Die rooikop van Sonnerus. Susanna M Lingua

oë hom met stille konsentrasie opsom, dat sy nie eens bewus is van die geamuseerde glimlaggie om sy mond terwyl hy elke beweging van haar oë vanaf die ander punt van die stoep volg nie.

      Dat sy besig is om ’n opsomming van hom te maak, is vir die jongman baie duidelik. Hoe graag hy ook al wil weet wat in haar gedagtes omgaan, amuseer haar waarnemende blik hom nietemin.

      Vir etlike sekondes rus Elise se oë op sy breë bors, dan skuif sy haar blik weer na sy gesig asof sy wil seker maak dat sy nie ’n enkele deeltjie oorgeslaan het nie. Plotseling ontmoet hul oë oor die lengte van die stoep.

      ’n Stonde hou sy oë hare gevange, dan laat sy haar blik sak en sy voel hoe ’n warm blos van diep verleentheid en ook van verontwaardiging in haar nek opstoot.

      So ’n verwaande vent! dink sy, en nou vervies sy haar sommer weer as sy aan die uitdrukking in sy oë dink. Dit was so ’n selfvoldane uitdrukking. So asof hy wou sê: Toe maar, dis nie nodig dat jy my so tersluiks bespied nie. Ek ken die resep. Binne ’n dag of twee is jy mak en eet jy uit my hand, juffroutjie!

      Sy voel hoe die drif al weer in haar begin oplaai, en sy verwens haarself omdat sy die man so ingedagte staan en betrag het. Hy is beslis nou van mening dat sy in hom geïnteresseerd is en sy aandag wil trek! En dit is die laaste ding wat sy beoog het!

      “Hoe staan jy so beteuterd hier eenkant, Elise?” onderbreek Herman van oom Gert Rooibult haar gedagtegang. “A, nee a, kom ons dans, jong! Kyk, daar staan Klasie ook al nader aan sy trekklavier. Maar intussen sal ek vir ons twee ’n tango fluit. Toe, kom, wat staan jy my so en bekyk asof ek iets uit die onbekende is en glad nie hier tussen julle tuishoort nie?”

      Elise begin heerlik te lag en sonder meer baan hy vir hulle ’n weg na die dansbaan.

      Presies om twaalfuur hou die orkes op met speel, want hoewel hulle almal besonder opgeruimd en plesierig van aard is, is hulle almal ook streng Christelik opgevoed en nie een sal ooit droom om die Sabbat te ontheilig deur na twaalf te dans nie.

      Tot om eenuur staan hulle die volgende partytjie en bespreek, wat by Neels se ouerhuis sal plaasvind. Daar word ook besluit dat die besige dokter Piet Beukes sy bedrywighede vir daardie aand sal moet probeer staak sodat hy ook daar kan wees.

      Dan begin almal aanstaltes maak om te vertrek en die groetery gee weer aanleiding tot ’n vrolike geskerts.