tenglik cürütmez.
Kötü dostluk/arkadaşlık yürütmez.
Aman tenglik tutmaz.
Kötü dostluk tutmaz.
Aman terek butaġına öser.
Kötü ağacın dalları büyür.
Aman terekni congurçhası köb bolur.
Kötü ağacın yongası çok olur.
Aman terekni tamırı keri keter.
Kötü ağacın kökü geri gider.
Aman toḳlunu aynıtsang, erningi burnungu may eter.
Aman adamnı aynıtsang, erningi burnungu ḳan eter.
Kötü tokluyu beslesen, dudağını burnunu yağ eder.
Kötü adamı beslesen, dudağını burnunu kan eder.
Aman tübge ḳalır.
Kötü altta kalır.
Aman ülgü körseng alma, aşhı ülgüden keri ḳalma.
Kötü örnek görsen alma, iyi örnekten geri kalma.
Amanda altın tohtamaz.
Kötüde altın durmaz.
Amandan hutdur bet cuvmaz.
Kötünün elinden daha kötü olan yüz yıkamaz.
Amandan igi tuvmaz deme, igiden aman tuvmaz deme.
Kötüden iyi doğmaz deme, iyiden kötü doğmaz deme.
Amanga aytsang külür, igige aytsang bilir.
Kötüye söylesen güler, iyiye söylesen bilir.
Amanga bergeningi aytıb ber.
Kötüye verdiğini söyleyip ver.
Amanga igilik etseng, üyünge sav barmazsa.
Kötüye iyilik yapsan, evine sağ gitmezsin.
Amanga ḳatın çıdamaz.
Kötüye kadın (eş) dayanmaz.
Amanga tıngılaġan igi cuvab tabmaz.
Kötüyü dinleyen iyi cevap bulamaz.
Amanım igim da – kesimiki.
Kötüm iyim de – kendimin.
Amanlıḳnı ayaġı ḳısha.
Kötülüğün ayağı kısa.
Amanlıḳnı sürgen keçe tınç cuḳlamaz.
Kötülük peşinde olan gece rahat uyuyamaz.
Amanlıḳnı şaġatı ant bolur.
Kötülüğün şahidi yemin olur.
Amannı aman bla ḳuvma, ḳannı ḳan bla cuvma.
Kötülüğü kötüyle kovma, kanı kanla yıkama.
Amannı amanlıġı cuġar.
Kötünün kötülüğü bulaşır.
Amannı at artınga mindirseng, köbcegingi tiler;
Köbceginge mindirseng, ḳızıngı tiler.
Kötüyü atının arkasına bindirsen, eyer yastığını ister;
Eyer yastığına bindirsen, kızını ister.
Amannı at artına olturtsang ceringi tiler.
Kötüyü atının arkasına oturtsan eyerini ister.
Amannı atı cavur bolur.
Kötünün atının sırtı yara olur.
Amannı atı igi bla aytılmaz.
Kötünün adı iyilikle anılmaz.
Amannı atı uşhuvur artında aytılır.
Kötünün adı yemek sonrasında anılır.
Amannı bashan ızı da aman.
Kötünün bastığı iz de kötüdür.
Amannı bilgeni aman bolur.
Kötünün bildiği kötü olur.
Amannı bir malı bolur, ol da baġalı bolur.
Kötünün bir malı olur, o da kıymetli olur.
Amannı eki bitli tonu bolur,
Birin sanga kiydirir, birin kesi kiyer.
Kötünün iki bitli kürkü olur,
Birini sana giydirir, birini kendi giyer.
Amannı hurcunu – ötürükden tolu.
Kötünün cebi – yalanla dolu.
Amannı ḳangaġa tartsang caġasın cırtdırır.
Kötüyü sofraya davet etsen yakasını yırttırır.
Amannı ḳarnı toyġanı – başı baġası.
Kötünün karnının doyması – başının değerinde.
Amannı nögeri da aman bolur.
Kötünün arkadaşı da kötü olur.
Amannı sathan mahtab satar.
Kötüyü satan övüp satar.
Amannı sözü çapraḳdan ötmez.
Kötünün sözü yapraktan geçmez.
Amannı sözü taş carır.
Kötünün sözü taş yarar.
Amannı tebsinge olturtsang ḳızıngı tiler.
Kötüyü sofrana oturtsan kızını ister.
Amannı urluġu köb.
Kötünün tohumu çoktur.
Amannı zaman unutdurmaz.
Kötüyü zaman unutturmaz.
Amma da “kelin ölmesin” – dey edi,
Kelin da “kesim ölmeyim” – dey edi.
Kayınana da “gelin ölmesin” diyordu,
Gelin de “ben ölmeyim” diyordu.
Ana ḳolu açıtmaz.
Annenin eli acıtmaz.
Ana kölü – balada, bala kölü talada.
Ananın gönlü evlatta, evladın gönlü kırda.
Ana kölü beşikde, bala kölü eşikde.
Annenin gönlü beşikde, evladın gönlü dışarda.
Ana sırı ḳızında, ata sırı ulunda.
Ana şöhreti kızında, baba şöhreti oğlunda.
Ana üynü baġanası.
Anne evin temel direği.
Ana üynü kün carıġı.
Anne evin güneş ışığı.
Ana üyürnü ḳalası.
Anne