Mister Pickwick'in Maceraları I. Cilt. Чарльз Диккенс

ve garsonlar “temizlemek” için yani bir diğer deyişle masadan geriye yenilir, içilir ne kaldıysa onları kendi kullanımları ve kazançları için değerlendirmek üzere çekildiler. Genel neşe uğultusu ve devam eden sohbetin arasında şişkin, “Bana-bir-şeysöyleyeyim-deme-yoksa-sana-karşı-çıkarım” türünden bir surata sahip ufak bir adam vardı ki o oldukça sessizdi. Ara sıra sohbet yavaşladığında sanki çok ağır bir şeyler söyleyecekmiş gibi bir havayla etrafına bakıyordu ve ara sıra da tarif edilemeyecek kadar haşmetli bir öksürük krizine tutuluyordu. En nihayetinde görece uzun bir sessizlik anında adam epey yüksek görkemli bir sesle: “Mr. Luffey!” dedi.

      Sözü geçen şahsiyet cevap verdiğinde herkes derin bir hareketsizlik içindeydi.

      “Efendim!”

      “Size söyleyecek bir çift lafım var, efendim. Eğer beyefendilerden kadehlerini doldurmalarını rica edebilirseniz.”

      Mr. Jingle kibirli biçimde “Beyi duydunuz.” dedi ve geri kalan ekip bu sözü karşılıksız bırakmadı. Kadehler de doldurulduktan sonra, müdür yardımcısı bütün dikkatlerin üzerinde olduğu anda bilgiç bir hava takınıp:

      “Mr. Staple.” dedi.

      “Efendim.” dedi ufak adam ayağa kalkarak. “Söyleyeceklerimi kıymetli başkanımıza değil size ithafen söylemek istiyorum. Çünkü kıymetli başkanımız belirli oranda, bana kalırsa büyük oranda, söyleyeceğim şeyin ana konusunu oluşturuyor. Şey yapmak, şey yapmak istiyorum.”

      “Belirtmek mi?” diye öneride bulundu Mr. Jingle.

      “Evet, belirtmek.” dedi ufak adam. “Size teşekkür ederim değerli arkadaşım, eğer kendisine böyle hitap etmeme izin verirse (bu öneriye biri kesinlikle Mr. Jingle’dan olmak üzere dört evet geldi)…” “Efendim, Ben Dellerlıyım. Dingley Dellerlı (tezahürat). Muggle nüfusu içinde bir öneme sahip olma onuruna nail olduğumu iddia edemem ya da efendim, açıkça itiraf etmem gerekirse böyle bir onura imrendiğimi de. Size nedenini söyleyeceğim, efendim (bak sen); ben zaten Muggleton’da tüm bu unvanların ve şöhretin hâlihazırda ve haklı sahibiyim. O kadar fazlalar ve o kadar çok biliniyorlar ki benim bildirimime ve tekrarıma ihtiyaç duymuyorlar. Ama, efendim, Muggleton’ın bir Dumkins ve bir Podder doğurduğunu hatırlarken lütfen Dingley Dell’in de gurur duyacağı birer Luffey ve Struggles’ı olduğunu unutmayalım. (Gürültülü tezahürat.) Lütfen az önce sözü geçen beyefendilerin yeteneklerini kötülemek istediğimi düşünmeyin. Efendim, bu durumda onların hislerine ben de ortağım. (Tezahürat.) Beni dinleyen her beyefendi -eğer mecazı tekrarlamak gerekirse- bir fıçıda ‘takılmış’ belirli bir şahsiyetin İmparator İskender’e verdiği yanıta aşinadır: ‘Eğer Diyojen olmamış olsam.’ demiştir, ‘İskender olurdum.’ Ben de bu beyefendilerin pekâlâ, ‘Dumkins olmamış olsam, Luffey olurdum; Podder olmamış olsam Struggles olurdum.’ dediklerini hayal edebiliyorum. (Coşku.) Ama Muggletonlı beyefendiler sözü geçen kasaba vatandaşlarınız yalnızca krikette mi rakipsiz? Siz hiç Dumkins ve kararlılık kelimelerini bir arada duydunuz mu? Aklınıza hiç Podder’ı şiirle ilişkilendirmek geldi mi? (Büyük alkış.) Haklarınızı, özgürlüklerinizi, imtiyazlarınızı savunurken bir anlığına bile olsa şüphe ve çaresizliğe düşmediniz mi? Ve böylesine bunalım hâlindeyken Dumkins adı göğsünüzde sönmekte olan alevi yeniden canlandırmadı mı? O adamın lafının edildiğini duymak ateşi sanki hiç sönmemiş gibi daha da güçlü yakmadı mı? (Büyük tezahürat.) Beyler, sizden birbirine bağlı ‘Dumkins ve Podder’ isimlerini zengin tezahürat halesiyle kuşatmanızı rica ediyorum.”