нәфрәт безне шулай итә,
Шул нәфрәтләр яшене эзли сине,
Громоотводың кая, кара җан?
Сак-Сок итеп, азмы пар йөрәкне
Тараттың син, җимердең, хаин!
Сак-Сокны ил үзенең җаны белән
Ышыклавын сизмәдең ләкин…
Күпме генә яхшы күренмә син,
Эт сагалый сине капкада.
Күпме генә актан киенмә син,
Ә йөрәгең синең кап-кара.
Тәпиеңә дә хәтта ура, Яго,
Чолгау итеп ап-ак сатинны,
Ә аппагы ләкин халыкларның
Син түгел, ә кара Отелло.
Этләр йолка бостон балагыңны,
Укаларыңа карга тизәкли.
Ә укасыз Сәйдәшләре белән
Халык үзенең түрен бизәкли.
Синең «эш»ең канлы, керле, хаин,
Ә кер уыла, ә кан юыла.
Әнә шулай синең эзең калмый,
Әнә шулай исемең җуела.
Ни бер җыр юк сине юксынучы,
Ни бер көй юк сине сагынган.
Сине сагына бары көрән җәллад,
Кара козгын, ала саескан.
Син җил иктең, җилдән давыл үсте,
Ур инде, ур Син шул давылны!
Громоотводың кайда инде синең,
Яшен эзли шакшы җаныңны.
«Азмы тапкыр таланды бу җаным…»
Азмы тапкыр таланды бу җаным,
Азмы минем гомер киселде,
Азмы тапкыр үлем карарлары
Рамкалады минем исемне.
Унбиш тапкыр үтеп киттем инде
Җир шарының орбитасын мин.
Сине тик беркайда очратмадым,
Табалмадым, табылмадың син.
Ә бит азмы тапкыр күкрәгеңә
Башкаемны куясым килде,
Маңгаемда синең иреннәрнең
Җылы сулышын тоясым килде.
Ераклатып безне үткәннәрдән
Әйләнәләр-әйләнәләр дә
Сагынуларын җанның күтәрәләр
Иң югары дәрәҗәләргә.
Орбитада – кояш, ай, йолдызлар.
Йөрәгемдә алып кайтырга
Рәсемеңне фәкать саклап калдым
Җаным белән бергә, җанымда…
«Бишбалтага килгән трамвайлардан…»
Бишбалтага килгән трамвайлардан
Төшеп калган таныш халыкны
Карап тора анда минем бүлмәм
Тәрәзәдәге гөлләр аркылы.
Гөлләр мине тиргәмәсләр дә бит,
Алар, – әйтик, телсез әйберләр…
Ә… бүлмәдә яшьләр көтәр мине,
Алар менә нәрсә әйтерләр.
Яшьләр анда – залга җыелганнар…
Алар инде сәгатьне карый…
Гадел сәгать анда сүз башларга
Ничә минут калганны саный.
Саный сәгать… Ләкин аңламый ул
Безнең ничек алга барганны, –
Кайбер эштә соңга калмас өчен,
Кайбер төштә соңга калганны.
Яшьләр алар үсәр, олыгаеп
Безнең сафка килеп җитәрләр…
Укырлар да шунда бу юлларны,
Укырлар да… гафу итәрләр.
Кояш инде түбәнәеп килә.
«Кайтыр инде… Кайтыр, – дип, – бәлки…»
Трамвайдан төшкән халыкларны
Карый-карый көтә гүяки…
Бишбалтага