acı piyaləni şirin əldən al.
33
Bixud – ixtiyarsız
34
Şürbi – şərab düşkünü, əyyaş
35
Kargah, kargəh – emalatxana
36
Övza – 1) biçim, tərz; 2) vəziyyət
37
Rəs – baş
38
Müdam – daim, həmişəlik
39
Mövqif – duracaq, stansiya
40
Məhbut – heyrətlənmiş, şaşırdılmış
41
Lutun (İbrahim peyğəmbərin qardaşı oğlu) arvadı pis adamlarla yoldaş oldu, peyğəmbərlik xanədanı itdi.
42
Ər-ər – ardıc ağacı
43
Övza – vəziyyət
44
Çərçi – köhn. gəzərək xırda alver edən adam, gəzərgi alverçi, xırdavatçı
45
Qaziyülhacat – hər kəsin ehtiyaclarını yerinə yetirən (Allah nəzərdə tutulur)
46
Pərəstar – xidmətçi, nökər, qulluqçu
47
İttixaz – qəbul etmə, götürmə
48
Abgüşt – köhn. bozbaş, piti
49
Mövzun – boylu-buxunlu
50
Mübəyyizlik – yazıların üzünü köçürtmək
51
Təməllüq – yaltaqlanma
52
Ənduhi-qüssə – qəmi-qüssə
53
Edadiyyə – keçmişdə: orta məktəb
54
Beqədri-məqdur – mümkün qədər, imkan daxilində
55
Vizit versinlər – görüşə gəlsinlər
56
Vagüzar; vagüzar etmək – köhn. həvalə etmək, öhdəsinə qoymaq
57
Payədə – dərəcədə
58
Bəstər – yataq, yorğan-döşək
59
Tüccar – köhn. tacirlər
60
Aba – köhn. müsəlman ruhanilərinin və mömin adamların üstdən geydikləri qolsuz və ya gödəkqollu, yaxası açıq uzun kişi paltarı (əslində, ərəb milli paltarıdır)
61
Həcəmət – xalq təbabətində: xəstə adama küpə salıb qan almaqdan ibarət müalicə üsulu, habelə müalicə məqsədilə qan almaq, qanı sormaq üçün işlədilən buynuzşəkilli alət
62
Arast – bəzəkli
63
Məbhut – sakit
64
Pasibanlıq – köhn. qarovulçuluq
65
Qare – köhn. oxucu
66
Təəşşüq – aşiq olma
67
Binaən – köhn. görə, əsasən
68
Səhl – yüngül, qolay
69
Məqtul – köhn. öldürülmüş, qətl olunmuş
70
Qəbih – köhn. pis, yaramaz
71
Şüru etmək – başlamaq
72
Bilaməmaniət – köhn. arada heç bir maneə olmadan; maneəsiz,