Yaşıl mürəkkəb. Osman Balcıgil

verdi. Qaydaları pozduğuna görə müdiriyyət Səbahəddinin məktəbdən çıxarılması haqda hökumətə tələb göndərdi.

      Nəhayət, Səbahəddinin ilk qatara bilet almaqdan başqa çarəsi qalmadı…

      Beləliklə, 1928-ci ilin dekabrında başlayan Almaniya macərası 1930-cu ilin mayında sona çatdı.³⁶

      ALTI

      Səbahəddin, güman etdiyi kimi, Pertevi İstanbul Universitetində, ədəbiyyat fakültəsinin bufetində tapdı. Dostlar qucaqlaşdılar.

      – Sən hara, bura hara? – Pertev maraqla soruşdu.

      Səbahəddinin ağzından bircə kəlmə çıxdı:

      – Müsibət!

      Səsi elə titrədi ki, toxunsan, ağlayacaqdı. Həqiqətən, böyük müsibətlə üzləşmişdi: həyatını dəyişəcəyini düşündüyü Almaniya təhsili ani qəzəb nəticəsində puç olmuşdu. Peşmanlıq çəksə də, daha gec idi, gələcəyini öz əliylə məhv etmişdi.

      Dostlar bufetdə oturub, dava haqqında uzun-uzadı danışdılar. Səbahəddin bəzən:

      – Bir şillə ilişdirdim ki! – deyərək qürrələnsə də, daxilən çəkdiyi iztirab simasında əks olunurdu.

      Pertev onun kədərləndiyini görüb:

      – Olan olub, keçən keçib. Gələcəyə baxaq, – pıçıldayıb ayağa qalxdı. – İki çay alıb gəlirəm, – deyib söhbətin havasını dəyişdi.

      Səbahəddin çayı gözləyərkən, “Bax buna görə ona “molla” deyirəm də” – düşündü.

      Yaxşı ki, Pertev çay dalınca getmişdi, çünki başına gələn hadisə haqda artıq bir kəlmə belə danışmağa taqəti qalmamışdı.

      Onda hətta unutmuşdu ki, Pertev də, özü də vur-tut iyirmi üç yaşındadılar. Bununla belə fikirləşirdi ki, böyük ömür sürür, bir yığın dərdlə mübarizə aparır.