type="note">[420].
Сәнең өчен, әйа җаным,
Тәнемдә калмады каным;
Бетебдер дәрде-дәрманым,
Күрәчәк[421] ошбу халяти.
Әйа җаным, кызыл алмам,
Ки сәндин күңлеми алмам;
Килүрсән – гайрени алмам,
Идеп сәңа макаляти!
…Колак салып ишет, җаным,
Идәем бер хикәяйәти…
Яратыбдыр сәне ул Хакъ,
Кызыл йакут кеби һәм ак
Йөзеңә салды күп рәүнәкъ[422],
Идүбән күп ригайәти[423].
Йөзеңне әйдәде гөлтик,
Сачеңне кыйлды сөнбелтик,
Ауазың итде былбылтик,
Идеп фазли гъинайәти[424].
Сылу әйләде үзеңне,
Тулан ай итде йөзеңне,
Идеп нәргистәй күзеңне
Мөдәүвирсез бигайәти[425].
Кашыңны әйләде кара,
Ачык кыйлды ике ара,
Һилялә охшашы вара[426], –
Чигелмеш биниһайати!
Йөзең биңзәр тәмам айа[427],
Күрәнләр хур кеби сайа[428];
Сәңа охшашлы, әйт, кайа? –
Яңылдым бер бу айати.
Йөзең охшар кызыл гөлә,
Йөзеңдин нурларың агыла,
Күрәчәк күзләр чагыла,
Көнәш кеби шәрайати[429].
Күзең гәр кешегә бакылыр[430],
Күзеңдин утларың чакылыр,
Кәлүбән сөрмә якылыр, –
Кидәрер һәм бу сагъәти[431].
Ки ак йакут кеби балкып,
Ике садрең тора калкып,
Ки күлмәк үтәли балкып, –
Нуры улыр галямати!
«Мөбарәк къамәтең хубий…»
Мөбарәк къамәтең хубий[432],
Үзең мәхбүбләрнең хуби[433],
Ки тугаймусың күби[434]? –
Бу галәм бәрчидә нәбат[435]!
Кашың карасыдин сәүдем,
Ки күрмәен сәне сәүдем.
Җанка… суйдым (?),
Вә илля соңрада һәйэат[436].
Сәнең исмең зикер әйләп[437],
Сыйфатыңны фикер әйләп,
Ки һушың гакълыми бәйләп,
Вә илля соңрада һәйэат!
«Сөйгәнемгә инанмасаң, Бәдига…»
Сөйгәнемгә инанмасаң, Бәдига,
Ни әйтерсән йөземдәге сарига?
Инәлә белмәдем сәңа, күрәсең:
Итеп мәхрүм, ишегеңдин сөрәсең.
Бәдига, ник болай мәңа катасың[438]?
Бәнем күз йәшемә ничек батасың?
Әгәр чәнди[439] мәне мәхрүм итәрсән,
Күрәек, нинди егеткә китәрсән!
Мәхәббәт булмасын барган йиреңдә,
Сафалар[440] сөрмә һич барган иреңдә:
Болыттик кайгылар башыңа ягъсын,
Тәәссефтин[441] күзеңдин йәшләр аксын!
Йә тап булгыл ки бер залимгә хун-хар[442],
Йә бер зәнки[443] кеби астында бул