edytorski]
109
frasować się – martwić się. [przypis edytorski]
110
chiżyna (z ukr.) – chata, chałupa. [przypis edytorski]
111
gęśla a. gęśle – ludowy instrument strunowy, smyczkowy. [przypis edytorski]
112
pieje – tu: śpiewa. [przypis edytorski]
113
Chorbate Góry – Karpaty. [przypis edytorski]
114
horodyszcze – miejsce, na którym stał dawniej gród. [przypis edytorski]
115
żalnik (daw.) – cmentarz. [przypis edytorski]
116
poczestny – będący oznaką czci wobec kogoś; godny, naczelny, najważniejszy. [przypis edytorski]
117
sioło – wieś. [przypis edytorski]
118
Wisznu – w hinduizmie bóg przenikający wszystko i wszystko w sobie zawierający, związany ze światłem, ogniem i Słońcem. [przypis edytorski]
119
nie nada (z ros.) – nie wolno (w domyśle: czynić). [przypis edytorski]
120
dysze – dziś popr. forma 3 os. lp: dyszy. [przypis edytorski]
121
pożyć – tu: zmóc, zwalczyć, pokonać. [przypis edytorski]
122
umorzyć – tu zabić; sprawić, żeby ktoś umarł. [przypis edytorski]
123
miesiąc (daw.) – księżyc. [przypis edytorski]
124
coć rzekę – co ci mówię. [przypis edytorski]
125
żmij – tu ogólnie: gad. [przypis edytorski]
126
rozpukł – rozpękł; pękł; por. wyrażenie: śmiać się do rozpuku. [przypis edytorski]
127
wyżenie – wypędzi (na pastwisko). [przypis edytorski]
128
tryzna – stypa; starosłowiański uroczysty obrzęd pogrzebowy obejmujący ucztę, wspomnienie zmarłego oraz urządzone na jego cześć igrzyska. [przypis edytorski]
129
obiata – ofiara składana bogom u daw. Słowian. [przypis edytorski]
130
miasto (daw.) – zamiast. [przypis edytorski]
131
zasiek – tu: rodzaj ogrodzenia z gałęzi, nie łączonych ze sobą, lecz luźno rzuconych. [przypis edytorski]
132
pałka nasiekiwana – pałka drewniana ponacinana tak, aby z jej głowicy sterczały ostre drzazgi. [przypis edytorski]
133
kneziów gród – daw. forma D. lp; dziś: gród
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28