fanaties. As hy sy oë toemaak, kan hy die woorde van die dreigende e-pos nog voor hom sien: “Dokter Ben-Yusuf, die rooikopvrou van Kaapstad sal betaal. Die Suid-Afrikaners sal almal betaal as dit moet, omdat hulle Ratels die strate van Jemen plattrap. Gebruik jou kontakte en maak ’n plan daarmee. Onthou, jy is ook in ons visier!”
Hy knip sy sak oop en vroetel daarin. Onder sy dokumente haal hy die pakkie koerantberigte uit. Terwyl hy daardeur blaai, sug hy onwillekeurig. Sy oog val op ’n gedeelte wat met kleur beklemtoon is.
Die Suid-Afrikaanse Lugmagforum: 09 Junie 2011. Die nasionale komitee vir beheer oor konvensionele wapens (NCACC) behoort ’n volskaalse ondersoek te begin na die klaarblyklike gebruik van Suid-Afrikaanse Ratel-pantservoertuie in die geweldgeteisterde Jemen. Dié voertuie is deur die internasionale media-agentskappe Reuters en Associated Press in Sana’a, Jemen, afgeneem te midde van die land se regering se gewelddadige onderdrukking van pro demokrasie-opstande.
’n Foto van die Ratel pryk ook op die berig.
Volgens ’n sekere parlementslid kan die regering en die NCACC nie toelaat dat Suid-Afrikaanse wapentuig in die hande van onderdrukkende regimes beland nie. Die NCACC se jongste jaarverslag – oor Suid-Afrikaanse wapenhandel met buitelandse moondhede – toon meer as R360 miljoen se kategorie A-wapens is verlede jaar aan Jemen verkoop. Dié wapens word omskryf as “groot wapentuig” wat tot die omvangryke verlies van menselewens kan lei.
Ari’el se brein skok tot stilstand toe hy die sinnetjie in ’n ander internetberig lees: “Generaal Jacobs van die Suid-Afrikaanse Weermag het by nadere ondersoek gesê die saak is sub judice en hy wou geen kommentaar daaroor lewer nie.” Dit slaan hom soos ’n voorhamer. Sarah se van is Jacobs en sy het ’n broer wat ’n generaal in die Suid-Afrikaanse Weermag is. Ari’el onthou dit was een van die redes waarom hulle verlede jaar haar sogenaamde “ontvoering” uit die pers gehou het. Hy kou aan sy lip en lees verder.
Sowat 320 oorskot-Ratels is blykbaar in 2003 en 2004 na Jordanië uitgevoer en deur ’n plaaslike maatskappy daar omgebou.
Wapentransaksies soos dié tussen Suid-Afrika en Jordanië word blykbaar gereeld op grond van streng voorwaardes afgehandel en sluit wel meestal ’n eindgebruikerooreenkoms in. Daardie ooreenkoms sluit onder meer in dat wapens nie sommer tweedehands aan ’n derde land verkoop mag word nie.
In die Suid-Afrikaanse parlement is gevra dat daar uitgevind moet word wat dié Ratels in Jemen se strate soek.
Nou kom hierdie saak in die dreigbrief ter sake. Ari’el frons. Daar is blykbaar ’n fabriek in Jordanië waar hulle die Ratels sou ombou vir eie gebruik.
Die eindgebruikerooreenkoms het bepaal dat die voertuie uitsluitlik vir die gebruik van Jordanië se weermag sou wees. Sou Jordanië die voertuie wou herverkoop of uitvoer, sou hy eers by Suid-Afrika toestemming daarvoor moes kry.
Volgens die berig was daar tot op hede nog geen versoek van die Jordaniese regering om enige van die voertuie te herverkoop nie.
Die berig sê ook dat sekere ingeligte mense dink, dat die Ratel-troepedraers ook nie aan Jemen verkoop is nie, maar dat dit deur Jordanië na Jemen gestuur is om die sukkelende Jemense regering te help. Die rebelle en terroriste hou niks daarvan nie.
Waar die Jemen-regering aan die ratels gekom het, is ook Ari’el se vraag. In die 1960’s het Saoedi-Arabië die rojaliste in Jemen gesteun en Egipte het weer die republikeine in Jemen bygestaan.
Wat is nou die storie met Jordanië? Om die kroon te span bedreig die Suid-Afrikaanse Ratels in Jemen se strate nou Sarah se veiligheid.
Bloot omdat hy met Sarah kontak gehad het, wil hulle haar gebruik om hom af te pers. Of het dit meer met Sarah se broer te doen as wat hy dink? As hy Sarah nie so gou moontlik kan beveilig nie, sal hy genoodsaak wees om haar broer en die Suid-Afrikaanse regering hieroor in te lig. Die vrae maal deur Ari’el se brein.
Waar het hulle uitgevind dit is Sarah wat destyds deur die neutrale groep Jemen-soldate uit die hande van die terroriste in die Negev woestyn gered is?
Miskien het die oorspronklike aanval op haar destyds al plaasgevind met ’n groter oogmerk in gedagte. Het hulle geweet sy is van Suid-Afrika?
Wié sit werklik daaragter? Die spul terroriste organisasies is meestal op een of ander wyse met mekaar verbind. Sou dit ’n brawe poging wees van ’n klein splintergroep of is dit Die Drie Broeders – wat op die oomblik die derde mag in Jemen se burgeroorlog is; wat daarop roem dat hulle Rusland en China as vennote het. Wat gaan van sy land word as dit die geval is? Is hierdie e-pos net ’n leë dreigement?
Waar die konneksie is, weet hy nie, ook nie hoe hulle uitgevind het Sarah woon in Kaapstad nie.
Dalk weet hulle ook nou dat ’n vriendelike Saoedi-Arabiese sjeik die neutrale groep soldate goedgesind is en hulle gereeld in die woestyn huisvesting gee.
Vir al wat hy weet, is Sarah net ’n toevallige pion wat die spul probeer gebruik om hom by te kom en sommer ook hul doel te bereik. Weet hulle dat hy haar versorg het? Is daar ’n verraaier in sy groep?
Hy vee oor sy oë om sy gedagtes te probeer orden. Daar was tog nie lede van Die Drie Broeders in hul kamp nie. Of het een van die terroriste die Koalisie geïnfiltreer? Ari’el eis as hy daaraan dink. Mag hy en sy mense dit gespaar bly.
Hy sif in sy gedagtes insidente uit die verlede wat verdag was.
Destyds terwyl hy Sarah in die tentekamp en tydelike Rooikruis-kamp van die vriendelike Sjeik Abdul Alim-al-Bari versorg het, het Ari’el-hulle besef in wat ’n gevaar haar lewe was. Sy het een van die terroriste van aangesig tot aangesig gesien.
As die klomp terroriste weet sy lewe nog … Sy kan haar aanvallers identifiseer of ten minste dan daardie één.
Ari’el het destyds haar veiligheid ten alle koste probeer verseker. Dit is ook waarom hy die hulp van die sjeik ingeroep het.
En nou?
Gaan haar byna noodlottige rit deur die Negev-woestyn weer by haar kom spook?
Ari’el sif in sy brein deur die mense wat die kamp in- en uitbeweeg het in die ses maande wat Sarah daar versorg is. Baie van die mense in die kamp was nie eens van haar teenwoordigheid bewus nie. Sjeik al-Bari het daarop aangedring dat dit geheim gehou word en haar verblyf in een van sy persoonlike tente gegee. Ari’el was amper die enigste persoon in die kamp wat gereeld met haar te doen gekry het. Sy uitstekende kennis van Engels ná sy studie in Engeland jare gelede het gehelp. ’n Paar verpleërs het hom aan die begin soms bygestaan en Sarah was ’n gewilde pasiënt.
Die kokke dalk? Daar was daardie kort, vet Jemense Arabier Joel, wat hy eendag in Sarah se tent betrap het. Kan dit daardie vent wees? Ari’el het hom deeglik die kop gewas, en dieselfde Joel het later gedros. Ari’el klem sy kake opmekaar.
Ná daardie voorval het hy ekstra veiligheidsmaatreëls ingestel om Sarah te beskerm. In die afgelope jaar het hy haar juis nie gekontak nie omdat hy bang was sy posisie as vredesonderhandelaar en vyand van die terroriste bedreig haar veiligheid.
Ari’el is moeg gedink.
Hy en Sarah het baie na aan mekaar gekom tydens haar verblyf in die woestyn. Hulle het heel aan die begin gou vriende geword. Sy was baie afhanklik van hom totdat sy entjies met die krukke kon loop. Die situasie was baie keer vir hulle al twee erg ongemaklik. Hy het haar self afgespons terwyl sy bewusteloos was – haar versorg. Sy was baie verleë nadat sy dit besef het, maar dit het intimiteit in hul latere verhouding gebring wat hy nie voorsien het nie.
Ná die stel wat hy ’n paar jaar vantevore met Mary in Oxford afgetrap het, was hy lugtig vir vroumense. Om skielik die persoonlike dokter van ’n beeldskone rooikopvrou te wees, was vir hom eers ’n verleentheid. Maar haar natuurlike, ingetoë spontaneïteit het hom weldra laat ontdooi.
Nooit was hy een wat met sy hart op sy mou rondgeloop het nie en hy het geweet daar gaan ’n totsiens iewers in die toekoms wees. Daarom het hy sy hart probeer sluit vir alle gevoelens. Tog was dit soms so dat haar spontane geaardheid deur sy kil mure gedring het.
Hulle