Нурмуҳаммад Исроилов

ТАНЛАНГАН АСАРЛАР


Скачать книгу

этгудай эдим унга боримни.

      Бир вақт юрт кўкида кезганда машъум

      Ўлим қузғунлари кетмайин нари,

      Лочинларни жангга узатган маъсум

      Сиз эдингиз ҳаёт фаришталари.

      Олам оворадир бахт ахтаришда,

      Ўзлигин излашда овора одам.

      Ёлғиз эркакларда эмас фаришта,

      Афсонада эмас алвастилар ҳам.

      ШЕЪР ЛАҲЗАСИ

Дўстим Эркин Воҳидовга

      Қайта яшаб бўлмас оташ лаҳзани,

      Қанча қўмсамагил, қайтмайди онлар.

      Қалбингни ўртаган олтин зум қани,

      Қани васл эртаси, зар тола тонглар.

      Дунёга кўз очдинг ёруғ юз билан,

      Шундай мунаввар юз толеи асил.

      Шеърим, севгувчи қалб ишқда ёниб шан

      Тиламаганмиди сени муттасил.

      Энг ёруғ тушлар ҳам ўтади зумда,

      Яхшиликка йўйдим тушларимни ҳам.

      Шу оний тушлардай ёниб кўзимда,

      Кўксимни тўлдирдинг, ишқи ягонам.

      Ўшал қайтмас лаҳза банд этиб мани,

      Ёдим кўзгусига инди беғубор.

      Қайта яшасам ҳам ўшал лаҳзани,

      Сени тополмасман, шеърим, қайта бор.

      ҲОФИЗ

      Ҳофиз Маъмуржон Узоқовнинг

      Марғилон боғида куйлаб туриб

      жон берганлигини ҳикоя қиладилар.

      Шундай узилади энг таранг тор ҳам,

      Севги талқинининг авж пардасида.

      Қўшиқ – васияти бўлди сўнгги дам

      Даврон ҳофизлари қутлуғ баҳсида.

      Байтлар ҳикматидан давра лол эди,

      Ҳофизни элитган илҳом лаҳзаси —

      Ажал шарпасимас, бир хаёл эди,

      Қазо ели эмас, Масиҳ нафаси.

      Фарёд титратмади ногоҳ тўлқиндай,

      Фақат зоҳир эди сўлим бир жимлик.

      Қўшиқ олдидаги сукунат, шундай —

      Қўшиқ олдидаги жим бир сўлимлик…

      Бу бир ҳикоятдир, ривоят эмас,

      Бунга гувоҳ ўша Марғилон боғи.

      Афсонавор бўлиб қолди ўт нафас,

      Афсоналар шундай туғилар, чоғи.

* * *

      Инсон хаёл сурар: толедир тилак,

      Орзуманд инсонга буюклик – армон.

      Қасри, юлдузлари, уммони билан

      Дунё беҳад буюк, заррадир инсон.

      Инсон хаёл сурар: бахтини тилаб,

      Ўйга чулғонади минг, милён карра.

      Хаёли, армони, имони билан

      У буюк дунёдир, дунё – бир зарра.

      РОССИЯНИНГ ТАБАССУМИ

Юрий Гагаринга

      Ҳорғин кипригида фазолар гарди,

      Кўкдан қайтди Ернинг хушвақт ўғлони.

      Бир кафт юрт тупроғин кўкка кўтарди

      Аллома асрнинг хушбахт ўғлони.

      У билан лаҳзада олам улғайди,

      Яшаб камолининг олтин зумини.

      Шунчаки… у мағрур оламга ейди

      Россиянинг камтар табассумини.

* * *

      Биз лаҳзалар каби шошамиз ҳар вақт,

      Гоҳ ҳушёр, гоҳида ғафлатдамиз, оҳ.

      Гоҳ тўй-томошага келамиз барвақт.

      Дўстнинг кулфатига кечикамиз гоҳ.

      БИР АВГУСТ ОҚШОМИ

      Бир август оқшоми, кеч шамолида

      Қизиган