Исәнмесез!
Тәкыя. Кәефләрегез ничек? Сәламәтләнеп буламы?
Җәләй. Болай аякка баскач ярый инде… Мине кайчанрак чыгарырлар икән?
Тәкыя. Иртәрәк әле, башта терелергә кирәк. Кайчан чыгу турында Билгиз Сәлаховичтан сорарсыз. (Китә.)
Җәләй (аптырашта калып). Әйе, Билгиз белән сөйләшергә кирәк шул. Болай булмый, булмый… Аңардан барысы өчен дә гафу үтенергә кирәк… (Ул кайту юлына чыккан Билгизне күреп ала, аның белән сөйләшергә тели.)
Билгиз! Мөмкинме сезне?
Билгиз туктый, бераз каушый төшә.
Билгиз. Тыңлыйм сезне!
Җәләй. Минем сезгә рәхмәтләрем зур. Үткәндәгеләрнең барысы өчен дә мин гаепле. Кичерә алсаң кичер мине, улым!.. (Пауза.)
Билгиз (үз-үзенә, читкә). Мин бу «улым» сүзен күптән көткән идем, әти…
Җәләй. Әйе, барысына да мин гаепле, мин… Әниеңнең исән-сау әйләнеп кайта алмавында да, синең ятим тормышка дучар булуыңда да гаебем зур. Яшьлек җүләрлегем белән бик нык хаталандым…
Билгиз. Бу кадәресе өчен дә сезгә рәхмәт. Гәрчә инде үткәннәрне кире кайтарып булмаса да… Күрәсең, язмыштыр… Сезгә сәламәтлек телим. Гафу итегез, мин ашыга идем…
Билгиз китеп барганда, урам ягыннан аның каршына Зәбидә белән кызы Сөмбел килеп чыга.
Сөмбел (әтисе каршына йөгереп килеп). Әти, әти! Без әни белән сине алмага килдек. Әни циркка билетлар алган. Барабызмы?
Билгиз. Барабыз, үскәнем, барабыз. (Кызын күтәреп ала.)
Сөмбел. Әти, әти!.. Үсеп җиткәч, мин дә синең кебек врач булам. (Кулларын җәеп.) Мин кош кебек очам. Бер канатым – әнием, икенче канатым син буласың. Аннары без күктәге йолдызларга кадәр барып җитәбез, һәм мин бәхетле булам. Әйеме, әтием?!
Билгиз. Син бәхетле, кызым, бәхетле!.. Нәни канатларың каерылмасын!.. (Кызын кочып әйләнгәч, аны җиргә төшерә.)
Сөмбел (эскәмиядә утырып торган Җәләйгә ишарәләп). Әти! Синең белән сөйләшеп торган теге бабай кем ул?
Билгиз (кыенсынып). Авыру бабай.
Сөмбел. Аңа операцияне син ясадыңмы?
Билгиз. Әйе, мин.
Сөмбел. Ул тереләчәкме?
Билгиз. Тереләчәк…
Сөмбел (сөенеп). Аның исеме ничек?
Зәбидә (Җәләй ягына карап). Аптыратма инде атаңны…
Сөмбел. Ә минем беләсем килә.
Билгиз (авыр сулап, бер карарга килеп). Кызым! Аның исеме – Җәләй. Ул синең бабаң була инде.
Сөмбел (шатланып). Минем бабаймы?
Билгиз. Әйе. Синең күрергә теләгән бабаң шул инде.
Сөмбел (шатланып). Ул моңарчы кайда булган?
Билгиз. Читтә. Читтән кайтып җитмәгән иде.
Сөмбел бабасы янына йөгереп килә.
Сөмбел (кулын сузып). Исәнме, бабай!
Җәләй (күрешеп). Исәнме, кызым!
Сөмбел. Син, бабай, читтә бик озак югалып йөрмә, больнистан чыккач, безгә кунакка кил, яме.
Җәләй. Ярар, ярар! (Кызны кочагына алып сөя.)
Зәбидә. Кызым! Әйдә, китәбез инде. Циркка барырга соңга калмыйк…
Китәләр. Алар артыннан Җәләй елмаеп, кул изәп кала.
Пәрдә.
Язмышлар