Хуршид Рузикулов

Қадр


Скачать книгу

бўлар “Шарқ таронаси”,

      Жўш урмоқда санъат қонида.

      Завқли ўтар ҳар бир саҳнаси,

      Самарқанднинг Регистонида.

      Ўзлигимиз акс этар бутун,

      Ўзбекистон “Шашмақом”ида.

      Жонли ижро янграйди бугун,

      Самарқанднинг Регистонида.

      Кўркига кўрк қўшар сокин тун,

      Ўзгача бир файз бор тонгида.

      Хуршидбек ҳам куйлайди бир кун,

      Самарқанднинг Регистонида.

      Ҳаёт деб айтинг

       Яхшига кун йўқмиш, ёмонга ўлим,

       Ўнг ёним қувончдир, ташвишдир сўлим,

       Баъзида ҳеч ишга бормайди қўлим,

       Бешафқат ким десам, ҳаёт деб айтинг.

       Баъзилар дунёда ҳаста, ногирон,

       Баъзилар доимо негадир гирён,

       Қачон бахтга тўлар, ҳамма ёқ, ҳар ён,

       Бешафқат ким десам, ҳаёт деб айтинг.

       Орзу-умидларга тўлсада қучоқ,

       Қониқмай янада елишар узоқ,

       Поёни бор, бир кун қўйишар тузоқ,

       Бешафқат ким десам, ҳаёт деб айтинг.

       Кимнингдир ўз оши ўтмас томоқдан,

       Гоҳ кимлар либоси ортмас ямоқдан,

       Яна ким ўтолмас кичик сўқмоқдан,

       Бешафқат ким десам, ҳаёт деб айтинг.

       Кимларда дард тўла, кимлар соппа-соғ,

       Ким эса чорасиз, йўқ суянган тоғ,

       Яна ким хазондир, айни ёшлик чоғ,

       Бешафқат ким десам, ҳаёт деб айтинг.

       Умрнинг беш куни бунча тез ўтар,

       Кимлардир келганда, кимлардир кетар,

       Кимдир ўз жонига ўзи қасд этар,

       Бешафқат ким десам, ҳаёт деб айтинг.

      Бировлар ўғлидан, биров қизидан,

      Гоҳо хафа бўлар ҳатто ўзидан,

      Аччиқ ёш тўкилар инсон кўзидан,

      Бешафқат ким десам, ҳаёт деб айтинг.

      Ғам-алам дастидан оқарса сочинг,

      Қалбингни тушунган сирдошга очгин,

      Нолимай энг аввал худога қочгин,

      Меҳрибон ким десам, худо деб айтинг.

      Умр

      Дунё, дунё – деди, дунё кўрмаган,

      Дунёни кўрди-ю, ўгрилди кетди.

      Тириклик чоғида ҳолин сўрмаган,

      Фироқда фарёди кўкларга етди.

      Ота-ю онага фурсат топмаган,

      Дўст-у ёрларига умрини берди.

      Ватан тупроғини бир бор ўпмаган,

      Ўзга юрт бағрида пинҳона елди.

      Қондош-у ночорга савоб қилмаган,

      Базм-у жамшидларга молидан кечди.

      Рўзадор сувини саҳар ичмаган,

      Ўткинчи дунёга қасамлар ичди.

      Ҳар ким умр йўлида елиб югурса

      Оллоҳ ёзганига борича етди.

      Оппоқ поёндозга чизиқ доғ берса,

      Қоғоз ҳам қаламдан ўгрилди, кетди.

      Фахрланма

      Сен ердаги тирик жондан,

      Фарқли бўлиб туғилгансан.

      Агар кечсанг ор-иймондан,

      Инсонман, деб фахрланма.

      Ўғлинг сенга қарши чиқса,

      Номинг билан қасам ичса,

      Қаддинг букиб ерга йиқса,

      Отаман, деб фахрланма.

      Чегарадан ошса қизинг,

      Лойга булғаб босса изинг,

      Қора қилса аёл юзинг,

      Онаман,