әллә теләп шулай,
Җавап эзләп күберәк арыйсың.
Тырышкан бит юлын таба ала,
Теләмәгән эзли сәбәбен…
Күңелләрдә әллә керләнәме,
Бозып яшәп тормыш әдәбен.
Тегенди
Читтән карап шулайдыр да,
Тегенди… мондый кебек.
Кеше күңелен күрмичә,
Ничек әйтәсең белеп…
Сиңа ошамаганнары,
Сиңа чит булганнары.
Күңелләре ачылмыйча,
Ябылып торганнары…
Сәер кебек яшәгәннәр,
Тормышларда җирдәге.
Көзгедәге кебекме әллә,
Сыйфатларың синдәге.
Алдану
Безне ничек алдыйлар,
Алдамыйча калмыйлар.
Булганнарын җимерәләр,
Яңаларын салмыйлар.
Коллар кебек яллыйлар.
Аңламыйлар түгел алар,
Алдау юлын аңлыйлар.
Тар барин диеп атыйлар,
Татар дия алмыйлар.
Аңлашуга бармыйлар
Аларча булмаганнары,
Барысыда дошманнар.
Син шпион… сатлыкҗан,
Үтсәң алар кушканнан…
…Кирәк бары куштаннар.
Түбәнерәк ия алар…
Бөгелсә әгәр билләрең.
Тураерга тиеш көтәргә,
Алар рөхсәт биргәнен.
«Миhербан"лык килгәнен.
Тар илгә ошыйдырда,
Мондый тормыш арбасы.
Чын татарның язмышы,
Җавап бирми калмасы.
Болай яши алмасы…
Ә акыл кая
Акыл биргән безгә бу язмышта,
Башта булса, никтер күренми.
Тәртип ясап кеше гaмәлендә,
Тормыш белән бергә үрелми.
Кеше башлы, берәү бәхәсләшми,
Ә акылы кая җыелган…
Исраф булып югалмасын өчен,
Тирәнгәме яшереп куелган.
Ул кирәк бит, янда гына булу,
Кирәк чакта киңәш алырга.
Дөрес фикереңә килә алып,
Ялгышлардан котылып калырга.
Ничек кулланасың акылыңны,
Ни икәнен аның белмәсәң.
Хак икәнгә үзең инанмыйча,
Акылым бар диеп йөрмәсәң.
Өметле юл
Барган саен гел барасы килә,
Күргән саен килә күрәсе…
Ничә генә еллар яшәсәдә,
Һәркемнеңдә килә «түзәсе»..
Яшәү асылыда шунда ахыры,
Авырлыклар шуңа үтелә.
Үткәннәргә күчеп онытылып,
Булачаклар алда көтелә.
Юллар беткән кебек булып ала,
Алар кабат, тагын табыла.
Сүнә инде диеп уйлаганда,
Өмет учаклары кабына.
Көчләр җитмәс кебек тоелганда,
Әллә каян килеп җитәләр.
Чарасызлык аша үтәр өчен,
Теләкләрне күпер итәләр.
Аңлау кыен бөтен хикмәтләрен,
Безгә язмыш үзе биргәнен.
Белмисеңдә… шуңа эзлисең,
Гомер буе үзеңә дигәнен.
Сабак
Бу дөньяда күргән белгәннәр,
Гыйлем итеп җыйган әйберләр.
Нинди генә сәфәр булсада ул,
Юлда