Мольер (Жан-Батист Поклен)

Szkoła żon


Скачать книгу

id="n2">

      2

      z jednej sztuki – tu: monolityczny, jednowymiarowy, niezmienny. [przypis edytorski]

      3

      na wskróś – dziś popr.: na wskroś. [przypis edytorski]

      4

      narów – tu daw.: przyzwyczajenie, nawyk. [przypis edytorski]

      5

      Do JejmościMadame, urzędowy tytuł żony królewskiego brata. Żona księcia orleańskiego, brata Ludwika XIV a protektora trupy Moliera, Henryka angielska, liczyła wówczas lat 19. [przypis tłumacza]

      6

      zbawić – tu: pozbawić. [przypis edytorski]

      7

      Pomysł do tego dialogu, lub, jeśli kto woli, komedyjki, przyszedł mi do głowy po drugim czy trzecim przedstawieniu sztuki. – X. Dubuisson: sztuka, o której mowa, to zapewne Panegiryk Szkoły żon, ogłoszony drukiem w kilka lat później. [przypis tłumacza]

      8

      Krytyka – Molier ma na myśli Krytykę szkoły żon, wystawioną w kilka miesięcy później. [przypis tłumacza]

      9

      Arnolf – rolę Arnolfa grał Molier; Anusię (w oryg. Agnès, Agnieszka) grała panna de Brie. [przypis tłumacza]

      10

      podwika (daw.) – młoda kobieta, dziewczyna. [przypis edytorski]

      11

      obrońce – dziś popr. forma B. lm: obrońców. [przypis edytorski]

      12

      wzięcie – tu: dobre stosunki ze znajomymi, pozycja towarzyska. [przypis edytorski]

      13

      azaż (daw.) – czyż. [przypis edytorski]

      14

      dowcip – tu daw.: inteligencja, bystry umysł. [przypis edytorski]

      15

      Pantagruel, Panurg – postacie z satyrycznej powieści Rabelego p. t. Gargantua i Pantagruel. [przypis tłumacza]

      16

      wolę to imię, niż Arnolfa – w dawnej tradycji francuskiej, św. Arnolf uchodził za patrona zdradzonych mężów. [przypis tłumacza]

      17

      pan Wyspiański – jest to, zdaje się, satyra na Tomasza Corneille, miernego pisarza a brata wielkiego tragika, który przybrał do nazwiska przydomek l'Isle (z Wyspy). [przypis tłumacza]

      18

      radem (daw.) – cieszę się. [przypis edytorski]

/9j/4AAQSkZJRgABAQEASABIAAD/2wBDAAMCAgMCAgMDAwMEAwMEBQgFBQQEBQoHBwYIDAoMDAsKCwsNDhIQDQ4RDgsLEBYQERMUFRUVDA8XGBYUGBIUFRT/2wBDAQMEBAUEBQkFBQkUDQsNFBQUFBQUFBQUFBQUFBQUFBQUFBQUFBQUFBQUFBQUFBQUFBQUFBQUFBQUFBQUFBQUFBT/wgARCAeoBXgDAREAAhEBAxEB/8QAHAAAAwACAwEAAAAAAAAAAAAAAAECAwcFBggE/8QAGgEBAQADAQEAAAAAAAAAAAAAAAECAwQFBv/aAAwDAQACEAMQAAAB+f6f0Jku2YcTlKJKlhMlApWIox2MqUpRRKCqHYKJNUUsgjlYqpYkLJTNM5RVRCZJkrJQUhDGSFOHShiJsyTJJIU4ClhLXCxyLFlyouoiiS1hKAkYWUsxSzZUsXG2UoQCSlBCKHUQDAQJSyOpSpUSlKAAFBSh1CMpZQlVmV

1

patrzeliśmy – dziś popr. forma: patrzyliśmy. [przypis edytorski]

2

z jednej sztuki – tu: monolityczny, jednowymiarowy, niezmienny. [przypis edytorski]

3

na wskróś – dziś popr.: na wskroś. [przypis edytorski]

4

narów – tu daw.: przyzwyczajenie, nawyk. [przypis edytorski]

5

Do JejmościMadame, urzędowy tytuł żony królewskiego brata. Żona księcia orleańskiego, brata Ludwika XIV a protektora trupy Moliera, Henryka angielska, liczyła wówczas lat 19. [przypis tłumacza]

6

zbawić – tu: pozbawić. [przypis edytorski]

7

Pomysł do tego dialogu, lub, jeśli kto woli, komedyjki, przyszedł mi do głowy po drugim czy trzecim przedstawieniu sztuki. – X. Dubuisson: sztuka, o której mowa, to zapewne Panegiryk Szkoły żon, ogłoszony drukiem w kilka lat później. [przypis tłumacza]

8

Krytyka – Molier ma na myśli Krytykę szkoły żon, wystawioną w kilka miesięcy później. [przypis tłumacza]

9

Arnolf – rolę Arnolfa grał Molier; Anusię (w oryg. Agnès, Agnieszka) grała panna de Brie. [przypis tłumacza]

10

podwika (daw.) – młoda kobieta, dziewczyna. [przypis edytorski]

11

obrońce – dziś popr. forma B. lm: obrońców. [przypis edytorski]

12

wzięcie – tu: dobre stosunki ze znajomymi, pozycja towarzyska. [przypis edytorski]

13

azaż (daw.) – czyż. [przypis edytorski]

14

dowcip – tu daw.: inteligencja, bystry umysł. [przypis edytorski]

15

Pantagruel, Panurg – postacie z satyrycznej powieści Rabelego p. t. Gargantua i Pantagruel. [przypis tłumacza]

16

wolę to imię, niż Arnolfa – w dawnej tradycji francuskiej, św. Arnolf uchodził za patrona zdradzonych mężów. [przypis tłumacza]

17

pan Wyspiański – jest to, zdaje się, satyra na Tomasza Corneille, miernego pisarza a brata wielkiego tragika, który przybrał do nazwiska przydomek l'Isle (z Wyspy). [przypis tłumacza]

18

radem (daw.) – cieszę się. [przypis edytorski]