Manas Destanı. Keneş Yusuf

Han! Kırgızdan aldığın toprakları geri ver, yiğitlerinin kan bedelini öde! Otuz yıldan beri aldığın vergileri geri ver; aksi halde, yüz yüze gel!”

      Mektubu alan Tekes Han öfkelendi:

      “Sürgündeki bir avuç Kırgız’dan çıkan nasıl bahadır imiş, Manas?”

      Tekes Han, Kuyas adındaki kurnaz adamını “Doğudaki Kırgızları gözleyin, düşmanı görürseniz haber verin.” diye casusluğa gönderdi.

      Tekes, düşmana karşı tedbir almaya çalışırken yedi gün sonra casuslar gelerek:

      “Kırgızlar bizden önce harekete geçmiş.” dediler.

      Şaşkına dönen Tekes:

      “Kuyascığım, bir çare bul!” diye yalvardı.

      “Ele geçiremediğimiz Kırgız kendisi geliyormuş. Eceli gelmiş demek, gelsin bakalım!” dedi Kuyas aldırış etmeden.

      Kuyas gece yola koyulup Kırgızların saldıracağı tarafa varıp sihir yaptı. Geniş dağ deresindeki otlar, çiğ 16, kuray 17, söğüt ve kavakların hepsini insan şekline getirip gayet çok asker varmış gibi gösterdi.

      Ertesi gün Kuyas gelip Tekes’in gönlünü avuttu.

      “Gayet çok asker hazırladım. Hududa yerleştirdim. Git gör?”

      Tekes hududa gelip baktı ki düşmana karşı topuzlarını eline alan, kılıçlarını hazır tutan tamamı pehlivanlardan oluşan sayısız asker var.

      Tekes Kuyas’ın hünerinden memnun olup, bununla karşılaşan Kırgızlar ölecektir diye komşu hanlara haber vermeden, yardım talep etmeden rahat yattı.