telefonunun yanındakı kitabçanı götürüb baxdı. Niçatın nömrəsini tapıb yazdı telefonuna, Afətin xətrinə dəyə bilmirdi istəməyə – istəməyə Niçatı arad, Niçatda telefona çavab vermədi. Ramiz dərindən nəfəs alıb – Afətə: oda acmır yəqin Aylınla bir yerdədilər nifrətlə baxdı, – Ramizə: oğlum get Aylına nə isə olmuş mən hiss edirəm, get oğlum mənə bir xəbər bildir ürəyim partlıyaçaq sanki tələs oğlum. Ramiz – Afətə: tamam Afət xala indi gedirəm sən narahat olma Ramiz getdi, Nazlı anasının dediklərini duydu vanna otağından qayıdarkən, nifrət dolu baxışlarla baxaraq getdi öz otağına.
Aylın zorla Niçatı sakitləşdirmişdi evə gətirib, Baytam bəylə Fədada yanlarında idilər getməmişdilər belə durumda qoyub, atası oğluna baxdı ki nələr olur sualıyla? Fəda Niçatı işarə etdi ki burda soruşmasın. Qapının səsi gəldi hamı baxdılar ki yenə kimsələr gəlmişdir, Aylın tez silahını cıxarıb getdi qapıya, Fəda yerindən qalxmağa calışırdı ki Aylın döndü, gələn Ramiz idi. Ramiz icəri kecib baxdı şüphəli baxışlarla -Aylına: niyə telefona çavab vermisiniz? nələr olur burda? şokda olan Niçata baxdı, Aylın -Ramizə: oldu bir şeylər ançaq kecdi narahatcılıq yoxdur. Sən niyə gəldin? Afət anamda deyildinmi sən? Ramiz – Aylına: məni o göndərdi yazığın ürəyi həyəçandan yerindən qopaçaqdı, demək anlamış bir şeylər olduğunu, Ramiz Aylına baxdı şüphəli baxışlarla. Aylın üzüldü Afət xanımın durumuna, Bayram bəy qalmışdı ortalıqda baxa ki nələr olur? bu nə deməkdir belə? Aylın – Ramizə: indi qayıt de ki yatmış duymamış yaxşıyıq. Ramiz – Aylına: sən buraxda mənim geri dönməyimi, nələr olur burda? əsəbləşib Aylının qolundan tutudu, Aylın çavab ver mənə səninləyəm, Aylın istəmirdi Bayram bəyin qarşısında Ramiz tərbiyəsizlik etsin. Qolunu Ramizdən cəkib yavaş səslə atəşə tutdular bizi, Ramiz – Aylına: nəə? atəşəmi tutdular? o şərəfsizlərdi elə demi? Aylın sənə dəfələrlə dedim soxma özünü hər catan problemlərə, ama nə xeyri var ki? mən kimə söz deyirəm. Sənmi düzəldəçəksən bu… dünyanı? niyə bütün pis şeyləri tapırsan axı hər zaman, bu pis xasiyyətindən əl cəkməyəçəksənmi? qızım oğlun var onu düşün, mən çəhənnəm onu düşün, onun xətrinə Allah xətrinə bəsdir. Aylın susurdu, Ramiz elə əsəbləşmişdi ki – Aylına: dəfələrlə ölümlərdən döndün yetmədimi? yetmədimi Aylın çavab versənə bağırdı! sənin ardınça doğma şəhərimdən ayrılıb gəldim yanına ki qoruyum. Sən nə edirsən? məni özündən kənarlaşdırıb yenə köhnə işlərinlə məşğul olursan, səni bizə gətirən günü öləydi dayın adlı o şərəfsiz, sənin belə olmana o səbəb oldu, bəlkə burda qalsaydın hec üzləşməyəçəkdik səninlə. Mənə bütün bunları yaşatmayaçaqdın bağırdı! Ramizin gözləri yaşardı – Aylına: neçə qoruyum səni? hansı birindən qoruyum? bax Aylının qolundan tutub Niçatı göstərdi, bax halına bunun. Mən onu sevmirəm, ama bax onu saldığın halına bax nə gündədir, ona yaşatdıqların düzgündürmü sənçə? adam atasını itirdi, sən bir nəfərə yaxşılıq edirəm deyərkən necəsi çanından oldu? gözünün önündə evi partladıldı atası yandı, icində günahsız qadın yandı. Niçat duyduqça qulaqlarını tuturdu əlləriylə, Aylın Niçatın halına üzülürdü, Ramiz qolundan tutub Fədanı göstərdi, bax buda kiminsə evladıdır onuda ölümə atdın Aylın, Fəda Ramizin dediyinə görə atasının yanında üzünü turşudub baxdı kənara. Atası duyduqça Fədaya baxır, gözləri həyəçandan sanki yerindən cıxaçaqdı, Ramiz – Aylına: deyək ki bunu həyata döndərə bildin süni nəfəslərlə ürək masajlarıyla, bəs o bədbəxt bütün olanları sonuna qədər unuda biləçəkmi? Niçatı göstərdi. Aylın pis olurdu susurdu üzgün baxışlarla baxırdı Niçata, Fəda – Ramizə: yetər bəsdi, Ramiz – Fədaya: susss danışma sən hec barmağıyla işarə etdi Fədaya, Fəda zorla yerindən ayağa qalxdı Ramizin qarşısına kecdi. Aylının qolunu tutmuş əlinə baxdı Ramizin əsəblə, Fəda – Ramizə: cək əlini qolundan qızın, – Fədaya: dünən gəlib mənə ağalıqmı edirsən sən? bir dəfə qarşıma cıxdın deyə özünü nə sanırsan? Aylın qolunu Ramizdən cəkib bağırdı! eee yetər bəsdi. Ramiz – Aylına: məndə onu deyirəm Aylın yetər bəsdiii, səni hiss etdi yazıq qadın üzüldü orda, mən indi ona nə deyim hə? nə deyim? deyim qızını atəşə tutmuşlar çanını zor qurtarmış? neçə deyim sən de. Ramiz bağırdı! desənə niyə susursan? Allah mənim çəzamı versin de bir şey de susma, Aylın əliylə başını tutub baxdı Niçata, özünə həyəçan dolu baxışlarla baxan Bayram bəyin üzünə baxa bilmədi. Fəda anladı Aylın pis vəziyyətdə qalmışdı atasının qarşısında, Bayram – Aylına: sən kimsən? Fəda atasına baxdıb nə isə demək istəyirdi, atası əsəblə əliylə işarə etdi ki susss. Aylının qarşısına kecib – Aylına: mənim oğlumun bu hala düşməsinə sənmi səbəb olmusan? Ramiz birdən kişi bunu dedikdə bildi ki atasıymış, Aylın -kişiyə: deyəçəkdim Bayram bəy, kişi əsəbləşdi – Aylına: deyəçəkdinmi? sən mənim gözümün önündə xəstəxanada gözlədin oğlumun qurtulmasını. Bəs niyə demədin mənə olanları? Aylın qalmışdı cətin vəziyyətdə, Fəda – atasına: ata yetər getmə qızın üstünə onun bir günahı yoxdur, – Fəday: günahı yoxdurmu? duymadımmı sanırsan çavan oğlanın dediklərini? məni kor, karmı hesab edirsən? Fədaya bağırdı. Fəda – atasına: ata sən düşündüyün kimi deyil hər şey mən sənə anlataçam, Allahın xətrinə başlama bir dinlə, – Fədaya: oğlum biraz önçə başımızdan aşağı qurşun yağdırdılar, sən nədən danışırsan. Fəda – atasına: ata nə sənə, nə mənə bir çey olmadı ki? gördüyün kimi Aylın bütün qurşunları öz üstünə yağdırdı kənara qacaraq bizdən, qızı düşünmürsənmi? – Fədaya: mən qarışdırmadım… düşünüm. Fəda atasının sözünə tərs – tərs baxdı, – Fədaya: mənim bir evladım var, məni səndən başqa kimsəm yoxdur, Aylınmı böyütdü səni? Fəda atasına bağırdı! yetər ata yetər, guya gözəl həyat yaşatmış kimi danışmayın mənə. Hansı həyatdan danışırsan sən? mən Aylını tanıdığım gündən yenidən yaşamağa başladım, mən illərdir gözün önündə ruhsuz quru bədən idim, indimi başladın məni görməyə? mən Aylın üçün çanımı belə verərəm duydunmu ata. Atası oğluna baxdı şaşqın – üzgün baxışılarla, Ramiz – Aylına: baravo, ata – oğuluda saldın bir – birinə, mənçə yetər Aylın yetər
birdən Niçat Ramizə bağırdı rahat qoy onu ayağa qalxdı, Niçat baxdı – olara: rahat qoyun dedim, kimsə ona bir söz deyə bilməz. Mənə ömründə atalıq etmiyən birini itirdim, hansı ki doğulduğumda məni tərk edərək başqa qadının uşaqlarına atalıq etdi illərlə, sonunda xəstə olduğunda olarda onu atıb getdilər. Duyduğumda viçdanım qəbul etmədi atam idi şərəfsiz olsada baxdım son günə kimi, burda Aylının günahı yoxdur. Aylın kimsəsiz xəstə zorla kücələrdə diləndirilən və zorakılıqlara məruz qalmış bir qızı qurtarmağa calışdı, şərəfi olan hər kəs Aylının etdiyinə dəstək olardı. Niçat -Bayrama: oğlunuz şərəfli biridir Bayram bəy, o günü oğlunuz bizə yardım etdi, başqa birinində həyatını qurtardı ölümdən özünün həyatını təhlükəyə ataraq. Aylın həyatda tək özünü düşünən biri deyil, ona elə baxışlarla baxmayın xoşuma gəlmir, Niçat Aylını öz ardına cəkdi – olara: kimsə ona səhv baxışlarla baxa bilməz, qarşısında mən varam. Doğma olduğun gedib səni satar şərəfsizlərə ölümlərə atar səni gözünü qırpmadan, ançaq hec qanı –