Wanneer woorde onnodig is. Jacolet van den Berg

weet nie wat gebeur het nie.”

      “Nie presies nie, nee. Maar Amanda het my haar ervaring vertel en ek het die breë trekke in die lêer gelees.”

      “Weet jy iets van Charmain?”

      “Net dat sy hoof- en rugbeserings opgedoen het en in teater is. Ek sal die suster aan diens vra om jou te laat weet sodra daar nuus is. Probeer intussen ontspan en slaap.” Sy weet hy gaan hom nie aan haar steur nie, maar sy druk deur. “Haal ’n paar keer diep asem. Dit sal help om die spanning te verlig. As jy môre wil cope, is dit werklik belangrik dat jy vanaand moet slaap.”

      Haar monoloog bly onbeantwoord, maar dit lyk darem asof hy gehoor het.

      “Goed. Ek gaan jou nou los sodat jy tot rus kan kom.”