Henüz 17 Yaşında. Ахмет Мидхат

ama sözünüzden dönmeyiniz. Onun kararını verdik, gitti. Bundan sonra her ne emrederseniz, demek istiyorum.”

      Agavni:

      “Ben öyle şey bilmem! Bu gamlı dünyada rakısız yaşayamam. Hiçbir şeyde dahi Kalyopi gibi mektep çocuğunun emrine tabi olamam!”

      Ahmet:

      “Vay! Bu dünya sizin için dahi gamlı dünya mıdır, hanım?”

      Agavni:

      “Gamlı, gamsız! Kadehleri parlattığım vakit ne gam kalır ne kasavet!”

      Ahmet:

      “Kalyopi dahi mektep çocuğu ha!”

      Agavni:

      “Ne olacak ya? Hatta geçen gün gördüm ki bir yüz havlusunu dürmüş, bükmüş, başına bir hotoz koyup bebek yapmış, oynuyordu. Henüz 17 yaşında!”

***

      Ahmet Efendi bir kere daha içini çekti. Hulûsi baş taraflarını bilmediği için bu sözden bir şey anlayamadı. Kalyopi’nin bönlüğü, yahut, demek yerinde ise masumluğu bu son söze dikkat bile ettirmedi.

      Uşağa verilmiş olan emir üzerine dört şişe rakı, dört kadeh, dört bardak da su geldi.

      Agavni dedi ki:

      “Siz bu gece kumandayı kime vereceğinizi bilemediniz. Eğer kumandan ben olsaydım; şimdi Vasili’ye bir emir verip âlâ mezeler getirtirdim.”

      Hulûsi:

      “Orduda yalnız bir kumandan olmaz ya! Sen de ikinci kumandan ol da bu emri ver.”

      Agavni bir asker kumandanı edasıyla Vasili’ye haykırarak meze emretti. Kalktı, kadehlerin dördünü de doldurdu; ama Kalyopi ile Ahmet içmek istemediler.

      Agavni dedi ki:

      “Siz bu akşam burada eğlenmek için kaldınız, öyle mi? Yazık öyleyse paralarınıza! Daha başında böyle birbirimize uygunluk göstermeyecek olursak nasıl eğlenebilirmişiz? Evinizde kalsaydınız hem istediğiniz rahatı bulur hem de avuçlar dolusu paradan çıkmazdınız.”

      Hulûsi:

      “Böyle bir fikir vereceğin ve söz söyleyeceğin zaman paradan hiç bahsetmezsen pek kibarlık göstermiş olursun.”

      Agavni:

      “O! O! Öyle ya! Paradan bahis mi olurmuş? Paranın gittiğine bakmıyoruz; galiba daha yakınlarda miras yemişiz!”

      Hulûsi:

      “İşte bu latifeleri de bırakarak yalnız zevkine bakarsan pek terbiyeli olursun.”

      İlk kadehleri Hulûsi ile Agavni yalnız içtiler. Ahmet’le Kalyopi onlara arkadaşlık etmedikleri gibi ikinci, üçüncü kadehler de öyle yalnız içildi; ama dördüncü kadehte bunların kafaları iyice kızmış olduğundan Agavni dedi ki: