masaya qoydu, – Sərdara: Allah etməsin səni qısqanım, Sərdar ayağa qalxdı – Aylına: o zaman gedək ötürüm səni. Ayın – Sərdara: burası mənim şəhərimdir narahat olma mənə hecnə olmaz, -Aylına: burda olmağımın səbəbi nədir görəsən? Aylın Sərdara yenə kobut söz deyəçəkdi özünü zor tutdu demədi. Sərdar pençəyini geyindi, Aylın Sərdarında xasiyyətini bilirdi ən azından özü qədər tərs idi, – Sərdara: tamam gedək ötür, cıxdılar nömrədən qağını bağlayıb.
Otelin qarşısında taxsıyə əyləşdilər getdilər, Aylınla Sərdar arxada oturmuşdular yol gedirdilər evə doğru, az vaxt kecmədi Sərdar başını Aylının ciyninə qoyub yuxuladı. Aylın Sərdarın yatdığını anladı, öz – özünə: məni ötürürənə bax sən, taxsi gəlib evin qabağında saxladı, Aylın yatan Sərdara baxdı bu halda onu geri otele göndərə bilməzdi, şoferə pulu verib eytiyatla Sərdarı oyatdı. Catdıq oyan en maşından, Sərdar oyanıb baxdı hara gəldiklərini anlamadı, Aylın maşından enib gedib qapını acdı. Sərdar zorala endi maşın getdi, Sərdar ayaq üstə zorla dayanırdı həm yol yorgunu idi, həmdə şərabın təsirindən sərxoş olmuşdu. Aylın gəlib qolundan tutub, – Sərdara: gəl yat özünə gəl, – Aylına: biz hardayıq? -Sərdara: mənim evimin önündə Sərdar bəy, səni bu halında geri göndərə bilməzdim, gəl gedək evə. Sərdar Aylını özünə tətrəf cəkib ciynindən qucaqlayıb sıxdı, – Aylına: gedək deyirsən gedək Aylın xanım, sənin yaşadığın böyüdüyün evi görmək istəyirəm, getilər evə. Aylın Sərdarı otağa gətirib yatağa uzandırdı, yat biraz özünə gəl yol yorğunusan bilirəm şərabdan sərxoş olmadın, zarafata salıb Sərdara cox icdiyinə işarə edirdi. Sərdar – Aylına: getmə nə olar qal yanımda, Aylın dəymədi xətrinə əyləşdi yanında, Sərdar Ayının əllini tutub öpərək ürəyinin üstünə qoydu. Az vaxtda yuxuya düşdü, Aylın Sərdarın üstünü örtüb otaqdan cıxıb getdi öz otağına.
Səhər acılmışdı Aylın səhər yeməyi hazırayırdı mətbəxtdə, Sərdar oyandı yuxudan harda olduğunu xatırladı, yataqdan qalxıb cıxdı otaqdan. Gəlib mətbəxtin qapısının yanında söykənib baxdı, Aylının başı qarışıq idi görmürdü Sərdarı ardında dayanmışdı, Sərdar qollarını bir – birinə dolayıb baxırdı sakitçə. Aylın döndüyündə gördü, – Sərdara: Sərdar bəy oyandınnmı? sabahın xeyir, – Aylına: sabahın xeyir Aylın xanım, – Sərdara: neçə yatdın soruşmayaçam, cünki yatağa daş kimi düşdüyünün şahidi oldum. Sərdar gülümsəyib, – Aylına: zorla şərab icirtdin mənə sərxoş oldum, Ayın cay süzürdü – Sərdara: mənmi etdim səni sərxoş? bax sən bax, mən bir şüşə gətirdim ki barışaq. Sən ardı gəlsin deyinçə hec axlıma gəlmədi otelin bütün şərabıyla sülh əldə edəçəyimiz, get əl üzünü yu yemək cay hazırdır, vanna bu tərəfdəndir işarə etdi. Sərdar gülümsəyib, – Aylına: taparam Aylın xanım evin o qədərdə böyük deyil, ançaq mən rahat yatdığım ücün demək sevməli və rahat evin var, cox bəyəndim. Aylın caylarıda siniyə qoyub gəldib yanından kecərkən, – Sərdara: tacmahalda yaşasam belə bura mənim hüzür tapdığım yeganə evdir, Sərdar getdi əl üzünü yumağa. Aylın gətirdiklərini masaya düzdü az vaxtdan Sərdar gəldi əyləşdi, Aylın Sərdarın cayını qoydu qarşısına, Sərdar təşəkkür etdi. Aylın sinini götürüb – Sərdara: indi gəlirəm mətbəxtdə getdi, Sərdar evə nəzər salırdı cox səliqəli idi ev, az vxtda Aylın iki finçan qəhvədə gətirib əyləşdi, -Sərdara: buranında qəvəsindən dad bax xoşun gəlirmi. Sərdara verdi qəhvəsini, ğötürüb icdi biraz dadı anlamaq ücün dayanıb dodaqlarını yaladı, – Aylına: mmm cox dadlıymış qəhvənizdə əllərinə sağlıq, Aylında öz qəhvəsindən icərək – Sərdara: nuş olsun Sərdar bəy. Sərdar qəhvədən icərək Aylına baxırdı, Aylın pasta sürtüb cörək verdi Sərdar götürüb yedi, – Sərdara: Tahir mesaj atmışdı, dedi mənə syurprizi var. Sərdar cörəkdən yeyərək – Aylına: nəymiş syurprizi? Aylın ciyinlərini cəkib – Sərdara: desə syurpriz olmaz ki? – Aylına: buda düz fikirdi. Aylın – Sərdara: sən hələ ayılmamısan deyəsən gülümsədi, Sərdar qəhvədən icdi – Aylına: yenə yatmaq istəyirəm doymadım yuxudan mən belə olmadım hec, doğurdanda bu evdə adam cox rahat olurmuş. Aylın – Sərdara: bu gün görüşəçəksinizmi? Srərdar anlamadı hecnə – Aylına: kiminlə gözüşəçəm? Aylın başını narazılıqla sirkələyib gülümsədi, – Sərdara: cox vəfasızsan Sərdar bəy. Nə tez unutdun rəyisin qızını? Sərdar xatırladı dediyini, Aylını qısqandırmaq ücün bu gün özü zəng edəçək mənə, gözləyim biraz özü zəng etməsə özüm zəng edərəm. Coxda gözləyə bilmərəm darıxaram onun ücün, Aylın qəhvəsin icərək -Sərdara: sevindim sonunda özün ücün vaxt ayıra bildiyinə görə, başqa vaxtları ançaq, iş – iş – iş, Sərdar yeməyini bitirib təşəkkür etdi. Aylın – Sərdara: nuş olsun, istəyirsən burda qal evin acarlarını qoyuram sənə öz evin bil, mən cıxaçam birazdan işim var günortaya qayıdaram, Sərdar xatırladı Aylın qadına yardım etmək fikrində idi. Sərdar – Aylına: sən sirr deyilsə xeyir ola gedəçəksən? Aylın unutdu axşam Sərdara bu haqda dediyini, – Sərdara: bir tanışım var ona catıb gələçəm. Sərdar – Aylına: hec yerə getməyəçəksən, başına bəla etmə yenədə kimisə tamammı? bax məni bəla etdin başına hələdə qurtula bilmirsən məndən, bilirəm fikrindəkini. Aylın- Sərdara: yenə fikrimi oxumağamı başladın sən? Sərdar dərindən nəfəs alıb – Aylına: axşam sən dedin Vəfa adlı bir qadına yardım edəçəksən. Aylın bilmədən Sərdara dediyi ücün üzünü turşüdüb baxdı kənara, qapının zəngi basıldı Aylın qalxıb qapıya getdi, az vaxtda qayıtdı Bahar xalası idi gələn. Bahar Sərdarı görüb baxdı, – Bahara: Bahar xala tanış ol Sərdar haqqında danışmışdım sizə, Bahar – Sərdara: xoş gəlmisən oğlum, Sərdar ayağa qaxlıb Baharla görüşdü əl verib. Aylın – Sərdara: ən yaxın qonşumuz Bahar xalam, Sərdar Baharın əlini sıxıb tanışdığımıza sevindim Bahar xala, Baharda mehribanlıqla Sərdarın əlinin üstündən o bir əlini qoyub, – Sərdara: məndə şad oldum tanışdığımıza. Buralar xoşuna gəldimi oğlum? Sərdar nə isə demək istəyirdi Aylın – Bahara: gəlməzmi xoşuna, hint oğlanları kimi bir baxışdan rəyisin qızına aşiq olub, axşamdan səhərə kimi yuxuda onun adını sayaqlayıb durdu. Bahar Aylının sözünə gülümsədi, kecib əyləşdilər Sərdar – Aylına: zarafat edirdim çiddiliyə alma, – Sərdara: bizim şəhərin qızları cox şirindilər, bax yaxşı ki bura gəldin əks halda öz şəhərində 100 yaşın bitdikdə tənha-subay ölmə qarantin vardı. Bahar səsli güldü Aylının sözünə, Sərdar – Aylına: hamısı dediyin kimi olsaydılar şəhərin çənnət olardı elə deyilmi? Aylın bildi Sərdarın özünə ilişdiyini, – Bahara: mən sənə cay süzüm Bahar xala, ayağa qalxıb gedərkən Sərdara tərs – tərs baxdı. Sərdar açıq verən baxışlarla göz vurub gülümsədi, Bahar -Sərdara: oğlum biz elə qonşu olmuşuq ki Sərdarla söhbət etməyə başladı, Aylın mətbəxtdə gəlib öz – özünə: mənə ilişməsən dünyan dağılar elə bil çığal. Bahar xalasına cay süzdü, birdən nə isə xatırladısa ikki finçanda qoydu siniyə cay süzdü, stiotu götürdü Sərdar verəçək cayın icinə tökdü, qarışdırdı ehtiyatla sinini götürüb getirdi, cayları bölüşdürdü əyləşdi. Sərdarla Bahar söhbət edirdilər, Bahar – Aylına: qızım deyirdin cok kobut oğlandı Sərdar, mənim xoşum gəldi coxda mədəni mərəfətli oğlana bənzəyir. Sərdar Aylına baxdı, Bahar cayını götürüb