μαζί να μιλήσουν με τον εργοδότη της Λουτσία Μιστρόνι.
Η κοπέλα δούλευε στην εταιρία Piazzi & Co. ως υπάλληλος γραφείου και ασχολούνταν με τα λογιστικά.
Όταν μίλησαν στην υποδοχή, οδηγήθηκαν και οι δύο στις δερμάτινες πολυθρόνες που βρίσκονταν μπροστά στο γκισέ και, λίγα λεπτά αργότερα, τους δέχτηκε ο ιδιοκτήτης της εταιρίας.
Ήταν ένας άντρας γύρω στα πενήντα, με πολύ απλή εμφάνιση και με τρόπους ούτε αγενείς ούτε με υπεροψία, ο οποίος έδειχνε χαρούμενος που βοηθούσε τους λειτουργούς της αστυνομίας στην πρόοδο των εργασιών τους.
«Με τι ασχολείστε, κατά κύριο λόγο;» ρώτησε ο Τζαμάνι.
«Εισαγωγές-εξαγωγές διαφόρων ειδών», είπε ο άντρας.
«Κι η δεσποινίς Μιστρόνι εργαζόταν πολύ καιρό μαζί σας;»
«Δεν θυμάμαι ακριβώς, αλλά ενδεικτικά σας λέω ότι ήταν γύρω στον ένα χρόνο».
Ο Τζαμάνι και ο Φινόκι συγκατένευσαν.
«Απ’όσο γνωρίζατε, πώς ήταν οι σχέσεις μεταξύ της κοπέλας και των συναδέλφων της;»
«Απ’ όσο μπορούσα να δω ο ίδιος, ήταν καλές. Από αυτής της άποψης με θεωρώ τυχερό: όπως φαίνεται, όλοι οι υπάλληλοι αυτής της εταιρίας τα πάνε καλά, υπάρχει πάντα ήρεμο κλίμα».
«Καταλαβαίνω», είπε ο Επιθεωρητής.
«Και γνωρίζετε να μας πείτε αν τυχόν η δεσποινίς Μιστρόνι είχε προβλήματα, εκτός εταιρίας;» ρώτησε ο Φινόκι. «Θέλω να πω, αν υπήρχε κάποιο επεισόδιο στο παρελθόν για το οποίο ίσως να μίλησε μαζί σας ή με κάποιον άλλον».
«Πάντα, ήταν ένα πολύ διακριτικό άτομο».
«Και μεταξύ των συναδέλφων, δεν υπάρχει κανένας που να του μιλούσε πιο ανοικτά;»
«Είχα μάθει ότι ήταν αρραβωνιασμένη με ένα παλιό υπάλληλό μας, ο οποίος δούλευε εδώ, μέχρι πριν ένα μήνα. Δεν πιστεύω ότι υπήρχαν άλλα άτομα με τα οποία να μιλούσε πιο ανοικτά».
Ο Τζαμάνι κι ο Φινόκι αντάλλαξαν μία ματιά: ο Πάολο Καρνεβάλι δεν τους είπε ποτέ κάτι τέτοιο και, ίσως, να ήταν η περίπτωση στην οποία θα έπρεπε να εμβαθύνουν περισσότερο, επί του θέματος.
Διαισθανόμενοι ότι, τουλάχιστον όπως φαινόταν, αυτή η συζήτηση δεν θα τους οδηγούσε σε κάτι άλλο, οι δυο τους ευχαρίστησαν τον άνδρα, με τον οποίο ο Τζαμάνι αντάλλαξε επαγγελματικές κάρτες και, μετά, έφυγαν.
XIV
Το επόμενο πρωί, ο Τζαμάνι έλαβε ένα τηλεφώνημα από την Επιστημονική Αστυνομία, για να τον ενημερώσουν για τα τελευταία νέα, σχετικά με τη Λουτσία Μιστρόνι: οι πιο λεπτομερείς εξετάσεις είχαν δείξει μία μη ανιχνεύσιμη ποσότητα μελατονίνης και, όταν ο Επιθεωρητής ζήτησε εξηγήσεις, ο συνομιλητής του, του είπε ότι επρόκειτο για ένα ηρεμιστικό, που βοηθούσε στον ύπνο αλλά το οποίο, σε υπερβολικές δόσεις, μπορούσε να έχει σοβαρές παρενέργειες, μεταξύ των οποίων και ο ίλιγγος.
«Οπότε η κοπέλα μπορεί να πήρε οικειοθελώς πολλά χάπια με αυτή την ουσία, να χτύπησε το κεφάλι της και να πέθανε», είπε ο Τζαμάνι.
«Ναι. Στην πραγματικότητα, μπορεί να ισχύει και κάποια άλλη υπόθεση».
«Ποια;»
«Υπάρχει και μελατονίνη σε σταγόνες. Αν, πράγματι, η δεσποινίς Μιστρόνι γνώριζε τον δολοφόνο της, ο τελευταίος,