in verbinding bly met my besigheid,” kondig Jan-Karel vernaam aan.
“Ek sien daar is lekker baie boeke,” sê Mathilda. “Ek lees graag. En die TV-kamer is tog leuk, hè?”
“Gelukkig is daar ’n ordentlike TV,” sê Daphne. “Ek hoop net ons kry Nederlandse kanale.”
“Op DStv sal julle,” sê Naomi. Dié Daphne met haar negatiewe en voorskriftelike houding gaan almal op hulle tande laat kners, vermoed sy.
Tant Merel het ’n week vantevore ’n reuse-platskerm-TV gekry met die oog op haar broer-hulle se besoek. Naomi het die vorige, kleiner een by haar oorgeneem.
“Ek het my vennoot, dokter Lood Smal, genooi om vanaand hier te kom eet om kennis te maak met my familie en verloofde,” sê Geert. “Mits dit jou welgeval, Naomi?”
Is hy nou besonder bedagsaam, of is hy sarkasties omdat hy sien sy raak geïrriteerd? Sy gesigsuitdrukking verraai niks nie.
“Jy hoef nie my toestemming te vra nie. Julle mag nooi wie julle wil. Stel net altyd vir Dwayne in kennis, asseblief. Ek sal hom gaan sê hier kom vanaand ’n ekstra gas. Tydens julle verblyf hier is dit julle huis. Ek hoop julle bly lekker. Tant Merel wil hê julle moet die tyd hier geniet.”
Dié keer is Geert Bouwman se glimlag darem eg. Sy tande is wit en eweredig. Hierdie man, skat sy, kan met mense toor as hy lus het. Sy chirurgvriend, Lood Smal, is ’n man in sy dertigs, soos Geert. Hy is nie so hiperaantreklik soos die Nederlander nie, maar erg gesog onder al wat vrou is by die hospitaal. Kamstig ’n vangs. Beslis nie gay nie. Almal wonder waarom hy nog nie getroud is nie. Geert is ook nog nie getroud nie. Darem al verloof. Is sulke mans te kieskeurig, of geniet hulle maar net die verskeidenheid vroue wat hulle najaag?
Voëls van eenderse vere? Sy is bra versigtig vir Lood Smal en sal vir Geert Bouwman ook versigtig wees.
Sy kyk na die reusediamant aan Daphne van Meerlevoort se vinger. Trou dié soort gesogte dokter uiteindelik, kry hy vir hom ’n trofeevrou, soos dié beeldskone blondine. As die veeleiseinde, onbeskofte Daphne sy keuse van ’n vrou is, en hy verskoon haar gedrag, wel … dit sê veel van hom.
Die vrou op wie Charl verlief geraak het, was genoeg van ’n trofee om hom af te rokkel nadat hy en Naomi reeds troureëlings begin tref het. Met sulke vroue kan of wil Naomi nie kompeteer nie. Sy is soos sy is. Jy kry wat jy sien.
“Eet jy vanaand saam met ons?” vra Geert.
Naomi is onkant gevang. Nooi hy haar of probeer hy net uitvind of sy haar die reg toe-eien om saam met hulle te eet?
“E … nee, ek gaan uit.” Liewer saam met haar eie vriende kuier as met dié lot.
“Jy sou welkom wees,” sê sy ma vriendelik.
Naomi kyk verbaas na haar. “Dankie, maar ek het ’n afspraak.” Sy staan op. “Sal julle my asseblief verskoon?”
Hulle knik en sê ja. Sy kan nie gou genoeg wegkom nie en voel hoe hulle oë in haar rug boor toe sy uitloop. Sy kan Geert Bouwman skaars direk aankyk. Hy het ’n te onthutsende effek op haar. Al kan sy nie help om sy voorkoms te bewonder nie, beleef sy hom as koud en meerderwaardig.
Die appel het nie ver van die boom geval nie.
Geert glimlag onwillekeurig. Dié meisie, wat blykbaar familie is van tant Merel se oorlede man, lyk glad nie ingenome met hulle Bouwmans nie. Hy kan sommer sien sy pa se superieure houding staan haar nie aan nie. Hy vermoed Naomi Roux laat niemand sommer oor haar loop nie. Sy wip haar kort-kort, dan blits haar donker oë en sy byt op haar tande. Dit amuseer hom nogal.
Hy glo nie sy hou enigsins van Daphne nie. Hy het nie verwag dat Daphne, wat aangedring het om saam te kom, so veeleisend sou wees nie. Sy het haarself genooi en nou is sy ’n onverwagte gas, maar sy wil behandel word asof sy in ’n vyfsterhotel tuisgaan. Sy het sommer dadelik die huishoudster gekaap. Daardeur het sy die huishulp en vir Naomi geantagoniseer.
Naomi is mooier as wat hy verwag het. Tant Merel het gesê sy is ’n liewe kind en hulle sal van haar hou. Waarom het hy hom verbeel sy gaan vaal en gedienstig wees? Dit is sy allesbehalwe. Pragtige donkerbruin oë tussen lang, swart wimpers. Dik, donkerbruin hare met ’n effense rooierige skynsel. Haar soel vel is vlekloos. Hy is seker dit sal soos fluweel voel onder ’n man se vingers. Haar figuur is slank en welgevorm, maar sy is korter as Daphne met haar lang, svelte modelfiguur.
Hy kon skaars sy verbasing wegsteek toe Naomi op die stoep verskyn in daardie gekreukelde rokkie wat heelwat van haar mooi, bruingebrande bene wys. Sy was wel onopgesmuk, maar sy lyk gesond, vars en skoon. Ruik na son en blomme. Heilsaam.
Sy het nie juis bly gelyk om hulle te verwelkom nie. Hy het haar beleefdheid as gedwonge ervaar.
Naomi Roux is wel mooi en oënskynlik lewendig van geaardheid, maar Daphne is sy ideaal en sy is besitlik. Hy sien klaar hoe sy dié mooi Suid-Afrikaner skuins kyke gee.
Naomi se kilheid het verdwyn en sy wou lag toe sy die woord “poes” hoor. Daar het die oulikste kuiltjie by haar een mondhoek ingeduik. Wat in Afrikaans ’n vloekwoord is, is die aanvaarde term in sy land.
“Hier in Suid-Afrika gebruik hulle nie die woord ‘poes’ nie, maar ‘kat’,” het hy vir sy mense verduidelik. “Die woord ‘poes’ het ’n ander betekenis.” Hy moes sy lag inhou.
Daphne het omtrent oorreageer, maar haar oë swel op as ’n kat naby haar kom. Pragtige katte, darem. Hy hou nogal van katte en gee nie om dat hulle hier is nie. Solank dit nie vir Daphne op loop jaag nie.
Boonop gaan die wyfie een of ander tyd kleintjies kry. Maar dis Naomi se probleem, nie hulle s’n nie.
“Sjef, die ete was voortreflik,” sê Geert vir die man toe hy die nageregbakkies verwyder. “Ons het heerlik geëet. Nè?” Hy kyk na sy ouers.
“Heerlik, ja,” beaam sy ma.
“Heel goed,” sê sy pa.
Die kos was so goed dat sy foutvinderige pa sowaar met niks kon foutvind nie.
“En jy?” vra Geert vir Daphne.
“O ja, ook heel goed.”
Behalwe dat sy nie juis gesmul het nie. Dit het vir hom gelyk asof sy bloot die kos in haar bord rondstoot. Maar sy is ’n klein eter en haar pragtige lyf getuig daarvan.
“As dit hier so geil gaan, kan julle my gerus weer nooi,” lag Lood.
“Ek is bly julle het dit geniet,” sê die sjef.
Hy is blykbaar “chief cook and bottle washer”, het sy pa nog gespot, dink Geert. Bedien sommer aan tafel ook. Die man het vanaand hard gewerk. Hy moet hom beloon. Dis net hy en die huishoudster, Noekie, wat alles behartig. Daar is darem ’n tuinwerker wat alles buitekant, die swembad inkluis, netjies hou.
Hy kry die indruk dat Noekie, wat glo al lank by tant Merel werk, nie vandag te gelukkig was nie. Omdat sy voor ete Daphne se klere moes stryk toe sy eintlik al wou huis toe gaan? Hy gaan verneem waar die naaste wassery is en van nou af sal hulle al hul klere daar laat was. Die huishoudster het seker te veel werk om dit ook nog te behartig. Hy moet met sy moeder en vader en veral met Daphne praat. Hier kan hulle nie sommer verwag om die dienste van ’n groot personeel te hê wat hulle by die huis as vanselfsprekend aanvaar nie. Dit is ook nie ’n hotel nie.
Sy ma voel aan haar hare. “Ek sal môre na die haarkapper gaan wat Merel aanbeveel het.”
“Ek sal saamgaan,” sê Daphne dadelik.
Geert hoop net die haarkapper is nie vol bespreek op ’n Saterdag nie, anders gaan dit lol. Albei die vroue is baie gesteld op hul voorkoms.
“Kan jy verbeter op hoe jy reeds lyk?” vra Lood vir Daphne.
Sy glimlag gevlei. “Og ja, heelwat,” sê sy guitig.
Lood is nog heelaand baie sjarmant met haar, maar Daphne het dié uitwerking op mans. Hulle dans om haar. Dit is nou maar iets wat hy moet aanvaar. Eintlik vlei dit hom dat sy so