Reşad Mecid

Bir Daha Gelmeyecek


Скачать книгу

çəkəndə dilim bal dadır,

      Üzüm işıqlanır, güntək419 yanıram.

      Mələklər qolumdan tutub qaldırır,

      Bir boy ucalıram, qanadlanıram.

      Genimdi, soyumdu, qanımdı adın

      Minillik tarixi köçümdən gəlir.

      Ən dərin qatımda atəş oyadır,

      Hüceyrəmdən qalxır, içimdən gəlir.

      Qoymaram adına yanaşa kölgə,

      Müqəddəs ziyarət, məkandı adın.

      Tanrı bəxşişisən, ən məsum körpə,

      Ən ağıllı adam, ən üstün qadın!

      DİZİN-DİZİN… 420

      İlahi, mən nələr yazmışam, nələr,

      İlahi, mən gedib hara421 çıxmışam?

      Adlayıb yarğanlar422, keçib meşələr,

      Gedib cəhənnəmdən yerə baxmışam.

      Susuz səhralardan piyada keçib,

      Halsız sürünmüşəm hey423 dizin-dizin.

      Neçə gün susayıb, qanımı içib,

      Səthində424 qalmışam dibsiz dənizin.

      Məni bu dəhşətdən kim adladıb, kim,

      Mən onun quluyam, həm köləsiyəm.

      Məni əzablardan qurtaran sevgim,

      Mən sənin uğrunda döyüşəsiyəm.

      DİZLӘRİMİN SIZILTISI

      Yuxudan oyatdı gecə,

      Qalxdı, ayıltdı gizlicə,

      Asta-asta425, incə-incə

      Ayaqlarımı daladı426

      Dizlərimin sızıltısı.

      Səbəbin yüz yerə yozdum,

      Gümanlar427 içində azdım428.

      Hər anımı cızıb-pozdu,

      Beynimə xəbər yolladı –

      Dizlərimin sızıltısı.

      Gördüm ki, qızarıb dərim,

      İncidib, ağrıdır yeri.

      Birtəhər429 açdım səhəri,

      Yan-yörəsin sığalladım430

      Dizlərimin sızıltısı.

      Birdən sirrin başa düşdüm431,

      Sevincdən təlaşa düşdüm

      Kəbəm üçün sürünmüşdüm!

      Nə gözəldi, nə əladı432

      Dizlərimin sızıltısı.

18.10.2011

      SƏN! SƏN!

      Hüceyrələrimin coşub

      Mələdiyi, yenə Sən! Sən!

      Qollarımın uzanaraq

      Gəl dediyi, yenə Sən! Sən!

      Ankarada, ya Gəncədə,

      Keçdim min-min işgəncədən.

      Yenə dönmür nadinc433 bədən,

      İstədiyi – yenə Sən! Sən!

      Tufan qalxır, külək434 dinir435,

      Göy gurlayır, şimşək dinir.

      Yenə susmur, ürək dinir,

      Yenə deyir, yenə Sən! Sən!

      SAVAYI 436

      Yaddaşımda nə qalıb ki,

      Sirli kələkdən437 savayı.

      Sinəmin altında nə var,

      Təşnə438 ürəkdən savayı.

      Füzulitək yanan neyəm,

      Tənha439 atlı, tək gəmiyəm.

      Kimsə yox dərdimi deyəm,

      Əsən küləkdən savayı.

      Barışdığım gərdişim440 var,

      Alışdığım vərdişim441 var.

      Mənim özgə nə işim var

      Səni sevməkdən savayı?

      TAPARDIM 442

      Beyninə girsəydim bir saatlığa

      Bütün suallara cavab tapardım.

      Bu qəliz443, mürəkkəb444 tapmacaların

      Açmasını səndən qabaq tapardım.

      Birini seçərdim – ayrılmaq üçün,

      Başqa bir fikrini – bir qınaq üçün,

      Bəlkə də təzədən vurulmaq üçün

      Bir isti, bir kövrək bucaq tapardım.

      Bəhanə axtarıb gündə yüz kərə

      Dözərdim445 hər gələn qəza-qədərə.

      Bütün elədiyin dəliliklərə,

      Min günah içində savab tapardım,

      Vallah axtarardım, vallah, tapardım.

      NEYLƏYƏ BİLƏRƏM

      Burda dərd içində tir-tir əsəndə

      Lap446 mən öyrənsəm ki, kef eləmisən447.

      Üfürə-üfürə sağ saxladığım

      Hissləri sən orda kəfənləmisən -

      Neyləyə bilərəm, neyləyə, canım?

      Daha