төбе – тәүге очрашулар,
Серен саклап кала алган ул.
Капка төбе күргән күз яшьләре,
Күпме булган тәүге сөюләр…
Анда әйтелү, хискә бирелгәндә,
«Мәңгелеккә бергә» – диюләр.
Анда булган, авыр аерылышулар,
Булган анда, карышы алулар.
Капка төпләреннәр башлана бит,
Ерак сәфәрләргә барулар.
Тарих китабыдай, капка төбе,
Үткәннәрне теркәп баручы.
Соңгы юлга кеше киткәндә дә,
Мәңгелеккә озатып калучы.
Аралар
Нигә ерак аралар…
Еллар үтеп баралар.
Бергә үтелмәгән юллар,
Үкенечкә калалар.
Син әгәр якын икәнсең,
Аралар ерак түгел…
Син белми йөргәнгә генә,
Аралар ерак бүген…
Якын ара, ерак ара…
Үлчәп булмый юлларны.
Юллары истә саклана,
Үтеп барган елларның.
Кемнәр якын кемнәр ерак,
Аралары күренми…
Якын итеп йөргәннәрең,
Өметләре сүрелми…
Кешеләрне ниләр бәйли,
Күңел җепләре микән…
Әллә кеше ул җепләргә,
Үзе тотына микән..
Яшәү сере күп булсада,
Кануннары бик гади.
Тыелганнардан тыелып,
Яши белүгә карый…
Язмышым хыялым
Хыялларым минем барыр юлым,
Язмыш белән бергә үрелә.
Изге теләк таңның нурларыдай,
Ерак офыклардан күренә.
Язмышымда, минем теләгемдә,
Күңелемдә ихлас очраша,
Язмышыма мин буйсынып яшим,
Авыр мизгелләре очраса…
Тәңгәл килеп язмыш хыял белән,
Янәшәдә булсын hәр вакыт…
Изге юлын язмыш безгә биргән,
Үтә алсак иде шаулатып…
Иң изгесе иде теләгемнең,
Яши алу иде югалмый…
Язмыш, хыял ул синеке генә,
Шөкер итми яшәп булалмый.
Әллә язмыш, әллә хыял гына,
Кайсылары, барыр юлларым.
Мин сайладым инде үзем өчен,
Хыял, язмыш бергә булганын…
Җан җылысы
Җан җылысы каян киләдер ул,
Җан җылысы күңел җылыта.
Җылы сүздә аны алып килә,
Еракларда үзең булыпта…
Җан җылысы, олы учак кебек,
Кешеләргә җылы тарата…
Аз булсада җылы өләшүче,
Һәр кеше бит җылы ярата…
Без җылыга мохтаҗ hәрвакытта,
Җылы кирәк безнең күңелгә.
Җан җылысы күңел җылысыннан,
Бозлар эри кайчак күңелдә…
Күңелләрдә туган җан җылысы,
Барып җитә ала hәркемгә…
Тоя алып күңел җылыларын,
Яши алып булсын hәркөндә.
Күңелләрдә hәрчак җылы булсын,
Аның учаклары дөрләсен…
Пыскып кына янып торса торсын,
Җылы бирмәс булып сүнмәсен…
Упкын
Язмыш юлларыңның башы гына,
Ялгышларга