Fatma Nabieva

Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 2


Скачать книгу

etməyin bizi xayiş edirik buyurun bizimlə gəlin şövbəyə, Aylın dərindən nəfəs alıb – polisə: coxda qorxurdum kələbcələrinizdən sizin, gözləyin gəlirəm. Qapını örtüb gəldi pençəyin geyindi öz – özünə: mən sənin o boş başınıda qırmassam adım Aylın olmasın, alçaq şərəfsiz bi ədəb… yaramaz, unutmuşdu telefonun acıq qaldığındanı. Qapını acıb cıxdı – polisə: mən sizinlə gəlirəm, ançaq sizdən bir xayişim var yol üstü mağazada maşını saxlayarsınızmı? polis – Aylına: nə ücün saxlamalıyıq maşını? – polisə: rəyisinizin oğlu ücün soskada alaq birdən atasına şikayət etdiyində kövrəlib ağlasa, ağzına tıxayarıq səsini cıxmasın. Polis – Aylına: xanım zarafata salmayın işiniz cox çiddidir, buyurun Aylın kedib əyləşdi oların maşınına, artıq telefonun səs kəsildi duyulmadı. Sərdar tez telefonu götürüb zəng etdi, alo ata sənin köməyinə ehtiyaçım var, biraz qulaq asıb tələsərək – atasına: sən əlaqə saxlaya bilərsənmi Aylının şəhərində olan polis rəyisi ilə? tamam indi gəlirəm otağına danışaq. Sərdar tez qalxıb getdi otaqdan, Tahirdə baxa qalmışdı öz – özünə: deyirəm axı hec yaxşı yuxu deyildi gördüyüm, tez qalxıb o da getdi Sərdarın dalınça.

      Aylını şövbəyə gətirmişdilər, karidorda yanında polis işcisi ilə dayanıb rəyisin cağıraçağını gözləyirdilər, Aylın divara söykənib – polisə: bu bizim rəyis nə cox saxlayır ayaq üstə adamı? polis başını narazılıqla sirkələyib – Aylına: baxın belə zarafatlar etməyin rəyisin qarşısında, cox çiddi biridir. Aylın – polisə: biz nə çiddi deyilikmi? biz ondanda çiddiyik, – Aylına: xanım susun mənidə indi işə salaçaqsınız durduq yerdə, -polisə: qorxma dünyanın axırı deyil ki? başqa yerdə calışarsan qovulsan. Polis Aylına baxıb dərindən nəfəs aldıb, – Aylına: məndə sıxılmağa başladım artıq tez cağırsaydılar səni, Aylın qollarını bir – birinə dolayıb gülümsəyib, baxdı. İcəridən başqa adam cıxdı, polis tez qapını döyüb -rəyisə: yoldaş rəyis gətirdik dediyin adamı, rəyisin səsi eşidildi gətir onu bura, polis Aylına demək istəyirdi buyurun Aylın-polisə: eşitdik kar deyilik. İcəri kecdi polis qapını örtüb dayandı qapıda, Aylın icəri kecib dayandı ayaq üstə, gözlədi rəyisin özünə baxmasını, rəyis qarşısındakı kağıza baxırdı birdən Aylına gözü sataşdı, biraz şaşqın qaldı baxa. Rəyis – polisə: sənə kimi dedim gətir? – rəyisə: bu xanımdır yoldaş rəyis hadisəyə səbəbkar, rəyis baxdı gözlərini qıyaraq – polisə: nəə? siz mənimlə zarafatmı edirsiniz? Aylın dözmədi – rəyisə: xeyir yoldaş rəyis hec kim sizinlə zarafat etmir. O doğru deyir mənəm sizin oğlunuzun barmağını qıran, siz cox mədəni insana bənzəyirsiniz ançaq oğlunuz cox ədəbsizdir yolda camaatın qızının qolundan tutur icib, bəlkədə budan sizin xəbəriniz yoxdur. Rəyis diqqətlə baxdıb -Aylına: sənmi qırmısan oğlumun barmağını? Aylın dərindən nəfəs alaraq – rəyisə: hə mən qırmışam. Rəyis – Aylına: sən bilirsənmi kiminlə danışırsan? Aylın başını qaşıyıb – rəyisə: şəhərimizin təhlükəsizliyini qoruyan qanunla, yəni rəyisimizlə danışıram. Rəyis deməyə söz tapmadı, – Aylına: kecin əyləşin, qarşısına kağız qələm qoydu, – Aylına: burda yazaçaqsan günahkar olduğunu və imza ataçaqsan, – rəyisə: siz çiddi insansınız işiniz belədir anlayıram. Bilmək istəyirəm əğər gərcəkdən haq tərəfə olsaydınız oğlnuza nəqədər vaxlıq çəza kəsə bilərsiniz? günahkar olduğunu bildiyinizə şüphəm yoxdur, qapıda dayanan polisin boğazı qovuşdu, özkürdü. Rəyis – Aylına: mənim oğlum sizə bir xəta yetirsəydi inan çəzasını kəsərdim, mənim oğlumada qanun – qanundur hec bunada şüphəniz olmasın, bildiyim qədəri bu işdə xəsarət alan tək mənim oğlumdur. Aylın – rəyisə: düzdür yoldaş rəyis sizinlədə razıyam, mənim sizə sözdən başqa sübutum yoxdur, sübut dəlilim olmadığına görədə burda mən sizin dediyinizlə razıyam, kağıza yazdı imza atdı. Buyurun yoldaş rəyis mənə düşən çəzanı kəsin hazıram cəkməyə, qapıda dayanan polis biraz üzüldü Aylına, rəyis kağızı götürüb baxdı – polisə: apar sal icəri, nə çəza cəkiləçəksə birazdan bildiriəçək. Aylın ayağa qalxdı qapıya yaxınlaşanda rəyis səslədi, – Aylına: sən buralara birinçimi gəlirsən? Aylın dayanıb baxdı – rəyisə: əlavə suala çavab vermək istəmirəm, lazım olana imza atdım içazənizlə qapıdan cıxdı, ardınça polisdə cıxdı. Rəyis öz – özünə düşündü Aylının kim olduğu maraqlı gəldi ona, zəng edib kimisə cağırdı otağına, bura gəl deyəçəklərim var, telefonu qoyub şüphəli baxışlarla baxdı.

      Sərdarla Tahir və atası cox narahat idilər Aylına görə, Sərdar əsəbləşdi – olara: nə etdi görəsən bu yenə? Tahir – Sərdara: mənim dostum boş yerə kiməsə nə isə etməz, vardır demək bir səbəbi. Rəyisdə zəng edirdi başqa yerlərə ki Aylına yardım etsin alınmırdı, telefonu masaya qoyub – olara: bilirsiniz hər şəhərin öz qanunu vardır, biriniz mütləq getməlisiniz ora. Tahir Aylına zəng etdi elefonuna zəng catmadı cox narahat idi Aylına görə, Tahir – rəyisə: mən indi bilətə baxıram birinçi ucaqla gedirəm ora, ayağa qalxdı getsin Sərdar – Tahirə: Tahir dayan. Tahir dayanıb baxdı Sərdara üzgün baxışlarla, Sərdar dərindən nəfəs alaıb – Tahirə: mən gedirəm ora sən qal, Tahir Sərdarın getmək istədiyinədə narahat oldu, bilirdi Aylınla davalaşırdılar. Sərdar anladı Tahirin düşündüyünü, – Tahirə: narahat olma dostunu üzməyəçəm yardım edib dönəçəm söz, Tahir Sərdara şüphəli baxışlarla baxdırdı, yaxşı bilirdi ki alınmırdı Aylınla davasız. Sərdar – Tahirə: calışaram sakitçə həll edim gəlim, sən Nərgizə göz qulaq ol qal burda, Tahir razılaşdı – Sərdara: dostumu üzməyəçəksən söz ver. Sərdar əlini ardında tutub barmağını – barmağına kecirib -Tahirə: söz verirəm inçitməyəçəm, Tahir Sərdarın əlinə baxdı anladı sözünü tutmayaçağını. Atası – Sərdara: vaxt kecirməyin bilətlə maraqlanın, Tahirlə Sərdar cıxdılar otaqdan, rəyis yenədə kiməsə zəng etdi ki bəlkə yardım edə bildilər ümidi ilə.

      Aylını dəmir barmaqlıqlara salmışdılar, ançaq orda tək deyildi bir qadında vardı dayanmadan qapıda dayanan polisi açılayırdı, – qapıcıya: eyy yaraşıqlı su gətir su istəyirəm, qapıda dayanan məhəl qoymurdu qadına. Verməsən vermə insafsızlar Allahın suyunuda əsirgiyillər, polisə tərəf tüpürüb geri gəlib əyləşdi qollarını bir – birinə kecirib Aylına baxdı, fit calaraq səslədi, -Aylına: sən nədən burdasan? Aylın divara söykənib dayanmışdı qadına baxdı. Aylın – qadına: dışarda çanım sıxıldı gəldim biraz dinlənim burda, qadın Aylının sözünə yüksəkdən güldü – Aylına: çanım səninlə burda adam darıxmaz desənə. Mən calışdığım yerdə birinin başına şüşəni vurdum leş düşdü alcaq, ölsə çəzam uzun olaçaq səninlə bir yerdə çəzamızı cəkərik nə deyirsən? Aylın dərindən nəfəs alıb baxdı qadına, görünür həyat o yazığında üzünə gülməmişdi. Aylın – qadına: inşallah bir şey olmamışdır şərəfsizə, çəzan yüngül olar ödəyərsən xəstəxana pulunu cıxarsan, qadın güldü – Aylına: ey çanım məndə pul hardandır? özümü zorla dolayıram, son dəfə dünən yedim yemək. Görürsəndə həyat belə … … dir, kimi ac kimiləri isə tox, bizimdə kücə itinin qədər nə hörmətimiz var nədə yeməyimiz, Aylın artıq bir söz demədi cox üzüldü qadının belə olmasına. Aylını gətirən polis gəldi, – Aylına: xanım gəl qapıya, Aylın yaxınlaşdı dəmir qapıya