al.
Anasına bakıp kızını al.
Anasını canı balasında.
Anasının canı yavrusunda.
Anasız bala kün körmez.
Annesiz evlat gün görmez.
Anda bol da mında bol, baldıracüzde üyde bol.
İster orada ol, ister burada ol, koca karı soğuklarında evde ol.
Angılamaġan tıngılamaz.
Anlamayan dinlemez.
Araḳıçı üynü ḳonaġı ḳurumaz.
İçkici evin misafiri eksik olmaz.
Arba avġandan sora col körgüztüvçü köb bolur.
Araba devrildikten sonra yol gösteren çok olur.
Arba cükleseng çöb tüşer.
Araba yüklesen çöp düşer.
Arba tınç-tınç bara, ḳoyan tutar.
Araba sakin-sakin giderek, tavşan tutar.
Arbadan tüşgen tabılmaz, ḳoldan tüşgen tabılır.
Arabadan düşen bulunmaz, elden düşen bulunur.
Arbanı allı ḳalay barsa, artı da alay baradı.
Arabanın önü nasıl giderse, arkası da öyle gider.
Arbanı töngeregi közüv avnar.
Arabanın tekeri sırayla döner.
Arbaz ḳıngırdı da iynek savalmayma.
Avlu eğri de, inek sağamıyorum.
Arbaz saylama da honşu sayla.
Avlu seçme de komşu seç.
Arıġan atha “çuh” deme, sıgın otha “uf” deme.
Yorulmuş ata “deh” deme, tezek ateşine “üf” deme.
Arıġan atha ḳamçi avur.
Yorulmuş ata kamçı ağır gelir.
Arıġan ölgenge miner.
Yorulan ölene biner.
Arıḳ atha aylanç col.
Zayıf ata virajlı / dönemeçli yol.
Arıḳ etni şorpası tatımaz.
Zayıf etin çorbası kafi gelmez.
Arıḳ etni tatuvu coḳ.
Zayıf etin tadı yok.
Arḳannı uzunu aşhı, söznü ḳıshası aşhı.
Kemendin uzunu iyi, sözün kısası iyi.
Arḳavsuz üy bolmaz.
Kirişsiz ev olmaz.
Armavlanı teli Goja,
Arı da çabdı, beri da çabdı,
Ekisinden da ḳuru ḳaldı.
Armavlar’ın deli Goja,
Oraya da koştu, buraya da koştu,
İkisinden de mahrum kaldı.
Art eşik bla kirib, al eşik bla çıġıp barama, degendi birev.
Arka kapıdan girip, ön kapıdan çıkıp gidiyorum demiş birisi.
Artda soḳuranırıḳ eseng, aşıḳma.
Sonunda pişman olacaksan acele etme.
Artda söleşgenni amalı köb bolur.
Son konuşanın imkanı/çaresi çok olur.
Artha asıralġan köz çıġarmaz.
Sonraya saklanan göz çıkarmaz.
Artha ḳalġannıḳı ortaḳ.
Geriye (sona) kalanınki ortak.
Artha ḳalġannıḳı tatlı.
Sona kalanınki tatlı.
Artıḳ bolub kimni eki başı bardı.
Fazla olup kimin iki başı var.
Artıḳ cumuşaḳ bolma bügerle, artıḳ ḳatı bolma sındırırla.
Fazla yumuşak olma bükerler, fazla sert olma kırarlar.
Artıḳ etni asma, sınar zatnı basma.
Fazla eti asma, kırılacak şeye basma.
Artıḳ mal köz çıġarmaz.
Fazla mal göz çıkarmaz.
Artıḳ ullu ḳabhan ḳarılır.
Fazla büyük lokma ısıran boğulur.
Artıḳlıḳ uzaḳ barmaz.
Kötülük uzağa gitmez.
Artmaġıngda aş bolsa, at üsünde da aşarsa.
Heybende yiyecek olsa, at üzerinde de yersin.
Aruv söz can tıyar, canuv söz can ḳıyar.
Güzel söz can kurtarır, kızgın söz cana kıyar.
Aruv söz canga azıḳ, aman söz başha ḳazıḳ.
Güzel söz cana azık, kötü söz başa kazık.
Aruv söz cılannı teşiginden çıġarır.
Güzel söz yılanı deliğinden çıkarır.
Aruvluḳ gırcınga ḳatıḳ bolmaz.
Güzellik ekmeğe katık olmaz.
Aruvluḳnu adeb ozar.
Güzelliği terbiye geçer.
Aruvnu avruvu köb.
Güzelin ağrısı / hastalığı çok olur.
Aruvnu nasıbı az.
Güzelin kısmeti az.
Aruvnu saylama, igini sayla.
Güzeli seçme, iyiyi seç.
Ashaḳ eçki – tekege tınç.
Topal keçi – tekeye kolay.
Ashaḳ ḳarġa alġa uçar.
Topal karga önce uçar.
Asıl azmaz, gemha tozmaz.
Asil bozulmaz, ipekli eskimez.
Asıl kişi az söleşir, köb tıngılar.
Asil kimse az konuşur, çok dinler.
Asıl – taşdan, aḳıl – başdan.
Asalet – taştan (yerinden), akıl – baştan.
Asıraġan artha asuv.
Saklamak sonraya fayda.
Asırı süygen terk ḳoyar.
Çok seven çabuk bırakır.
Asırı tatlı bolsang – aşarla, asırı açı bolsang – atarla.
Çok