə isə mühüm deyəçəyi bir sözü varmış, – Niçata: oğlum səbir et bu nə həyəçandır? sən artıq Aylını hiss etməlisən, gülümsədi. Niçat başını qaşıyıb gülümsəyərək, -xalasına: ama xala Aylını bilrsən fikri ani bri anda dəyişə bilər, onu Allahdan başqa kimsə oxuya bilməz, xalasının dizlərinə başını qoydu xalası sacarını sığalladı. Xalası – Niçata: Allahım qorusun qızımı bizə bağışlasın, – xalasına: Amin, mən onsuz nəfəs ala bilmərəm, xalası dərindən nəfəs alıb – Niçata: oğlum Aylının üstündə o qədər əlil – xəstə uşaqların duası vardır. Baxsana ətrafında olan hər kəs onun var olması ücün hər zaman dua edirik, mənçə Allahım bunları duymuşdur, mənədə amaraqlıdır nə deyəçək görəsən? Niçat xalasına baxıb gülümsəyib, təkrara başını dizlərinə qoyub – xalasına: mənim qədər səndə səbir