wij ook verder, en houden wij jullie niet langer op.”
”Nou, jullie houden ons niet op hoor,” zei Mrs. Chaleen.
Waarom kon ik niet naar mijn kamer gaan, en moest ik belachelijk genoeg in de hoek staan? In mijn nakie zijn, daar had ik het sowieso al zwaar mee. Het maakte mijn besluit steeds moeilijker, maar natuurlijk moest ik nu niet gaan opspelen, dan zou ik de kans lopen dat ik morgen kan vergeten om de cabrio mee te krijgen. Nee, Verona, dat laat jij je nu even niet meer ontnemen. De belachelijke keuring vandaag, die was ik nog niet vergeten. Ik hoor dat er over mij gepraat wordt, doordat ik regelmatig mijn naam voorbij hoor komen. ”Eenentwintig,” hoor ik Paula zeggen. En dat ik nog heerlijk te vormen ben, zoals Mrs. Chaleen zou willen.
Radeloos blijf ik stilstaan, hoelang nog, dacht ik. Een glas wijn leegdrinken kan ook een uur duren, nee, dat toch zeker niet, dacht ik. Na een tijdje hoor ik het duidelijk, ze willen opstappen.
”Verona, kom jij even, schat?” Mijn god, ik schrik enorm, waarom moet ik naakt naar u toe lopen? Met een hartslag van 200 draai ik mij om en loop naar mevrouw. Ik zie ze allen staren naar mij.
”Wow, Paula en Chaleen, mooi hoor.”
”Verona, kus jij de dames even hun voeten als dank dat ze jou positief hebben bevonden?” Het kon niet waar zijn, erger kon mij niet overkomen om mij in de grond te laten zakken. Als ik dan een klap op mijn billen krijg, schiet ik in alle kleuren.
”Gehoorzaamheid moet zij nog wel leren, Chaleen, dat lijntje moet korter.” Ik loop naar ze toe en ga, niet te omschrijven, door mijn knieën en kus als eerste Mrs. Barbara. Net als ik naar Mrs. Silvia wil gaan, pakt ze mij bij mijn kin en kijkt mij aan.
”Jij gaat nog een keertje een weekje bij Mrs. Barbara logeren, meisje, dan mag jij Mrs. Barbara in de ponykar rondrijden over ons terrein.” Ze knipoogde. Ik kreeg kippenvel, zo bang was ik. ”Kus maar snel Mrs. Silvia, schat, dan gaan wij weg,” waarna ze mij losliet. Mijn hart ging tekeer, niet normaal.
”Mogen wij even een indruk krijgen, Chaleen?”
”Natuurlijk schat, ga jullie gang.”
Als een nieuw kledingstuk werd ik ongegeneerd betast. Ook zeer vernederend hoe mijn tepels werden betast. Ik stond voor ze: echte lady’s, dure kleding, goud wat er blonk. Mijn borsten werden betast alsof het de Keuringsdienst van Waren betrof.
Toen betastten ze mijn doosje ongegeneerd. Gekker zou het niet worden, dacht ik. Hoe mijn clit werd betast, schaamteloos en zeer vernederend.
”Een mooie piercing zou helemaal geweldig zijn, Chaleen. Evenals de tepels.”
”Dat gaat zeker komen, maar dat heeft nog even tijd nodig, Barbara.”
”Vanzelfsprekend, schat.”
”Nou, Barbara en Silvia, wat is jullie indruk?” zei Mrs. Chaleen.
”Draai jij je eens om, schat,” zei Silvia. ”Nou Chaleen, dit kan heel wat beloven. Lekker groen, alles compact en in zeer goede verhouding op het volmaakte af. Ik vind Verona een totaal ander plaatje dan destijds Brigitte. Kijk die billen eens.” Ongegeneerd werden mijn billen betast en gestreeld. ”Nou, weet je, eerlijk gezegd begin ik het ook in te zien, Barbara. Dit is een sub die wij als dominanten graag zien. Jij hebt niet veel tijd nodig om haar naar jouw hand te zetten, dat is een korte weg, Chaleen,” zei Silvia. ”Wordt het jou te veel, breng haar maar even voor een weekje, dan komt het wel goed.”
”Dat zal ik onthouden, Silvia, bedankt, en lief dat jij daartoe bereid bent. Jullie weten, ik zit altijd met de tijd.”
”Spreid je benen eens, Verona.” Machteloos keek ik Mrs. Chaleen aan van help mij alsjeblieft met deze schetsvertoning.
”Gehoorzaam jij de dames even, schat.” Paula zag mij in elkaar zakken. Ik deed het, en vervolgens werd ik tussen mijn benen betast en gleden de vingers ongegeneerd tussen mijn lipjes door. Tot Barbara een duim naar binnen liet glijden.
”Wow, Chaleen, ze is vreselijk nat, zeg. Maar wat nog heerlijk gesloten, zij is echt nog een pareltje, zeg. Voel jij eens, Silvia.” Ik ging door de grond werkelijk, van diepe schaamte. Ik onderging het terwijl Mrs. Chaleen en Paula vanuit de stoel met een glas wijn in de hand toekeken.
”Zak eens door je knieën, Verona,” zei Mrs. Chaleen opeens, ”over de duim van Barbara.” O, wat erg, ik zag dat Paula schrok, ze deed haar hand voor de mond. Ik probeerde het, en wilde wel in het niets verdwijnen van schaamte.
”Heel mooi,” zei Silvia, terwijl haar hand over mijn billen streelde. Hulpeloos keek ik Mrs. Chaleen aan.
”Toe maar, schat, ga maar even door. Dit zal vaker voorkomen, schat.”
Pas nadat ook Silvia mij had betast, was de vernedering voorbij. Mrs. Silvia streelde mij door mijn haar, en zei: ”Zo is het goed, schat. Je bent een meisje voor ons allen, schat. Wij wensen jou een fijne vakantie en hopelijk neem jij de juiste beslissing als je terugkomt.”
”Dat probeer ik,” zei ik, en stond op.
”Ga maar naar binnen en ga je gereed maken zodat wij weg kunnen, Verona.”
”Ja, mevrouw,” zei ik. O, wat was ik blij, ik wilde wel naar binnen rennen, mijn hart klopte in mijn keel van de spanning.
Als ik klaar ben, ga ik naar buiten en zie de dames zitten.
”Verona, kom eens, schat.”
”Ja, mevrouw,” zeg ik en loop naar haar toe.
”Ga zitten, schat. Sorry dat jij even onder handen werd genomen, maar Mrs. Barbara is een belangrijke zakenpartner en vriendin. En ik ben blij dat jij in de smaak valt, dat zal mijn zaken doen met Barbara vergemakkelijken in de toekomst. Als jij van je vakantie terugkomt en jij het prachtige contract zult tekenen en wij aan de slag kunnen gaan om in onze kringen te worden voorgedragen en worden aangeboden en beschikbaar te kunnen stellen. Barbara is geen gemakkelijke relatie van ons, maar wel belangrijk om haar als vriendin c.q. zakenrelatie te hebben.”
”Is goed, mevrouw,” zei ik en gezamenlijk vertrokken wij naar de auto.
Dineren met de heren
Om 21.00 uur kwamen wij bij een luxe restaurant aan en werden begeleid naar onze tafel, waar ik twee heren zag zitten. Ze keken zeer verrast.
”Nou Paul en Pascal, dit is Verona,” zei Mrs. Chaleen en kuste haar man en Pascal.
”Wow,” zeiden ze, ”dat is een verrassing zeg,” en ze gaven mij een hand en er werd gekust.
Lange tijd werd er over mij gesproken en wat er was gedaan. ”Hoe bevalt het?” vroegen ze na een eerste indruk, terwijl ze steeds naar mijn topje keken.
”Ja, om eerlijk te zijn, heftig meneer,” zei ik. ”Ik voel mij een beetje verdoofd, eerlijk gezegd.”
”Nou, weet je, Barbara en Silvia kwamen plotseling langs en jullie kennen Barbara, die wilde Verona even zien rondhuppelen en betasten.”
”O ja, dat zal Barbara ook eens niet doen, zeg, jij had het niet hoeven laten gebeuren, Chaleen.”
”Paul, jij weet hoe belangrijk Barbara voor ons is.”
”Dat weet ik, zeg, maar jij moet niet altijd toegeven aan haar belachelijkheid. Verona is er immers nog maar net. Jij mag ook een keer nee zeggen toch! Nou Verona,” zei meneer, ”trek het je niet te veel aan, schat, maar hoe vind je het bij ons?”
”Ja, ik kan niet anders zeggen dan dat het een sprookje is waarin u woont en ook van Mrs. Paula.”
”Dank je, Verona, maar jij bent klaar, hebben wij begrepen, om als docente voor de klas te gaan staan.”
”Ja klopt, meneer,” zei ik.
”Nou, schat, bij ons, als jij daarvoor gaat, zal jouw leven boeiend, inspirerend en opwindend zijn en leef jij in een luxe wereldje en zal jij bijzondere mensen leren kennen, aardig en minder aardig. Heb je alles gezien in ons huis?”