Нурмуҳаммад Исроилов

ТАНЛАНГАН АСАРЛАР


Скачать книгу

давронлардан ўчмас хотирот

      Бу кун отаётган оппоқ тонгимиз.

      Олам ўзи кўҳна, кўп эски равот,

      Уни янгиловчи бизлар янгимиз.

      ЮКЛАР

Р.Қ.Исломбековга

      Вазнига нисбатан неча бор вазмин

      Юкни уясига судрар чумоли.

      Шумикин ризқ-рўзи, яшашдан мазмун,

      Чумоличасига шумикин толе?

      Заҳматкаш қумурсқа, Инсон умри ҳам

      Юклар ташимоқдан иборат, асли,

      Бизда ўзга мезон ва ўзга кўлам;

      Ахир, биз инсонмиз, одамзод насли.

      Чумоли, сен учун англамоқ мушкул

      Бизлар ташийдиган юклар кўламин,

      Муқаддас юкимиз – кураш, ҳижрон, гул,

      Тепадаги юлдуз, бахши ўлани…

      Шоир ҳам маънолар ташиб юради,

      Икки елкасида сўз тўла хуржун.

      Бўшатади, яна сўзлар теради,

      Қайта бошдан уни тўлдирмак учун.

      Ризқ билан тўлсин деб, бўлсин деб пойдор, —

      Инсоният отли буюк хонадон,

      Вазнига нисбатан вазмин неча бор

      Юк ташиб йўл босар тинмагур Инсон.

      ЖАСОРАТ

      Жасорат нимадан бошланур асли,

      Мен ҳаётга қандай мардликка шайман.

      Қандай мактаб ўтган Гастелло насли,

      Гўдак чоғларимдан шуни ўйлайман.

      Ўққа қалқон бўлган ёш Матросов

      Умри афсонадир бу кун, афсона.

      Бу кун менинг наслим шонга муносиб,

      Истиқболи сари борар мардона…

      Қаллоб бир қилмишга ким қадам қўяр —

      Қийнайдир аввали гумонли хаёл.

      У буни шунчаки гумонга йўяр,

      Қўрқоқлик бошланур шундан, эҳтимол.

      Бедардлик дардидан қолган асорат —

      Бир лоқайд сатр бор, бироқ чиройлик,

      Шоирга қўлингни бергил, жасорат.

      Шу лоқайд сатрни кел, ўчирайлик.

* * *

      Не тилайсан, сўйла, жаҳонгашта қалб,

      Қайга учгунг хаёл арғумоғида?

      Гуллар изладингми сайлаб-саралаб

      Бехазон, безавол кўнгил боғида.

      Майлига, йўллар бос билмай ҳорғинлик,

      Дунёлар ораси сенга бир қадам.

      Сен зарралаб топган шеърий ёрқинлик

      Толе хизматида бўлсин дамба-дам.

      Авжи гўзалликни куйламоқ даминг,

      Бағрингда нашъа ва завқ бениҳоя.

      Ғариб гўшаларга етсин қадаминг,

      Эрталардан айтгил ёруғ ҳикоя.

      Ҳажрингдан қай ошиқ кўзда қалқди нам

      Ҳижрон изтироби бўлсин-да унут,

      Абжир чавандозим, менинг қалбгинам,

      Вақт тулпорининг жиловидан тут.

      Сени олис йўллар, йўллар чорлайди,

      Шеър сўқмоғи бўйлаб сўнгсиз чақирим.

      Бир дам бағримга қайт, ўйлар чорлайди,

      Бу чоқ сени ўзим, ўзим чақирдим.

      Кўриб-ку, ҳис қилиб турибман ўзим

      Сен ўтган сўқмоғу масофалар мўл…

      Нега оғир бўлар, айт, нега узун

      Бағрингдан то оппоқ қоғозгача йўл?

      ВАҚТ

      Йигирма тўрт сулув зулфини тараб,

      Сарҳисоб сўрайди мендан кеч-кундуз.

      Бири салом билан келса эрталаб,

      Бошқаси