ichida gulmidi, rayhonmidi, jambul,
Yo jambulu rayhonu gul uzguvchi sanam bul.
Valloh, bu sanam, odam emas, necha so‘z aytsam,
Odam deya bir boqmadi, e voh, ne odam bul?
Chaqmoq kabi bir lahza nasib etdi visoli,
Endi menga yor turk go‘zali hajrida g‘am bul.
Izlab necha kun shahrida ovora bo‘libman,
Istanbul emas, oshiq uchun jonga sitam bul.
Shul yoshda yonib sevgini nazm etsa ne aybkim,
Erkin yuragi ishq o‘tida kuyguchi sham bul.
GÜL MÜ, REYHAN MI, CEMBİL MİDİR
Gülzâr içinde gül mü, reyhan mı, cembil midir?
Veya cembil, reyhan, gülü toplayan senem midir o?
Vallahi, bu senem, insan değil, nice sözle anlatsam,
İnsan diye bir bakmadı, eyvah, nasıl insandır o?
Şimşek gibi bir anlık nasip etti vuslatı,
Türk güzelinin hicri artık bana yar – gamdır o.
Arayıp nice gün şehrinde avare olmuşum,
İstanbul değil, âşık için cana sitemdir o.
Bu yaşta yanarak sevgiyi şiire döksem suç mudur?
Erkin’in kalbi aşk ateşinde yanan mumdur o.
KECHIR, YO RAB!
Menga tosh otdi bir johil,
Kechir, yo rab, kechirdim men,
U quldir, bandai g‘ofil,
Kechir, yo rab, kechirdim men.
Jahonda fitnalar bordir,
Adolat gohi nochordir,
Adolat qil, o‘zing odil,
Kechir, yo rab, kechirdim men.
Yomon bo‘ldim, yomon bo‘ldim,
Xato o‘qqa nishon bo‘ldim,
Xato qilgan emas qotil,
Kechir, yo rab, kechirdim men.
Gunohidan o‘t ul jonning,
So‘ziga kirdi shaytonning,
Ko‘ngil aldanmog‘a moyil,
Kechir, yo rab, kechirdim men.
Tutarman ul siniq odam
Siniq imoniga motam,
Diliga e’tiqod jo qil,
Kechir, yo rab, kechirdim men.
U ham, men ham qiyomatda
Turarmiz lol xijolatda,
Bo‘lib dargohingga doxil,
Kechir, yo rab, kechirdim men.
Kechir, yanglishmagan kim bor,
Mening ham ko‘p gunohim bor,
Odamzod asli nokomil,
Kechir, yo rab, kechir, yo rab!
AFFET, YA RAB!
Bana taş attı bir cahil,
Affet, ya Rab, ben affettim.
O bende, gafil bendedir,
Affet, ya Rab, ben affettim.
Cihanda fitneler vardır,
Adalet bazen çaresizdir.
Adalet eyle, sensin, Adîl,
Affet, ya Rab, ben affettim.
Fena oldum, fena oldum,
Yanlış oka nişan oldum.
Yanlış yapan değil, kâtil,
Affet, ya Rab, ben affettim.
Günahını bağışla o canın,
Sözüne girdi Şeytanın.
Gönül aldanmaya düşkün
Affet, ya Rab, ben affettim.
O günah işleyen kırık zatın,
Kırık imanı için yas tutarım.
Kalbine itikadını yerleştir,
Affet, ya Rab, ben affettim.
O da ben de kıyamette
Dururuz lâl olup, mülzem.
Olup dergâhına dâhil,
Affet, ya Rab, ben affettim.
Affet, yanılmayan mı var,
Benim de çok günahım var,
İnsanoğlu aslı noksansız değil,
Affet, ya Rab, ben affettim.
Hammaning vaqti bo‘lmay,
O‘rtada chiqib janjal,
Omadim kelmasa sal –
Qolar edim tug‘ilmay.
Otam sho‘rlik ayrilib
Cho‘ntakdagi boridan,
Meni sotib olibdi
Chorshanba bozoridan.
Xola, holingiz qalay?
Alam qilsin, ammavoy!
Tug‘masangiz, tug‘ilmay
Qolarmidi Jumavoy?
Bilib qo‘ysin elu-yurt,
Men dunyoga kelgan kun
O‘ttiz birinchi fevral,
Soat ikki kechqurun.
Beshikda yotganimda
Bir voqea yuz bergan.
Aytib beray, Jumavoy
Rost aytishga so‘z bergan.
So‘rg‘ichim so‘rib yotsam,
Eshikni ochib to‘g‘ri
Men yotgan uyga kirdi
Qora barzangi o‘g‘ri.
Taxlangan ko‘rpalarni
Bir-bir olib tashladi.
Bisot sandiqni ochib,
Shoshmay tita boshladi.
Sho‘rlikning xabari yo‘q
Qarab turgan kishidan.
Men kuzatib turibman
Govrapesh tirqishidan.
Qulay fursat kelishin
Mo‘ljallayman uzoqdan.
Asta-sekin qo‘limni
Bo‘shataman qo‘lbordan.
BIR YOLG‘ONDAN QIRQ YOLG‘ON
Kaminai kamtarin —
Falonchiyev Falonchi.
Men bir o‘zim rostgo‘yman,
Qolgan hamma – yolg‘onchi.
Yoshimni so‘rasangiz,
Yuz