Jou Romeo. Fanie Viljoen

keer wees dat ek Ma lewendig sien. Sê nou die ou is ’n massamoordernaar of iets. Marko skud sy kop. Sy ma is totaal versot op die app.

      Sy vee weer oor die skerm. Marko se oë is vasgenael op die TV totdat sy ma opgewonde vra: “Is dit nie jou coach nie?”

      Marko laat sak die PlayStation-kontrole. Kyk na die foto. Dit is hy! Dis Wicket!

      “No ways!” roep Marko uit. Hy wil weer die rooi kruisie druk, maar sy ma spring hom voor. Haar vinger land netjies op die groen hartjie. “Nee-ee-ee! Aa-aa-aa!” Dit voel of ’n berg op hom val. Hy druk een van die strooikussings oor sy kop. “Nee-ee-ee!” kerm hy steeds.

      “Ag, hy’s lekker,” sê sy ma en lag. Haar oë blink toe sy opstaan.

      Marko kyk fronsend na haar. “Het Ma hom nou regtig gekies?”

      “Jip!”

      “Dis gross.” Hy vat weer die speletjiekontrole. Druk Pause en gaan aan met die spel. Hy kan nou nog nie glo sy ma doen so iets nie. Vir ’n rukkie speel hy verder. Dan voel hy sy ma se oë op hom brand. Sy sit haar selfoon neer en maak keelskoon.

      Marko se oë blits na haar toe. “Wat?” Hy brand om verder te speel. ’n Hele ruk wag hy. Dit lyk of sy ma moed bymekaarskraap om te sê wat haar pla.

      “Ek het vroeër vandag met juffrou Goosen gepraat,” antwoord sy uiteindelik.

      “Het sy Ma rêrig gebel?”

      “Ek … ek het haar gebel.”

      Marko is nie beïndruk nie. Hy draai terug TV toe en wil die speletjie hervat toe sy ma die kontrole uit sy hand neem. “Sit neer hierdie ding. Dit is ernstig,” sê sy sag, dringend. Marko sit agteroor, vat sy knie tussen sy hande vas. “Matriekvrystelling, Marko. Of jy verloor jou beurs. Ek soek meer vir jou as net ’n sportloopbaan.” Sy ma knip nie ’n oog nie. Hy het haar nog nooit so ernstig gehoor nie. “Ons het al hoeveel keer hieroor gepraat. Beserings, politiek, you name it.” Sy ma kantel haar kop. “Moenie van my ’n neulkous maak nie,” vra sy uiteindelik.

      Marko weet nie wat om te antwoord nie. Dalk is sy ma reg. Hy laat die akademie slap lê. Sport is alles. Maar as hy realisties is, moet hy op ’n manier ’n balans kry.