başına iş tüşse, çuruġu bla suvdan öter.
Atın başına iş düşse, gem demiriyle su içer;
Erkeğin başına iş düşse, çizmesiyle sudan geçer.
At belden, cigit kölden.
At belinden, yiğit cesaretinden.
At bergenni hant bergen ozar.
At vereni yemek veren geçer.
At bla tişiruvġa ışanma.
At ile kadına güvenme.
At cerini eşekge salġanlıḳġa eşek at bolmaz.
At eyerini eşeğe koymakla eşek at olmaz.
At col turġanlay, aylanç colnu atlama.
At yolu dururken, virajlı yola girme.
At cumuşun eşek tındırmaz.
Atın yapacağı işi eşek yapamaz.
At erkişini ḳanatı.
At erkeğin kanatıdır.
At iyesin tanır.
At sahibini tanır.
At ḳamçiden ḳorḳar, er namısdan ḳorḳar.
At kamçıdan korkar, er namustan (ahlaktan) korkar.
At ḳatına barġan, atnı sırtın sılar.
Atın yanına giden, atın sırtını okşar.
At ḳatında eşek da taġıladı.
At yanında eşek de bağlanır.
At kişneb tanışır, adam söleşib tanışır.
At kişneyerek tanışır, insan konuşarak tanışır.
At körmegen atha minse, urub, tüyüb atlatır,
Ḳoy körmegen ḳoy kütse, ḳuvup, sürüb otlatır.
At görmemiş ata binse, vurup, dövüp sıçratır,
Koyun görmemiş koyun gütse, kovalayıp, sürüp otlatır.
At ölse ceri ḳalır, cigit ölse sözü ḳalır.
At ölse eyeri kalır, yiğit ölse sözü kalır.
At suvġa kirse başı cüzer.
At suya girse başı yüzer.
At urmaz deme, it ḳabmaz deme.
At vurmaz deme, köpek ısırmaz deme.
At üsünde da at bardı.
At üzerinde de at vardır.
Ata ana savluḳdan, bala tüzge atılmaz.
Anne baba sağ iken, evlat ovaya atılıp gitmez.
Ata balanı uyası.
Baba evladın yuvasıdır.
Ata – bilek, ana – cürek.
Baba – kol, ana – yürek.
Ata curt – altın beşik.
Ata yurdu (vatan) – altın beşik.
Ata şohu tas bolmaz.
Baba dostu kaybolmaz.
Atama da tözgenme, sanga da tözerme.
Babama bile sabrettim, sana da dayanırım.
Atamı öllügün bilsem, ötmekge satar edim.
Babamın öleceğini bilsem, ekmeğe satardım.
Atang aman bolsa da sırtınga költür.
Baban kötü olsa da sırtında taşı.
Atang barda el tanı, atıng barda cer tanı.
Baban varken memleket tanı, atın varken yer tanı.
Atanga etgening başınga ceter.
Babana yaptığın başına gelir.
Atar bolsang, köb baḳma, çabar bolsang, köb catma.
Atacak olsan, çok besleme, koşacak olsan, çok yatma.
Atası barnı cılı kelse da kesi caş,
Tamadası barnı ullu bolsa da kesi gitçe.
Babası olan yaşlansa da kendi gençtir (oğuldur),
Büyüğü olan büyük olsa da kendi küçüktür.
Atası birni malı bir, anası birni canı bir.
Babası bir olanın malı bir, anası bir olanın canı bir.
Atası bolmaġan atanı hayırın bilmez.
Babası olmayan babanın hayrını bilmez.
Atası ölgen at çabdırır.
Babası ölen at koşturur.
Atası ölse caşı ḳalır.
Babası ölse oğlu kalır.
Atası şkok atuvçu bolsa, balası oḳ cıyuvçu bolur.
Babası tüfek atıcı olsa, çocuğu kurşun toplayıcı olur.
Atası tülkü tutmaġannı, balası ḳoyan tutmaz.
Babası tilki yakalamayanın, evladı tavşan yakalamaz.
Atasından körüb, caşı bav eter, anasından körüb ḳızı ton biçer.
Babasından görüp oğlu ahır yapar, annesinden görüp,kızı kürk biçer.
Atdan tüşüb eşekge mingen.
Attan inip eşeğe binmek.
Atha ḳaray bilmegen cayav cürür.
Ata bakmayı bilmeyen yaya yürür.
Atha mine bilmegen atın öltürür.
Ata binmeyi bilmeyen atını öldürür.
Atha minmegen da eşekge miner.
Ata binmeyen de eşeğe biner.
Atha minse atasın unuthan, atdan tüşse atın unuthan.
Ata binse babasını unutan, attan inse adını unutan.
Atı aman alġa çabar, azıġı osal alġaḳabar.
Atı kötü olan önce koşar, yemeği kötü olan önce yer.
Atı barġa cügen kerek.
Atı olana dizgin gerek.
Atı cuvuḳ – kesi suvuḳ.
Adı akraba – kendisi soğuk.
Atı onglu alġa.
Atı güçlü öne.
Atı urlangan arbaznı bekley edi.
Atı çalınan avluyu dövüyordu.
Atım bardı deb ters atlama, ḳatınım bardı deb köb mahtama.
Atım var diye yanlış adım atma, karım var diye çok övme.
Atım erli başım carlı.
Adım kocalı, kendim zavallı.
Atıng