Մնաս բարով, Ժո՜րժ։ Այլևս քեզ ասելու ոչինչ չունեմ, no comment!…,– այս անգամ արդեն լորդ Սեմն էր ու ձայնն էլ վրդովված էր։
Ժորժը էլ ոչինչ չէր լսում ու ունակ չէր արդեն ոչինչ ընկալելու։
Լեռնային Բարբադոսում մի երկու ամսից հետո գունավոր հեղափոխություն սկսվեց ու Ժորժին պիտի փոխարիներ Անգլիացիների կողմից նշանակված նոր թեկնածուն։
25.02.2018 թ.
Սուտ ասողի սուտը չի պակսիլ…
Լինում է, չի լինում մի նախագահ։ Էս նախագահը իր երկրումը հայտնում է.
«Ով էնպես սուտ ասի, որ ես ասեմ՝ սուտ է, իմ նախագահության կեսը կտամ նրան»։
Գալիս է մի գեներալ։ Ասում է.
– Նախագան ապրած կենա, իմ հերը որսից մի արջ էր բռնել, որջում մի «կամազ» տուշոնկա էր թաքցրած: Էսա մի տասը տարի է ուտում ենք, չի պրծնում:
– Կպատահի՛,– պատասխանում է նախագահը,– իմ պապն էլ մի դույլ մոշ էր քաղել, մուրաբա ենք եփել, քսան տարի է չայ ենք խմում չի պրծնում:
Ստախոսը գլուխը քորելով դուրս է գնում։
Գալիս է մի գործարար։ Ասում է.
– Ներողությո՛ւն, նախագա՛հ, ես վաղ պիտի գայի, ուշացա։ Երեկ շատ անձրև եկավ, կայծակները տրաքեցին, երկինքը պատռվեց, ինքնաթիռս ընկավ պայթեց, բոլորը զոհվեցին, ես ողջ մնացի: Ստիպված ոտով եկա։
– Հա՜, կպատահի,– ասում է նախագահը,– ես էլ խոստացա մի ինքնաթիռի առաջին ուղևորը լինել ու մինչև հիմա թռնում եմ։
Սա էլ է դուրս գնում։
Ներս է մտնում մի աղքատ պատգամավոր, թղթապանակը կռնատակին։ Նախագահը որ էս պատգամավորին տեսնում է, լեղին վախից ուզում է պատռի, գիտե որ լավ սուտասան է և ով է նրա ուսուցիչը:
Ասում է.
– Արի նախագահությանս կեսի կեսը տամ, սուս ու փուս գնա:
Էս պատգամավորը ասում է.
– Չէ, դու ասել ես «ով այնպիսի սուտ ասի, որ ասեմ սուտ է, ողջ նախագահությունս եմ տալու»:
Էս նախագահը մտածում է. «որ ասեմ սուտ է, նախագահությանս կեսը տանելու է» ու ստիպված ասում է.
– Հա՜, ճիշտ ես ասում: Իսկ էդ ի՞նչ թղթապանակ է թևիդ տակ:
– Նախագահը ապրած կենա,– ասում է պատգամավորը,– երեկ ազգային ժողովում հանձնարարություն էիր տվել հրաժարականդ պատրաստել, որ այսօր ստորագրես ու հրաժարվես պաշտոնիցդ, ինձ էլ նշանակես քո տեղը,– ու թղթապանակից Ա4 ֆորմատի մի թուղթ է մեկնում նախագահին:
– Հրաժարակա՞ն,– զարմանում է նախագահը,– սուտ ես ասում, ես նման բան չեմ հայտարարել:
– Թե որ սուտ եմ ասում, նախագահությունդ տուր:
– Չէ՛, չէ՛, ճշմարիտ ես ասում,– խոսքը փոխում է նախագահը:
– Ճշմարիտ եմ ասում՝ հրաժարականդ ստորագրի՛ր:
Նախագահը մնում է ապշած:
– Այդքան ընտիր ստեր ո՞նց ես կարողանում հորինել, որ չի սպառում,– հարցնում է նախագահը:
– Նախագահը ապրած կենա, սուտ ասողի սուտը չի պակսիլ,– գոհ պատասխանում է պատգամավորը ու խոթում հրաժարականը նախագահի ձեռը:
– Ես սխալ էի, պատգամավորը ճիշտ է,– ասում է նախագահը ու ստորագրում հրաժարականը…
08.11.2019 թ.
«Գենդերներն ու գերանդիները»
Թավշյա հեղափոխությունից հետո քաղաքից մի երիտասարդ լրագրող աղջիկ են ուղարկում, որ մի հետաքրքիր հոդված գրի գյուղերի սեռական փոքրամասությունների կյանքից ու նրանց իրավունքների պաշտպանության մասին:
Լրագրողուհին