улуғ нурдан тола йўқолди –
Эгри йўллар аро бола йўқолди?
Фожиамас агар ғалла йўқолди,
Қўю қўзи, эчки – гала йўқолди.
Ўзбек, айланайин номингдан сенинг,
Қурган баланд-баланд томингдан сенинг,
Қасрингни бошингга кўтариб дод сол,
Ахир Ҳаё деган қалъа йўқолди.
Сенинг учун озод бўлди-ку ўлкам,
Омадинг кўркамдир,
Қоматинг кўркам,
Сенга ҳавас қилиб яшайман, укам.
Замон парвозига улгур, интил, ет,
Сенга қанот бўлар учқур интернет.
Фақат қалбинг аро лола йўқолди,
Китоб деган яшил дала йўқолди.
Тарақ-туруқлару
Даранг-дурунглар,
Қайга борсанг фақат пулдан гурунглар.
Узоқ яшанглар-ў,
Узоқ туринглар,
Ўзбек болалари, сергак юринглар:
Бугун энг қадимий ялла йўқолди,
Кўнгил бешигидан алла йўқолди.
ЧЎПОН СЕВГИСИ
Бир чопоннинг остида
Учрашдик биз ёр билан.
Не ишимиз бор энди
Бу дунёйи тор билан.
Уйимиз йўқ – чопонни
Уй қилсак ҳам бўлади.
Бир чопоннинг остида
Тўй қилсак ҳам бўлади.
СОМОНЧИЛАР
Ажабмас, эрта кун бир шоир укам, Шеърлар ёзиб юрса Сомон йўлида.
Устозлар Сўзда ҳам хокисор қулдек,
Тупроқдан излашган армонларини.
Бизлар ўзимизча забт этиб бўлдик,
Чангитиб шеърият осмонларини.
Сомон йўлларида юрибмиз, мана
Фалак буржларидан иржаймоқдамиз.
Кўкда Зуҳродан ҳам сўраб кўрмана,
Гоҳ ҳиринглаб, гоҳо тиржаймоқдамиз.
Тўлин ой агарчи бизга чой дамлаб,
Булутни тўшакка айлантиролдик.
Бизлар бир ҳолатда кетдик баландлаб:
Биз сўзни хашакка айлантиролдик.
Тупроққа қорганлар дил хирмонини,
Ердан олгандирлар шеърга ҳам ихлос.
Устозлар йиққанлар Сўзнинг донини,
Бизлар сомон ташиб юрибмиз, холос.
БИР ҚАВМ
Бизлар кунни
Бир лаҳзада тун қиламиз.
Ҳар қандайин иш бўлса –
Хуржун қиламиз.
Ҳар қандайин одамни
Маймун қиламиз,
Ўзимизни фақат биз
Мамнун қиламиз.
Ҳасад билан
Тутинганмиз ака-ука,
Фисқу фасод,
Риёни уйғун қиламиз.
Қўйларингиз кўпайса гар –
Гўшт бўлади,
Терисин ҳам шилиб
Яна жун қиламиз.
Тоғ сингари
Ҳар қандайин кўнгилни ҳам,
Сиқиб, эзиб
Сувини Жайҳун қиламиз.
Буғдойларин туйиб, янчиб
Ун қиламиз,
Ўз ҳолига
Ўзини тутқун қиламиз.
Худо бизга берса бўлди
Бир зўр шоир –
Бутун умр
Юрак-бағрин хун қиламиз,
Сўнгра унинг ўзини ҳам
Гум қиламиз.