kake het maklik om my ribbekas gevou,
die tande wat in my vleis wegsink
soos stewels in modder.
Hy’t my in sy bek opgetel –
ek kon my hopelose tennisskoene in die lug
sien spartel.
Ek was te bang om te skree.
Maar die tuinier het vir my geglimlag
en gewaai.
Ek kon nooit verstaan hoekom
die tuinman met my vriendelik is nie.
Leon het my vertel
hoe hy die tuinman bekruip
wanneer hy die gras sny,
en hom met sy BB-gun skiet.
Kon ’n mens ’n verskil
tussen my en Leon sien?
Was die tuinman so bang vir Bismarck
soos ek?
Het hy Leon gehaat
soos ek hom sou haat
as ek die tuinman was?
Dat die tuinman vir Leon eendag
met sy tuinvurk sou doodsteek,
was nie vir my onwaarskynlik nie.
In die somerhitte en my angs
is sy wit glimlag
tot ’n hatige gryns verwring.
Die bloed in my ore
het harder gesuis as die sonbesies.
Ek was naar en duiselig,
maar niemand het kom help nie,
niemand het my op die tennisbaan sien staan nie.
Ek het vriendelik vir die tuinman gewaai.
Wanneer ek bang vir binne
en bang vir buite
soos vandag in die bad dobber,
weet ek glad nie hoe om uit te klim nie.
Buite patrolleer Bismarck die aarde.
Binne glimlag die tuinman breed.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.