“Nee, waarom vraagt u dat?”
“We krijgen hier niet veel onbegeleide jongedames binnen. Hoe kan ik u helpen, juffrouw?”
“Een fles San Mig, alstublieft”.
“Zeker, juffrouw. Met ijs en een glas?”
“Nee, alleen de fles, alstublieft”.
Hij zette hem voor haar neer. “Dat is dan zeven euro vijftig, alstublieft”.
“Zet het maar op een rekening, ik wil er waarschijnlijk nog wel een paar”.
“Zoals u wenst. Wilt u wat gezelschap?” vroeg hij, denkend dat ze lesbisch zou kunnen zijn.
“Later, misschien. Ik wil gewoon een paar minuten ontspannen.“ Hij begreep de hint en ging naar de andere kant van de bar om met de meisjes te praten, die allemaal ongeveer van haar leeftijd waren en al even mooi. Twee van hen zagen er Arabisch uit; één was waarschijnlijk afkomstig uit het Marokkaanse Rifgebergte. De deur ging achter haar open en Tony kwam tevoorschijn vanachter het dikke rode gordijn dat in de deuropening hing. Ze keek weg voordat zijn hoofd tevoorschijn kwam. Hij liep langs haar heen en ging voor Rick zitten. Ze kon ze nog net horen praten. Daisy ving het woord ‘lesbo’ op en zag hoe ze zich allebei omdraaiden om naar haar te kijken.
“Hallo, Tony!” zei ze terwijl ze haar rechterhand ophief ter begroeting. Ze genoot ervan om te zien hoe Rick ineenkromp toen hij zich zijn vergissing realiseerde. Daisy pakte haar drankje en haar handtasje en ging bij hen zitten. Tony stelde hen voor.
“Daisy”, zei ze. “Sorry voor de misleiding, maar eerste indrukken en zo”.
“Rick”, zei hij met een zuinig lachje op zijn gezicht.
“Ik zag vanmiddag een drone deze kant op vliegen, heb jij iets gezien, Rick?”
“Ik? Nee, maar ik kom niet zo vaak buiten. Deze zaak kan houdt je 24/7 op de been. Je kunt het beter aan de dorpelingen vragen, of ik kan morgenochtend de schoonmakers vragen en Tony bellen, als je wilt?”
“ Fijn. Bedankt.” Zij drieën en alle onbezette meisjes keken naar het rode gordijn toen ze de buitendeur hoorden opengaan. De bewakingscamera aan de binnenkant van de deur toonde een blanke man van ongeveer dertig jaar oud. Hij ging aan de bar zitten, een paar stoelen van Daisy vandaan, en bestelde een biertje, dat een van de vrouwelijke personeelsleden voor hem klaarzette. Een minuutje later stond hij naast Daisy.
“Waarom kom je niet bij me zitten, schat? Ik heb je hier nog niet eerder gezien”.
“Nee, dank je”, antwoordde ze, “en haal je hand van mijn been”.
“Oh, spelen we hard to get?” Hij begon haar dij te strelen.
“Ik zeg het je niet nog eens”, waarschuwde ze hem. Hij probeerde over haar kruis te wrijven, en toen ze Tony zag opstaan, haalde ze uit met een achterwaartse houw naar zijn halsslagader. Hij viel als een zak steenkool in een koker. Tony raapte hem op en droeg hem naar een bank.
“Hij is bewusteloos, maar in orde. Sorry voor dit, Rick. Kun jij dit verder afhandelen? We kunnen beter gaan. Kom op, jongedame”.
Ze haastten zich naar de auto en stapten in. “Dat was gevaarlijk en dom om te doen, ook al was het zijn eigen schuld”.
“Ik zou nooit toestaan dat een man me zo zou behandelen in een bar. Ik zou altijd zo gereageerd hebben, of jij er nu bij was of niet, en of ik nu in een van mijn vaders zaken was of niet”.
“Ik geloof je, maar daar gaat het niet om. Als je iemand afstraft, breek dan zijn neus, sla een tand uit zijn mond, maar sla hem nooit ofte nimmer knock out op een tegelvloer… of welke harde vloer dan ook. Wat als hij zijn nek had gebroken op een barkruk of zijn hoofd op de vloer had gestoten, een hersenbloeding had gekregen en was gestorven? Je zou worden aangeklaagd voor moord, niet alleen voor mishandeling. En dat zou de politie aan het snuffelen brengen, en meerdere mensen zouden met je ten onder kunnen gaan. Het was stom om te doen, Daisy. Je had me hem een klap moeten laten geven en hem in een taxi moeten laten gooien. Alsjeblieft, doe het niet nog eens in een van onze bars”.
“Je hebt helemaal gelijk. Beschouw me als terechtgewezen. Gaan we nog steeds gokken?”
“Nee, ik breng je naar huis. We gaan een andere avond”.
Ze zei geen woord meer. Ze wist dat hij gelijk had, maar voelde zich gerechtvaardigd om een man te slaan die haar lastigviel.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.